Kalpten Gelen( Mardin serisi 1) ✔TAMAMLANDI✔

Bölüm~10

                                                           ***

Bejin saate baktığında yemek saatinin geldiğini gördü,ama Adar da uyuyordu.Uyandırsa iyi olurdu.Koltuktan kalkarak yatağa yaklaştı ve Adarın çıplak omuzuna dokudu.

"Adar...Adar?"

"Hmmm.."

"Hadi kalk yemeğe inelim.."

"Öfff tamam..." diye sitemle söylenerek gözlerini açtı.Nedense,uyanmak istemiyordu.Oturur vaziyyete geldiğinde Bejinin kendisine uzattığı siyah tişört alarak giydi.Arabanın yanlarından tutuyordu ki,Bejinin kendisine seslenmesiyle ona baktı.

"Hadi bana tutun da otur..."

"Kendim yapıyorum işte.."

"Yorulma diye dedim Adar! Uykudan yeni kalktın..." Karısının sözlerine haklılık pay hiss ettiğinde onu onayladı.

"Benim sözlerime alınma Bejin...İnan istemeden kırıyorum..."Bejin kocasını kaldırırken onu onayladı.

"Merak etme...Alınmıyorum.Seni anlıyorum.." Adar karısının yardımıyla arabaya otururken fırsattan istifade onu kendisine çekerek boynuna öpücük kondurdu.

Bir yerden başlamak lazımdı değil mi?Bejin bu öpücük karşısında derin nefes alarak hemen geri çekildi ve Adarın arkasına geçti.Aşağıya indiklerinde ikisi de yerlerine geçti.

"İyi misin oğlum?"

"İyiyim anne,ama senden bir şey isteyeceğim.." Oğlunun günler sonra kendisinden bir şey istemesiyle sevinen Gulroz hanım hemen

"Buyur oğlum?Ne istiyorsun hemen yapayım.." dediğinde masadakiler dikkatle Adara bakıyordu.

"Bundan sonra 'geçmiş olsun' için misafirler geldiğinde Bejinin orada olmasını istemiyorum..." Bu istekle birlikte Bejin gözlerini açarak kocasına baktı.

"Adar ama.."

"Ama oğlum..." Adar önce karısına sonra da annesine sinirle bakarak

"Ben diyeceğimi dedim!" dedi.Gulroz hanımsa kabul etmekten başka bir şey yapamamıştı.Baran ağanın 'Afiyet olsun' demesiyle yemeğe başladılar.

"Baba,dediğin gibi yarın gidiyoruz.." Bejin Demir abisinin sesiyle ona baktı.Nereye gidiyordu ki? Adarında ona baktığını gördüğünde onun da bir şey bilmediğini anladı.

"Nereye gidiyorsunuz abi?" diye Kenan da merakını ortaya koydu.Anlaşılan Demirlerden ve Baran ağadan başka kimse bilmiyordu.

"İstanbulda iki günlük toplantı var ve ben karımla evladımı da götüreceğim.." Her kes onayladığında Adar hoşnut olmayarak yalnız Bejinin duya bileceği şekilde mırıldandı.

"Zaten iş bir bana yasak! Adar ne yapsın?!Sadece sandalyeye yapışsın!" Bejin bunu duyduğunda tebessüm etti.Adarın sıkıldığını biliyordu,ama o da kendisine sunulan tekligfleri kabul etmiyordu.Yemeğin  bitmesiyle her kes odalarına dağıldığında Gulroz hanım Bejine seslendi.

"Kızım,bir have yapta karşılık içelim.." Adar bunu duyduğunda gözlerini kıstı.İçinden 'annem bana rahat vermeyecek işimi yapmaya' diye geçirerek Bejine bir şey demeyerek odaya çıktı.Bejin hemen yadesinin dediğini onaylayarak mutfağa gitti.

Kahveleri hazırladığında çalışanlardan yadesinin salonda olduğunu öğrenerek adımlarını oraya yöneltti.Önce Gulroz hanıma sonra da kendisinin kahvesini önüne koyarak yadesinin karşısına oturdu.

Gulroz hanım tebessümle gelinini izliyordu.Oğlunu mutlu gördüğü her an içinden ona teşekkür ediyordu.Biliyordu ki,gelini ne kadar oğlu için eziyyet çekse de bundan rahatsızlık duymuyordu.