Κεφάλαιο 17

4.2K 267 3
                                    

"...τι συμβαίνει θες να μου πεις;"με πλησιάζει

-"Άρτεμης...εγώ..."χτυπάει το κινητό μου.

   Το βγάζω από την χιαστή τσάντα που έχω αφήσει στο μαρμάρινο πάγκο μου, είναι μήνυμα από τον Άρη

              "Το μεσημέρι θα πάμε να γνωρίσεις την οικογένεια μου, να είσαι έτοιμη"

 Πώς θα αντικρίσω τους ανθρώπους, πώς θα τους πω ψέματα, ειδικότερα σε έναν ηλικιωμένο άτομο που δεν είναι σε υγιεί κατάσταση;. Αααχχ θεέ μου συγχώρεσε με, σε παρακαλώ, δώσε μου δύναμη, να αντικρίσω αυτούς τους ανθρώπους! Ξαναχτυπάει

                    "Πρέπει να κάνουμε μια συζήτηση δεσποινίς Παπαγεωργείου!"

Τι είδους συζήτηση; Δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω την σκέψη μου, έρχεται και τρίτο μύνημα

            "Εννοώ αυτή την συζήτηση που αφήσαμε στην μέση χθες βράδυ και πήγατε στο                             δωμάτιο σας, να κλάψετε! Μην ανυσηχείται το μυστικό σας είναι ασφαλές!"

Μυστικό; Ποιο μυστικό; Επειδή έκλαψα;

-"Ποιος είναι;"

-"Ο Άρης!"

-"Τι θέλει; Μήπως να του φτιάξεις την πετυχημένη σου σοκολατόπιτα;"γλύφει τα χείλη της

-"Όχι το μεσημέρι θα με πάει να γνωρίσω την οικογένεια του"φτύνει τον καφέ πάνω στο πρόσωπο μου

"...Σε ευχαριστώ"είπα ειρωνικά, σκουπίζω με μια πετσέτα το πρόσωπο και πάω να το πλύνω στο μπάνιο, όπου με ακολουθεί η Άρτεμης

-"Συγνώμη και το λες έτσι, λες και είναι κάτι απλό;"

-"Αφού είναι, λογικό δεν ήταν κάποια στιγμή να γίνει;"ρίχνω δροσερό νερό και το σκουπίζω με την πετσέτα. Με αρπάζει από τους ώμους

-"Θα αντιμετωπίσεις, τον ποιο δύσκολο κριτή της ζωής σου!"λέει με δραματική φωνή

-"Και ποιος είναι αυτός;"ρωτάω το ίδιο δραματικά για να την πειράξω

-"Η πεθερά σου! Νομίζεις ότι θα αφήσει οποιαδήποτε να πάρει τον μοναχογιό της;"

-"Πρώτον δεν είναι μοναχογιός, έχει άλλα δύο αδέρφια παντρεμένα, δεύτερον η μητέρα του απεβίωσε όταν ήταν μόλις 10 ετών, οπότε θα έρθω αντιμέτωποι με την μητριά του..."

-"Και είναι λίγο αυτό..."την διακόπτω

-"...και τρίτον από τι ξέρω δεν έχει καλές σχέσεις μαζί της, οπότε νομίζω δεν χρειάζεται να αγχωθώ για τον μεγάλο κριτή"της δίνω ένα φιλάκι στο μάγουλο.

Θα Σα Αγαπώ Για Τώρα Και Για 100 ΖωέςWhere stories live. Discover now