Θα Σα Αγαπώ Για Τώρα Και Για 100 Ζωές

Κεφάλαιο 14

  Μπαίνουμε στο μαύρο αυτοκίνητο και ξεκινάμε για την δεξίωση, έχω πολύ άγχος, σε όλη την διάρκεια έτριβα τα χέρια από το άγχος μου. Αυτό έγινε αντιληπτό από τον Άρη, ο οποίος μου κράτησε τα χέρια και με καθησύχασε. 

 Φτάσαμε, ανοίγει η πόρτα, πρώτα κατεβαίνει ο Άρης έπειτα η Άρτεμης και τελευταία εγώ. Η καρδιά μου έχει αυξήσει τους παλμούς της, δέχομαι το χέρι του, βγάζω το δεξί και μετά το αριστερό πόδι και όταν βγαίνω από το αυτοκίνητο τυφλώνομαι. Οι φωτογράφοι μαγνητίζουν και φωτογραφούν όλες τις κινήσεις μας. Ζαλίζομαι, με όλα αυτά τα φώτα δεν μπορώ να δω που πηγαίνουμε, τρέμω, πρέπει να ηρεμήσω. 

 Ο Άρης με φέρνει κοντά του και με κολλάει πάνω του, με μεγάλες δρασκελιές μπαίνουμε στον μεγάλο χώρο με τεράστιους πολυαιλέους και διάσπαρτα μικρά, ψηλά τραπεζάκια. Η Άρτεμης προχωράει μόνη της μπροστά, ενώ ο Άρης μας απομακρύνει από τον κόσμο. 

 Μας πηγαίνει σε ένα μέρος όπου ο κόσμος δεν έχει πρόσβασει, η ανάσα μου επιταχύνεται, νιώθω το χέρι μου να τρέμει. Με κολλάει στον κρύο τοίχο, προσπαθώ να ξεφύγω, το δεξί του χέρι το ακουμπάει δίπλα από το κεφάλι ενώ με το άλλο σπρώχνει την κοιλιά προς τα πίσω, είμαι εγκλωβισμένη.

-"Έι, έι, έι ηρέμησε..."ακουμπάει το χέρι του στο μάγουλο μου 

"...πάρε βαθιά ανάσα"μου λέει. 

 Προσπαθώ να το κάνω, αλλά δεν μπορώ, τα χέρια του φυλακίζουν το πρόσωπο μου

"...εδώ είμαι, δεν πάω πουθενά, απλά πάρε βαθιές ανάσες!"κλείνω τα μάτια μου και ακολουθώ την συμβουλή του. Δουλεύει, οι παλμοί μου γίνονται φυσιολογικοί. Ανοίγω τα μάτια μου και είναι ακόμα εκεί.

"...Είσαι καλύτερα;"χαϊδεύει το μπράτσο μου

-"Ναι!"

-"Ωραία πάμε τότε;"κούνησα θετικά το κεφάλι μου, του πιάνω το χέρι και τον ευχαριστώ.

  Σήμερα έχω γνωρίσει πάρα πολύ κόσμο, τα ονόματα τα περισσότερα δεν τα θυμάμαι. Η λίστα ξεκινάει με εφοπλιστές, πολιτικούς, στρατιωτικούς, ναυπηγούς και συνεχίζεται με όλο τον καλό κόσμο. Όλες οι γυναίκες έχουν ένα μόνο κοινό την μόδα, εμένα μου είναι αδιάφορη. Αυτή τη στιγμή είμαι μόνη σε ένα από τα πολλά τραπέζια και χαζεύω τα άτομα, πίνοντας την σαμπάνια μου . Τα πόδια μου πονάνε από την ορθοστασία, η φίλη μου κάπου έχει εξαφανιστεί με κάποιον γιο ενός πλουσίου.