İTAATKAR #Wattys2018

{40}~KIRIK RUHLAR

Bölüm şarkıları: Gülay-mucize
Yaprak çamlıca-yüce insan

* Tüm parçayı bu iki şarkıyla yazdım. Umarım bu müzikler sizinde kırık ruhunuza dokunmuştur.*

Bölüm ithafı: bölümü okuyan, ithaf arzulayan ve ruhu kırık herkese.

-40-

Adam şapkasına rastladı yolda
Kim bilir kimin şapkası
Adam ne yapıp yapıp hatırladı
Bir kadın hatırladı sonuna kadar beyaz
Bir kadın açtı pencereyi sonuna kadar
Bir kadın kim bilir kimin karısı
Adam ne yapıp yapıp hatırladı
Yıldızlar kıyamet gibiydi kaldırımlarda
Çünkü biraz evvel yağmur yağmıştı
Adam bulut gibiydi, hatırladı
Adamın ayaklarının altında
Yıldızların yıldız olduğu vardı
Adam yıldızlara basa basa yürüdü
Çünkü biraz önce yağmur yağmıştı.

Kırık ruhlar bedenin içine gömüldüğünde sağlamlaştırmak zordu. Bir ruh kırıldığında kolay kolay tamir edilemezdi. Parçaları alıp tutkallamak veya bir alçıyla sarmak akıl işi de değildi. Bir ruh tamir edilemezdi. En azından ben öyle biliyordum. Önce küçük bir çocukken ruhumu çatlaklara ayırmışlardı. Daha sonra ruhumu parçalamışlar, düşen kırıkları yerden toplayıp ruhumu daha da mahvederek zerrelerine ayırmışlardı.

Toz zerrelerine ayrılan ruhumun kırıkları bir taraflara uçuştu. Artık parçaları birleştirmek daha zordu.
Şimdiyse ruhu çekilmiş bedenim kalmıştı geriye. Lakin o da pek mühim değildi, ruhumun olmayışından sonra.

Annem şuan nerededir acaba? Ya da babam beni özlüyor mudur? Peki ya abim. Beni arama çabalarına son mu vermiştir, bir gelişme çıkmayınca?

Biri de acaba düşünmüş müdür bu kız ne halde diye?

Hiç unutmam on beş yaşındayken Sally'e musallat olan birkaç kız vardı. Sally ona hep hayran olduğum narinliğinden ödün vermezdi ona laf atanlara sesini çıkarmazdı. Bir gün onun ısrarıyla dışarıya çıkmıştık. Daha doğrusu beni zorla dışarı çıkarmıştı. Karşımda hüngür hüngür ağlamıştı ve onun ağlamasına katlanamamıştım.

Bir kaç ay önce Stefan'ı öldürmüştüm ve içime daha da kapanık bir kız olmuştum. Dersleri, Sally'i ve daha bir çok kişiyi dinleyemiyordum. Aklımda sürekli elimdeki bıçağın, o pedofil Stefan'ın etiyle buluşma sahnesi dönüp duruyordu.

Defalarca.

O an düşündüğün tek şey ne oluyor bana?

Bir kafa doktoruna görünmeliydim.

Sally ağlayarak ve bin bir ısrarla beni hücre olarak saydığım odadaki yataktan kaldırıp dışarı çıkardığında, ona uydum.

Kafamdaki seslerin ve görüntülerin inzivaya çekilmesine müsade göstermiş ve kendime gelmek istemiştim.

Sonuçta bir insan öldürmek beni katil yapmazdı değil mi?

Stefan bir insan mıydı?

Değildi.

O zaman ortada bir katil falan yoktu.

Lakin o benim ruhumu defalarca kez katletmişti.

Tüm bu düşünceleri bertaraf edip kafamdan attığımda Sally ile çoktan birkaç yer gezmiştik. Henüz on üç yaşında olmasına karşın bazen çok olgun düşünebiliyor bazen de çok çocuksu olabiliyordu.