Karşısındaki bilmem kaçıncı sorusunu sorduğu psikoloğun sorusuyla genç adamın yüzünde memnun gülümseme oluştu.
"Karınızla aranız nasıl?Yani sizin bu durumunuzdan sonra size karşı olan tavırları?!"
"Hem uzağız,hem de yakın.Benim bu durumum onun i...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bejin avluda Hejanın yanına oturmuş annesinin yüzüne bakarak düşüncelere dalmışdı.Şuan annesinin isteği üzerine ikisi de hazırlanmıştı alış-veriş için.Hiç görmediği insanlarla alış-verişe gidecekti,hem de iki gün sonra yapılacak düğünü için.Kabullenmişti artık evleniyordu.Ruhunun öldüyü yavaş-yavaş tescilleniyordu.Asıl günüyse,düğün günü olacaktı.
Dışarıdan korno seslerinin gelmesiyle onların geldiğini anladı.Hiç bir şey adetine uygun değildi ki!? Tanışma olmadı,isteme olmadı...Arabada mı tanışacaklardı!? Hejayla annesinin kalktığını gördüğünde kendisi de kalktı.Onların ardınca dışarı çıktığında iki siyah arabayla karşılaştı.Buna kaşlarını çattı.Ayrı arabalarla mı gideceklerdi!?
Buna sinirlendiğinde Hejanın bir kadına sarılıp ağladığını gördü.Muhtemelen onun annesi kendisinin de kayınvalidesiydi.Ama yanında kendisinden büyük bir kız vardı.Onu anlayamadı.Onlar ayrıldığında derin nefes aldı.Hiç tanışmak istemese de büyüklere saygısı vardı.Kayınvalidesine yaklaşıp elini öptüğünde Gülroz hanım onu kendine çekip sarıldı.Bu kızı her gördüğünde gelini olmasını istemişti.İşe bak oluyordu,ama...Aması vardı işte.
"Berhudar ol kızım.Ben Gülroz..." Bejin ayrılıp kendi adını söylüyordu ki, Gülroz hanım susturdu.
"Tanıyorum kızım..Bu da büyük gelinim Sıla.." Gülroz hanımın tanıştırmasıyla Bejin ona bakarak sadece
"Memnun oldum.." demekle yetindi.Çok konuşmak istemiyordu.Annesinin sesiyle ona döndü.
"Kızım,bir gelir misin?" Annesinin yanına gittiğinde üzgün gözlerle kendisine baktığını gördü.Onların üzgün olmasını istemiyordu.
"Bana öyle bakma yade!"
"Ne yapayım kızım!? Böyle evden göçmeni istemiyorum,ama inşallah mutlu olursun keçamın." Annesinin dediğine ne kadar gülmek istese de kendisini durdurdu.
"İnşallah" diyerek yalandan onayladı.Göz göre-göre ölümün derinliklerine gitmek annesi için mutluluktu.
"Kızım,sen onlarla gidiyorsun gelinleri olduğun için.Heja da bizimle.Senden isteyim onlara saygı da kusur etmemen.Onların da suçu yok."
"Biliyorum anne.Merak etme abimin hatasının bedelini onlara kesemem." dedikten sonra annesinin gözlerinin memnunlukla parladığını gördü.Onun yanından ayrıldıktan sonra arabada bekleyen yeni ailesinin yanına oturdu.Gülroz hanım önde otururken kendisi de eltisinin(!) yanına oturmuştu.
Öne baktığında arabanın takım elbiseli esmer adam tarafından kullanıldığını gördü.Bu zaman aklına gelecek kocası geldi.Sahi müstakbel kocasını neden görmemişti!? Ve ya tanıştırma zahmetinde bulunulmamıştı?! Anlaşılan kocasını düğün günü görecekti.Adını bile bilmiyordu ki!? Gözlerini camdan dışarıya dikerek bu günün bir an önce bitmesini diledi.
