Rapunzel'in Dip Boyası Geldi

Güneşe Kurşun Sıkmak

0.3

Güneşe Kurşun Sıkmak

💐

Anastasia arabaları işaret eder. "Hangisi senin?" diye sorar.

Kırisçın baba cevap verir: "Hepsi."

İşte zavallı Ana'nın o an yaşadığı garibanlığın ve şokun aynısını tecrübe ediyordum. İki gündür beni derin düşüncelere sevk eden bu çocuk, bir şekilde sürekli beni şaşırtmayı başarıyordu. Birilerinin benimle dalga geçtiği ihtimali hala çok kuvvetliydi; aksi düşünülebilir miydi? Bozuk ruh halim herkese kırılmaya meyilli olduğundan benimle alay ettiği düşüncesine de kırılmıştım haliyle.

Ben: Yalan söylüyorsun.

Ben: Baktın benden iyi alay malzemesi olur, fotoğrafımı çekip bir şekilde bloğumu buldun değil mi?

Ben: Eğleniyor musun bari? Komik mi?

Üç aydır yazdıklarımı okuyan birisinin varlığına elbette inanmazdım. Tamam, benimle ilgili birçok şey yazmıştı ama yazılarımı dikkatli okuduysa yazdıklarının çoğunu elde edebilirdi. Tabi pembe düşmanlığımı, çayı tek şekerli içtiğimi, güven problemimi bilmesini açıklayamıyordum ama önemli değildi. Sonuçta ona güvenmiyordum.

Ve evet, güvenmediğim birisinin bile beni kırmasına izin verecek kadar zayıftım.Beni en yakın arkadaşım dahi defalarca kırmıştı, kırılmaya müsaittim. Harbiden, ben neden kırılıyordum ki sanki?

anonimbirbey: Neden yalan söyleyeyim lan

anonimbirbey: Sana daha önce de söyledim

anonimbirbey: Ben seninle asla dalga geçmem

anonimbirbey: Allah belamı versin ki üç aydır ne yazdıysan okudum, ezberledim resmen

anonimbirbey: Niye inanmak istemiyorsun ki

Eylül'ün son günlerinin rahatsız edici güneşi odamı işgal ederken iç çekip telefonu kenara fırlattım. Çok kafa karıştırıcı bir şey yaşıyordum ve artık ne yapacağımı bilemez haldeydim. Tüm doğruları yanlışlarla beraber siktir edip içimden geldiği gibi davranmaya karar verdim. Zaten durumumuz iç açıcı değildi, bir yabancıyla konuşmaktan ne kadar zarar gelirdi ki? Telefonu tekrar elime aldım.

Ben: Çünkü inanılası değil?

anonimbirbey: Benim hatam

anonimbirbey: Her şeyi birbirine karıştırdım

anonimbirbey: Ama hepsini anlatacağım. Sadece biraz sabırlı ol

Çığlık atmak istiyordum. Üst üste attığı kaçıncı anlamsız mesajdı, sayısını unutmuştum. Sürekli kendisiyle çelişiyor gibi mesajlar atıyordu. Onun yüzünden ben de ne diyeceğimi bilemez haldeydim.

Ben: Anlatma. Cidden sıkıldım bu saçmalıktan.

Ben: Git başkasıyla dalga geç.

anonimbirbey: İyi lan inanma sen

anonimbirbey: Kendini o kadar küçümsüyorsun ki herkesin seninle dalga geçtiğine inanıyorsun

anonimbirbey: Sen kaçmaya devam et

Hayretle başımı iki yana sallayıp odanın duvarlarına baktım. Dediklerinin doğru olduğunu biliyordum ve kabullenemediğim şey de buydu. Beni tanıyordu.

Ben: Haddini bil.

Ben: Fotoğrafımızı çeken ben değildim, mesaj atan da ben değildim.

Ben: Bana mesaj atacağına arkadaşlarına atsaydın daha çok eğlenirdin. Uzak dur benden.

Ben: Engel atıyorum.

anonimbirbey: Sakın

anonimbirbey: Sakın senden uzak durmamı isteme

anonimbirbey: Bana engel atmaya kalkışma

Dehşetle cümlelerin üslubuna baktım. Telefona 'Bu neyin kafası laaan?' diye bağırmak istiyordum. Nedenini bilmediğim bir şekilde titreyen ellerime rağmen yazdım.

Ben: Engel atarsam ne yaparsın?

Ben: Yoksa fotoğrafı mı yollarsın herkese?

Aslında dalga geçiyordum ama aldığım cevapla dumura uğramıştım.

anonimbirbey: Belli mi olur?

anonimbirbey: Belki de yaparım

Nefesim kesildi. Aklıma 10.sınıfta beni mesajla tehdit eden çocuk gelmişti. Ona çıplak fotoğrafımı yollamazsam beni Twitter ortamında rezil edeceğine dair ucuz tehditler yollamıştı ve ben de ağzıma geleni sayıp polise şikayet etmekle tehdit etmiştim.

Elbette bir bok yapamamıştı, hatta özür dilemişti fakat şimdi işler farklıydı. Kimse bu fotoğrafı görmemeliydi.

Ben: Sen beni tehdit mi ediyorsun?

Ben: Yapamazsın

Ben: Yapmazsın değil mi böyle bir şeyi?

İyi ki ona güvenmemiştim. İyi ki kalp çarpıntımı görmezden gelmiştim.

anonimbirbey: Saçmalama

anonimbirbey: Yağmur, şunu anla artık

anonimbirbey: Seni asla incitmem

Tuttuğum nefesimi verdim. Beni asla incitmeyeceğine de inanmıyordum. Ben, incitilmek için yaratılmıştım.

Ben: Ama yaparım dedin.

Ben: Beni tehdit ettin.

anonimbirbey: Sen uzak dur deyince bir anlık sinirle şey ettim

anonimbirbey: Sen istemediğin sürece kimse görmez fotoğrafı

anonimbirbey: Öyle söylediğim için özür dilerim

Bu, beni tehdit ettiği gerçeğini değiştirmezdi. İki gündür yaşadığım tüm bu karmaşaya son vermek için artık bahanem vardı. Fotoğrafı bir kez daha açıp inceledim. Haklıydı, tatlı çıkmıştık. Kendimi asla hayal edemeyeceğim bir karede yer almak beni korkutuyordu. Sevilmemiş ruhum inledi. Sorunlardan kaçmak, kolaydı.

Kolay olanı seçecektim.

Ben: Yine de beni tehdit ettin.

Ben: Siktir git.

Ve buzdan kalem erimesin diye güneşimi parçaladım.

Anonim'e engel atmıştım.

***

Kafam yerinde olmadığı için ne yazdığıma pek dikkat etmedim. Umarım iyi olmuştur.

UMARIM BEĞENİRSİNİZ SESSİZ OKURLAR.

HER ŞEY SİZİN İÇİN.