2.5
Sadece Vatsap
💫
anonimbirbey: Lan
anonimbirbey: Tipini yediğim
anonimbirbey: Niye engel attın güzelim?
İç çekip burnuma tıkadığım peçeteyi çıkarıp yatağımın kenarındaki çöp kovasına attım. Engel atmamın üstünden bir gün bile geçmeden yine bir yolunu bulup bana ulaşmasına artık şaşırmıyordum. Canım Bal. Nasıl da koşuyor peşimden, nasıl da kalbim pır pır atıyor.
Ben: Bi rahat bırak ya
Ben: Sürünüyorum zaten bi de seninle mi uğraşayım aq
Bak, bak. Yalanlara bak. Rahat bırakmış. Bal beni rahat bıraksa kahrımdan sabahlara kadar ağlayıp süt içerim be! Hem de Ajdar dinleyerek.
anonimbirbey: Vatsapdan engel atarsın Tumblra geçerim
anonimbirbey: Oradan da engel atarsan sms atarım
anonimbirbey: O da olmazsa kapına gelirim
anonimbirbey: Sen bana engel atarsın ben yine durmam...
anonimbirbey: Sor bana pişman mıyım hlxşkwjzkwl
İster istemez kıkırdadığım esnada karanti altına alınan odama annem girdi. Yüzüne şu hasta maskelerinden takmıştı. Zaten evin içinde dolandığım anlarda da maske taktırdığı için bu tavrına alınmıyordum. Evde birisi grip olduğunda diğerlerine bulaşmasın diye her türlü saçma önlemi alan bir anneye sahiptim. Sanki grip değil de veba anasını satayım.
Elindeki tepsiyle bana yaklaşırken telefonu kapatıp yorganımın altına soktum. "Anne, o ney kız?" deyip tepsidekini görmek için başımı dikleştirmeye çalıştım ama elbette başaramadım. Annem saçma bir şekilde odanın ortasında duran sandalyeyi yatağıma doğru çekip oturdu. Şirin bir tabağın içinde bal, kenarda da dilimlenmiş ekmekler vardı.
"Bal getirdim."dedikten sonra ekmeğe bal sürmeye başladı. Bak, Bal. Annem seni getirmiş. Çok komiğim, değil mi? Neden gülmüyorsun ki?
Yüzüm sirke yemiş gibi bir hal aldı. "Sabahtan beri yiyip içmediğim şey kalmadı anne ya. Midem karman çorman oldu, yiyemem onu artık."diye isyan ettim ama elbette takılmadım. Annem balı ekmeğin üstüne yayarken "Olmaz."dedi inatla.
"Geçen gece odana geldim, bal, bal diye sayıklıyordun. Artık nasıl bir açlıksa rüyalarına girmeye başlamış. Ye de bir tarafların şişmesin."
Size Bal'ın mason olduğunu söylemiştim. Bakın! Çocuk bilinçaltıma yerleşmiş bile. Hain Bal.
Kanım buz keserken nöronlarım hayretle bilinçaltıma baktı. Annem ağzıma ballı ekmeği tıkarken "Hayır evde bal da var reçel de var çok şükür. Neden gidip yemiyorsun kızım? Madem canın çekiyor, gidip yesene."zorla ekmeği çiğnemeye başladım.
Ah, anne ah. Bir bilsen o balın o bal olmadığını...
Bazen geceleri sayıkladığımı daha önce ablam da söylemişti. Onun demesine uykumda sürekli küfrediyormuşum. Tabi hayatıma Bal girdikten sonra, eskiden yumuşatıcı kokusu yayılan tertemiz bilinçaltımın da kirleneceğini tahmin edememiştim.
Yalan. Bilinçaltım Bal'dan önce de şehir çöplüğü gibiydi zaten.
Sessizce annemin ağzıma ikinci ekmeği tıkmasına müsaade ederken uykumda başka bir şeyler söyleyip söylemediğimi düşünüyordum. Bir gün büyük rezil olacağım da neyse.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rapunzel'in Dip Boyası Geldi
Teen Fiction"Sonra... Sen geldin. Her şey değişti." 🌹 Bu kitap, gerçek hayatta boşluğa düşmenizi sağlayabilir. Not:Etrafı toz pembe görmeye başlarsanız en yakın hastaneye gitmeniz şiddetle tavsiye edilir. 14.05.17