Θα Σα Αγαπώ Για Τώρα Και Για 100 Ζωές

Κεφάλαιο 20

     Το νερό είναι τόσο χαλαρωτικό, αφήνω το σώμα μου ελεύθερο να επιπλέει, κουνάω ρυθμικά τα χέρια μου, αργά, πάνω-κάτω. Τα μικρά κύματα που δημιουργώ, κάνουν το σώμα μου να ηρεμήσει και το μυαλό μου, να αδειάσει όλες τις σκέψεις. Ήλιος, θάλασσα, ζέστη, γαλάζιος ουρανός, ένας ζωντανός παράδεισος.

 Κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι πως είμαι μαζί με τον Άρη κάπου μόνοι, εξωτικά, του ομολογώ τον έρωτα μου και εκείνος μου κάνει έρωτα. Η ατμόσφαιρα φορτισμένη με αισθήματα όπου με λόγια δεν μπορούν να ειπωθούν, είμαστε μαζί και ευτυχισμένοι. 

 Νιώθω κάποιο χέρι, να χαϊδεύει την μέση μου, ανοίγω τα μάτια μου και αντικρίζω τα πιο όμορφα μάτια που έχω δει. Τα μάτια που μου έκλεψαν την καρδιά, μιλάω για τα μελιά μάτια του Άρη. 

 Ευθυγραμμίζω το σώμα μου, για να είμαι όρθια, με κρατάει από την μέση, με φέρνει κοντά του, ώσπου είμαι ολοκληρωτικά πάνω του και κοιταζόμαστε στα μάτια. Χωρίς προειδοποίηση με βουτάει μέσα στη θάλασσα, έβγαλα μια τσιρίδα και βγήκα στην επιφάνεια

-"Παιδάκι μου θα με πνίξεις!"και βήχω, τον βλέπω να γελάει και εκνευρίζομαι. 

 Του ρίχνω νερό στο πρόσωπο, για να τον τυφλώσω και την κατάλληλη στιγμή, σπρώχνω το κεφάλι του μέσα στο νερό και βυθίζεται. Δεν τον βλέπω να βγαίνει στην επιφάνεια και αγχώνομαι, μήπως η κακούργα τον έπνιξα; Τον έπνιξα! Παναγίτσα μου, κάνε να είναι ζωντανός! Πετάγεται μπροστά μου, με τα μαλλιά του να στάζουν και το γυμνασμένο στέρνο του βρεγμένο, ακόμα και έτσι είναι Έλληνας θεός. Κάναμε μακροβούτια, βουτιές, πετάγαμε νερό ο ένας στον άλλον.

  Όταν μουλιάσαμε αρκετά από το νερό, βγήκαμε και ξαπλώσαμε πάνω στις ζεστές πέτρες από τον ήλιο. Ήταν υπέροχη εμπειρία με τον ξέγνοιαστο Άρη. Γυρνάμε αυτόματα και οι δύο και αρχίζουμε να γελάμε, γυρίζω μπρούμυτα, στηρίζω το σώμα μου στους αγκώνες μου και παίζω με ένα μικρό ξυλαράκι. Ο Άρης έχει τα χέρια του πίσω από το κεφάλι του και κοιτάει τον καταγάλανο ουρανό.

-"Τι σκέφτεσαι;"με ρωτάει

-"Ότι έχεις πολλές προσωπικότητες!"

-"Στο τέλος θα μου πεις ότι είμαι και ο Κρίστιαν Γκρέυ!"

-"Ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβει ο άλλος μέσα του!"του λέω με μυστήριο ύφος, χαμογελάει και απελευθερώνει την άσπρη οδοντοστοιχία του.