Attn: Thank you for making this far. Oo, ikaw💜
—Lily
Yesterday, Brent and I renewed our marriage vows at church. Doon kami pumunta sa pinagkasalan kina Popoy at Basha sa One More Chance—a serene and peaceful church in Antipolo. It was attended by our closest family and friends. Syempre pinauna ko munang ikasal si Naya dahil nanalo siya sa pustahan namin na once gumaling ako agad, magpapakasal siya the following week, at ang gaga ay ginawa nga talaga. Anyways, masaya ako sa kanya dahil lumagay na sila ni Eunkwang sa tahimik kahit napaka-ingay ng best friend kong 'yun. They postponed the wedding for my own sake so of course, as a best friend, I gave her the most extravagant wedding gift a friend could give—an all-expense paid trip to Paris and Venice for two weeks.
Ang sosyal 'di ba? Pero syempre hindi naman ako ang gumastos nun. Ako lang ang nagbigay ng plane tickets at pocket money pero ang gastos talaga ay galing kay Brent. Alam niyo na, minsan talaga ang mga mayayaman ay nagiging mas galante pag natutuwa.
Ngayon ay tambay lang muna kami ni Brent sa flat namin. We just finished eating gambas that I prepared for our lunch. And it's siesta time so I feel really sleepy. Gusto ko sanang matulog pero sabi ng ating Brentbaby, he wants to cuddle with me.
Cuddle daw. O di ba improving na talaga ang ugali niya after six years? Samantalang dati napaka-tsundere pa niya. Yung gusto niya naman akong lambingin at landiin pero ang dami pa niyang pagsusungit na sinasabi. I could say that maturity along with being sweet takes time the most.
"Oy, Brentbaby, ano 'to magtitigan lang tayo? Sabi mo magka-cuddle tayo 'di ba? Eh ba't parehas tayong nakatulala sa TV?" siniko ko siya habang nakalock ang mga mata niya sa pinapanuod na Phineas and Ferb. Ang nasa screen ngayon ay si Perry the Platypus kaya tutok na tutok siya.
"Laters, witch. You see I'm busy." Flat na pagkakasabi niya sa akin.
"Busy sa panunuod?" sabi ko sabay dukot ng popcorn sa glass bowl.
Hindi niya ako pinansin, sa halip ay naka-lock lang ang tingin niya sa widescreen tv na halos malula na nga ang mata ko sa kakatingin.
Inirapan ko na lang siya tapos padabog akong tumayo mula sa couch. Hindi pa man ako nakakalakad ay hinila niya ang kamay ko kaya na-out of balance ako at napaupo sa lap niya.
"Brent Harper?!" I frustratingly called his name out.
He chuckled. Damn, it was so sexy. Nang-aakit ba ang lalakeng 'to? Kung oo, marupok po akong nilalang! "Ba't mo naman ako nilalayasan?"
"Coz you're busy over Phineas and Ferb. Sabi mo magka-cuddle tayo and such e ang walanjo naman, para tayong mga teenagers na naghihintayan kung sino ang gagawa ng unang move." At nagawa ko pa talagang mag-cross arms habang nasa kandungan niya ako.
He rested his chin on my shoulder which I thought I was electrocuted at the same spot. Nakakailabot! It's been years already but the kilig whenever we touch is still here. Ibang klase talaga ang lalakeng 'to.
"I'm sorry, Witch. It's just that watching Perry is so fun."
"So fun kaya nalilimutan mong magkatabi tayo? Ganun?" at sinadya kong batukan ang ulo niya.
"Yeah, yeah. I know it's partly my fault."
Tapos unti-unti ko nang nararamdaman ang malambot na mga labi niya na humahalik sa dulo ng leeg ko malapit sa balikat. Napsinghap na lang ako sa sensation na hatid nito sa akin.
YOU ARE READING
We Broke Up
Fanfic--- WE GOT MARRIED?! BOOK 2 -- "When we broke up, I started to fix myself by picking up the pieces of my heart shattered on the ground. But how could I finally move on if the last missing piece is on him?"