Kalpten Gelen( Mardin serisi 1) ✔TAMAMLANDI✔

Bölüm-30

Merhaba...
Yeni bölümle karşınızdayım.Karakterler hakkında düşüncelerinizi bekliyorum.Ya da okumak istediğiniz sahneler.Bunları bana bildirirseniz bir şeyler yapa bilirim....Oy ve yorumlarınızı eksik etmeden iyi okumalar....

***

Adar yataklarında sırtüstü uzanmış tavana bakarak düşüncelere dalmıştı.Bejinle olan tartışmalarından sonra Bejin kendisine kırgınca bakıyordu.Az önce terasta Kenanlarla otururken bile nadir hallarda gülümsüyordu.Karısını bu denli kırmak istememişti,ama Bejin kendisini de anlamalıydı.

Yatakta kıpırdanma hiss edince şaşkınca yanına baktı.Galiba düşüncelere derin dalmıştı.Karısının yerine yerleşerek işıkları kapattıktan sonra kendisine arkasını dönmesiyle Adar da derin nefes alarak yavaşca karısına yaklaştı.Örtünün altından eliyle Bejinin belini sıkıca sardı.Başını da boynuna gömdüğünde karısı ne bir şey diyor,ne de kıpırdıyordu.

"Bejinim yapma böyle.Korkuyorum...Neden anlamak istemiyorsun?Sana bir şey olduğunda ben...ben nefes alamadığımı hiss ediyorum.Gözüm dönüyor...Sen de gelmiş bana iki günlük benden uzaklaşmak istediğini söylüyorsun.Ben seni sıkıyor muyum?"

"Öyle bir şey yok Adar!" Adar karısının sert tepkisiyle gülümseyerek açık omuzuna bir öpücük kondurdu.Öpücükle birlikte Bejin iç çekerek kocasına döndü.Adar gülümsemesini genişlendirerek karısına daha da yaklaştı alınları bir-birilerin değene kadar.Şimdi nefesleri bir-birilerinin yüzüne vuruyordu.

"O zaman?Beni anlıyorsan neden israr ediyorsun?" Fısıltılara karşılık Bejin elini Adarın yüzüne yerleştirdi.Baş parmağıyla sakallarını okşayarak yakışıklı yüzünü iç çekişle izledi.

İçindekileri dökse iyi olacaktı,yoksa bir-birilerini kırmaya devam edeceklerdi.Dudağına küçük bir öpücük kondurarak geri çekildi.Adar sadece kendisini izliyor,belini okşuyordu.Kalbinin yerinden çıkacak gibi attığını hiss ediyordu Bejin.

"Beni hala seviyor musun?" Gelen soruyla Adar kaşlarını çatmadan edemedi.

"Bu ne biçim soru!? Sana sevgimi gösteremiyor muyum Bejin?"

"Söyle seviyor musun?"

"Seni seviyorum...." Adarın fısıltısıyla Bejin yine de kocasına bir öpücük bahş etti.

"Biliyorsun Adar,ben seni sevmiyordum evlendiğimizde." Adar hemen Bejinin sözlerini kesti.Kaşlarını çattı.Bejinin bu canyakıcı sözlerini duymak istemiyordu.Karısının kendisini sevmediğini biliyordu,ama kendisinin aşkı ikisine de yeterdi.

"Bejin! Canımı yakmaktan zevk mi alıyorsun?"

"Sonuna kadar dinle Adar.." Adar derin nefes alarak başıyla onayladı.

"Seni sevmesem de sana değer verdim,kocam olarak kabullendim.Sana ihanet etmek istemedim ve düşünmedim de.Saygı duydum ve güvendim hep.Sen bana inanmasan da ben sana saygı duydum.Zaman geçti ve sana alıştım.Şimdi içimde olan duyguları önceler 'alıştığımdan' dolayı sanıyordum ve bu duygularıma bir ad koymak istiyordum..."

Adar sadece karısını dinliyordu.Zaman durmuştu...Adar konuşmanın nereye gittiğini hiss ediyordu,anlıyordu ve hiss ettiklerinin doğru çıkması için içinden dua etmeye başladı.

"...Bunun için annemlere gitmek istiyordum,ama anlıyorum ki,buna ihtiyacım yok..." Adar nefesini tutmuş karısının sözlerini devam etmesini bekliyordu.Dudağına bırakılan öpücükle gözlerini kapadı.

"Seni seviyorum korkak ve yaramaz çocuk..." İşte....Adarın her şeyi unutması ve hayata daha da bağlanması için gereken bu sihirli sözlerdi.