Θα Σα Αγαπώ Για Τώρα Και Για 100 Ζωές

Κεφάλαιο 39

"...Λοιπόν;!"είναι ανυπόμονος 

    Παίρνω βαθιά ανάσα, επεξεργάζομαι ξανά τα γεγονότα και φωνάζω την επιλογή μου

-"Την οικογένεια μου!"λέω και ρίχνω το κεφάλι μου κάτω, δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου

-"Έτσι το φαντάστηκα και εγώ!"οπλίζει και σημαδεύει, αφήνει τα χέρια του και εγώ μένω ακίνητη, με ένα όπλο στο χέρι, όπου ετοιμάζομαι να αφαιρέσω την ζωή του ανθρώπου που ποιο πολύ αγαπώ. 

 Κοιταζόμαστε στα μάτια, δεν είναι θυμωμένος, απλώς έχει μια έκφραση απαλή γλυκιά, είναι γεμάτος ικανοποίηση.

-"Κάντο. Πάρε την ελευθερία και την οικογένειά σου και φύγε!"λέει, γιατί να είναι τόσο τέλειος, αρνούμαι να τραβήξω την σκανδάλη

"...Κάνε ότι σου λέει. Πυροβόλησε με!"κουνάω αρνητικά το κεφάλι, με τα δάκρυα να ρέουν ανεξέλεγκτα

"...έλα ζωή μου πάτα την σκανδάλη!

-"Μην την λες έτσι!"πετάγεται ο Θέμης

-"ΒΟΎΛΟΣΤΟ!"φωνάζει

"...Έλα Ειρήνη μου! Πυροβόλησε με"η απαλή του φωνή, αντί να με χαλαρώνει, με βουλιάζει περισσότερο στην δυστυχία μου

-"Δεν μπορώ να το κάνω Άρη."δεν αντέχω άλλο και αρχίζω να κλαίω, δεν μπορώ να κρατηθώ

"...Δεν μπορώ να το κάνω..."αρνούμαι

"...Δεν μπορώ! Δεν μπορώ"

-"Πυροβόλησε με! Κάντο Ειρήνη!. Πυροβόλησε με!"

-"Δεν...μπορώ! Σ' αγαπώ!"του εξομολογήθηκα, ήθελα να το ξέρει

-"Και εγώ! Πυροβόλησε με, σε παρακαλώ!"ικετεύει

-"Δεν μπορώ!"

-"ΠΥΡΟΒΌΛΗΣΕ ΜΕ, ΠΥΡΟΒΌΛΗΣΕ ΜΕ!, ΠΥΡΟΒΌΛΗΣΕ ΜΕΕΕΕ!"τραβάω την σκανδάλη και ακούγεται ο χαρακτηριστικός κρόταφος.

  Η σφαίρα τον βρίσκει στο σημείο της καρδιάς, αυτόματα πέφτω στο πάτωμα και κλαίω με λυγμούς

-"ΆΑΑΑΡΡΡΗΗΗΗΗΗ!"έβγαλα την κραυγή, η καρδιά μου έσπασε, η αναπνοή μου χάθηκε, το ίδιο και η ζωή μου

"ΆΑΑΑΡΡΡΗΗΗΗΗΗΗ!"φωνάζω

 Εκείνος δεν απάντησε, το άψυχο του σώμα βρίσκεται μπρούμυτα στο πάτωμα, σέρνω το σώμα μου κοντά του, τον γυρίζω, τοποθετώ το πολύτιμο πρόσωπο του στα γόνατα μου, όλα είναι ένα άσχημο όνειρο και τώρα θα ξυπνήσω

"...Ξύπνα σε παρακαλώ, σήκω σε παρακαλώ!"δεν ξυπνά η καρδιά μου, έχει καταστραφεί σε εκατομμύρια κομμάτια. Σηκώνω το άψυχο σώμα του και το κλείνω στην αγκαλιά μου, η τελευταία μας αγκαλιά!