Θα Σα Αγαπώ Για Τώρα Και Για 100 Ζωές

Κεφάλαιο 8

  -"Ο κύριος...είναι...είναι...ο..." βαθιά ανάσα, τώρα πήρες αυτό τον δρόμο δεν έχει πισωγυρίσματα

"ο κύριος είναι ο σύντροφός μου!"το είπα και ησύχασα. Ο Περικλής σοβαρός, το ίδιο και ο Άρης, τότε άρχισαν και γελάγανε και οι δύο

-"Χάρηκα Περικλής, ο μικρός αδερφός της κούκλας από εδώ!"και με δείχνει

-"Παρομοίως, Άρης Μητρόπαπας, ώστε εσύ είσαι αυτός που τρελαίνεται για τους υπολογιστές;"κάθονται απέναντι και ο Άρης με τραβάει κοντά του, πολύ κοντά του

-"Αυτοπροσώπως, εγώ είμαι!"κάνει ζέστη ή μου φαίνεται;

-"Λοιπόν φίλε όποτε θέλεις πέρνα από την εταιρεία μου, ασχολούμαστε με τις νέες τεχνολογίες"

-"Ευχαρίστως!"νιώθει κανείς άβολα εδώ μέσα, επιμένω πως κάνει πολύ ζέστη

-"Εσύ τι λες αγάπη μου;"και με κοιτάει στα μάτια

-"Εεε ναι, άμα το θέλει και έχεις ελεύθερο χρόνο, γιατί όχι!"πίνω μια γουλιά καφέ και πνίγομαι όταν ακούω την επόμενη ερώτηση

-"Πώς γνωριστήκατε;"

-"Η αδερφή σου δούλευε για κάποιο διάστημα στην εταιρεία μου, ως γραμματέας και μόλις την αντίκρισα άλλαξε η ζωή μου"εμένα να δεις

-"Επειδή δεν αντέχω και τα πολύ μελό, πάω να κάνω μπάνιο και να ετοιμαστώ"

-"Ναι, ναι έχει ζεστό νερό"

-"Χάρηκα που σε γνώρισα Περικλή"

-"Και εγώ Άρη"έκαναν μια αντρική χειραψία και έφυγε.

    Συνόδεψα τον Άρη στην πόρτα και τον αποχαιρέτησα, αφού πρώτα μου υπενθύμισε για το βράδυ. Όταν έκλεισα η πόρτα, άφησα το σώμα μου να γλιστρήσει, μέχρι που ακούμπησα το πάτωμα, μάζεψα τα πόδια μου κοντά στο στήθος μου και κάθισα εκεί

-"Που πάω και μπλέκω;"σηκώνομαι και ενημερώνω τον αδερφό μου, πως θα λείψω για λίγο και να μην με περιμένει, ώστε να φάει. 

   

 Παίρνω κινητό και κλειδιά και φεύγω, ένας περίπατος είναι ότι πρέπει, δεν ξέρω που πηγαίνω, όπου με βγάλει ο δρόμος. Μετά από λίγο εμφανίστηκε μπροστά μου ένα πάρκο. Βρίσκω ένα παγκάκι κάτω από δύο ψηλά πεύκα, ήταν υπέροχα, η λίγη ηρεμία που επιζητούσα.

-"Συγνώμη μπορώ να καθίσω;"γυρνάω και βλέπω μια κοπέλα, με κόκκινα σγουρά μαλλιά, ήταν πραγματικά πανέμορφη