Θα Σα Αγαπώ Για Τώρα Και Για 100 Ζωές

Κεφάλαιο 15

 Έπρεπε να πω ότι είμαι άρρωστη, όλοι με παράτησαν, την κολλητή μου την δικαιολογώ, βρήκε τον έρωτα, αλλά ο Άρης με παράτησε παραπάνω από μία φορά σήμερα, ακόμα και αν υποσχέθηκε ότι θα είναι κοντά μου. Ψεύτης!

 Με έπιασε νοσταλγία και τι δεν θα έδινα να γυρίσω πίσω το χρόνο και να βρεθώ στα παιδικά μου χρόνια, ανεμελιά, γέλια και πολύ παιχνίδι. Δίχως ίχνος από ψεύτικους ανθρώπους.  

-"Ψεύτη!"είπα ψιθυριστά.

-"Συγνώμη δεσποινίς;"είπε μια γυναικεία νεανική φωνή

 Πετάχτηκα από τον φόβο, γύρισα και αντίκρισα μια καστανή κοπέλα, με μαύρο παντελόνι και άσπρο πουκάμισο

"...Συγχωρέστε με άμα σας τρόμαξα, μήπως είστε η δεσποινίς Παπαγεωργείου;"

-"Ναι εγώ είμαι!"είπα γλυκά

-"Τέλεια!"και ξεφύσιξε

-"Συμβαίνει κάτι!"

-"Σας παρακαλώ ακολουθήστεμε ο κύριος Μητρόπαπας σας αναζητεί, εδώ και ώρα!"

-"Βεβαίως!"και την ακολούθησα

"...δεν το είχα διαπιστώσει ότι έλειπα τόσο πολύ!"

-"Ο σύζυγός σας ανησύχησε πολύ!"βέβαια, όταν νομίζεις ότι θα χάσεις αυτό που θα σου επιφέρει κέρδος, φοβάσαι!

 Κατεβήκαμε τις σκάλες, την ευχαρίστησα και πήγα στο τραπέζι που καθόταν ο Άρης, μαζί με την Άρτεμης και άλλον έναν νεαρό. Ο Άρης είναι πλάτη σε εμένα. Όταν πλησιάζω αρκετά κάνω, νόημα στην φίλη μου να φύγει και να μην πει τίποτα. Έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα φεύγουν, πλησιάζω αργά και αθόρυβα. Του κλείνω τα μάτια για να δούμε τώρα θα με βρει;

-"Ποιος είναι;"λέει νευριασμένα.

Με τα χέρια του εξερευνεί τα δικά μου, αισθάνομαι το χαμόγελό του, πες πως με βρήκες!

"...Βίβιαν δεν έχω όρεξη για τα παιχνίδια σου!"τα χέρια μου, πέφτουν με απογοήτευση και τον ελευθερώνω. 

 Πρέπει να το καταλάβω ότι την καρδιά του την έχει άλλη. Γυρνάει και το χαμόγελο του χάνεται και κυριεύεται από θυμό.

"...Που ήσουν;"με ρωτάει νευριασμένα

-"Να μην σε ενδιαφέρει!"

-"Ειρήνη μην παίζεις με την υπομονή μου, σε ρώτησα που ήσουν;"

-"Και να σου πω τι θα γίνει; Την ίδια αδιαφορία θα δείξεις!"προσπάθησα να παριστάνω την άνετη, για να μην καρφωθούμε.