19 yıldır benimle olan Asel ile yine dışarıdaydık ve sessizce etrafı izliyorduk. Benim için Asel'in yeri çok farklıydı çünkü biz Aselle beraber büyümüştük. Hayatımızın her anında birlikteydik. Çoğu şeyi birlikte deneyimlemiş ve öğrenmiştik. Gülerken o vardı yanımda, ağlarken de o vardı... O benim çocukluğumdu...
Şimdi ise çocukluğum bu şehirden gidecekti ve ben hiçbir şey yapamıyordum. Annemle babama neredeyse yalvaracaktım ama onlar "Biz düzenimizi bozamayız." diyorlardı. Reşit olduğum aklıma gelse bile nasıl hayatımı sürdürebileceğimi bilmiyordum ama onun benden gitmesine de izin veremezdim. Onsuz bir hayatı yaşayamazdım...
Bu düşünceler eşliğinde aldığım karar ile yanımda sessizce oturan Asel'e dönerek "Seni orada yalnız bırakmayacağım çocukluğum..." dedim ve ona gülümsedim.
Asel'in kaşlarını çatarak "Nasıl?" dediğini duysam da "Orası bende kalsın güzelim." dedim ve omuzuna sarılarak kendime çektim.
Aklımda ise tek bir düşünce vardı.
"Ediz Akyürek için gerçek hayat şimdi başlıyordu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluğum
Teen FictionDışarısı çok güzel ama kime göre neye göre tam tamına 19 yıldır benimle olan Asel ile yine dışarıdaydık benim için Asel'in yeri çok farklıydı.Biz Aselle beraber büyüdük...Şimdi ise çocukluğum bu şehirden gidecekti ben ise hiçbir şey yapamıyordum a...
