Θα Σα Αγαπώ Για Τώρα Και Για 100 Ζωές

Κεφάλαιο 49

-"Ο Φρίξος!"λέω αυτόματα

-"Δεν σε πιστεύω"

-"Και όμως είναι αλήθεια, είναι ο πατέρας των παιδιών μου!"ένα μικρό χαμόγελο απλώνεται στα χείλη μου

-"Παιδιών σου;"ρωτάει μπερδεμένα 

-"Ναι κυοφορώ δίδυμα..."τον κοιτάω 

"...και μάλιστα είναι αγόρια"δεν ήξερε τι να πει, απλώς στέκεται αμήχανος. Κατεβάζει το κεφάλι

-"Μάλιστα καλύτερα να πηγαίνω"με γρήγορες κινήσεις και σε χρόνο μηδέν βρίσκεται στην πόρτα, με το χέρι του, έτοιμο να ανοίξει την πόρτα

-"Περίμενε..."φωνάζω. Παραμένει ακίνητος

"...αυτός που είπες το πρωί, ισχύει;"θέλω, να μάθω, ενδιαφέρεται; 

-"Ποιο;"

-"Αυτό που είπες ότι ήξερες που ήμουν, είναι αλήθεια; Ήξερες;"

-"Ναι, ήξερα, από την στιγμή που έφυγες, έβαλα ανθρώπους να σε ψάχνουν και όταν σε ξανά βρήκα, αισθάνθηκα ξανά ζωντανός!"έχει γυρίσει ολόκληρος και κοιταζόμαστε στα μάτια

"...ήθελα να έρθω να σε βρω, αλλά προτιμούσα να ξεσπάσεις, να ηρεμήσεις και όταν ήσουν πάλι δυνατή να σε έκανα δική μου!..."σταμάτησε για λίγο

"...στο κόλπο ήταν και ο Μιχάλης..."ένα ερωτηματικό βλέμμα ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό μου

"...Ναι Ειρήνη, ο Μιχάλης που δουλεύεις στο γραφείο του! Του ζήτησα να σε προσέχει και να μου δίνει αναφορά για την κατάσταση σου, αλλά μια μέρα με πήρε τηλέφωνο και μου ανακοίνωσε ότι δεν μπορεί να το κάνει και ότι πρέπει να σε αφήσω στην ησυχία σου, ότι χρειάζεσαι ηρεμία..."τα χείλη του υιοθετούν ένα πικρό χαμόγελο

"...Τώρα καταλαβαίνω τον λόγο!"δείχνει την κοιλιά μου

-"Δεν είναι μόνο αυτό"είπα λυπημένα, πρέπει να είμαι ειλικρινής μαζί του, όπως ήταν και αυτός

"...ο λόγος που σου είπε να με αφήσεις να ζήσω μια ήρεμη ζωή είναι επειδή υποφέρω από μια σπάνια νόσο, όπου καθιστά επικίνδυνη την υγεία μου, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα ποσοστό να μην επιβιώσω στην γέννα!"του είπα και νιώθω πιο ανάλαφρη, λες και η καρδιά μου είχε ένα βάρος και τώρα είναι σαν μην υπάρχει πλέον

-"Οοοοοο Ειρήνη!"με κλείνει στην αγκαλιά του.

  Ααααχχχ, πόσο που έχει λείψει, τι ωραία που είναι. Πόσο θα ήθελα, να γυρίσω το χρόνο πίσω, όχι για να αλλάξω τα λάθει μου, αλλά για να ξανά ζήσω τι στιγμές που ήμουν ευτυχισμένη και δεν το ήξερα! Απομακρυνόμαστε