Kalpten Gelen( Mardin serisi 1) ✔TAMAMLANDI✔

Bölüm 39 Part-1

turkuaz05  nurrmys burcuysal295 ZahideGne852  topcu1989  siyahkelebek0_0  KonulQuliyeva0  

Yorumlarınızla beni ne kadar mutlu ettiğinizi bilemezsiniz...

Çoook ama çok teşekkür ederim...

Sizleri seviyorum.

Lütfen en sonu okuyun.... Sizden rica ediyorum. O siyahla yazdıklarım bana destek veriyor...

⭐⭐⭐

Bejin elini kocasının sırtından çekerek derin nefes aldı. Şimdi söyleme zamanıydı. Adara hiç bir şey söylemeyipte sonradan başına bela almak ve sevdiğinin güvenini sarsmak istemiyordu.

"Ne oldu Bejin? Yoruldun mu?"

"Adar seninle konuşmam gerek." Adar karısının ciddi sesiyle arkasına dönerek oturdu. Bir şey olduğu belliydi.

Bejin komodinin üzerinden telefonunu eline alarak Adarın yanına geldi. Mesajı bulup Adara baktı.

"Ne oldu Bejin?"

"Bak Adar hemen öfkelenme tamam mı? Sen beni aramadan önce atıldı bu mesaj." diyerek Bejin telefonu kocasına uzattı.

"Ne mesajı?!" Adar da kaşlarını çatarak telefonu eline aldı.

Bejin Adarın okudukça yüzünün karardığını görüp yutkundu. Söylemese miydi acaba?

"Bu sikik telefon numaranı nereden bulmuş lan!?" Bejin Adarın küfrüyle ve yüksek çıkan sesiyle gözlerini kapatıp açtı.

"Bilmiyorum Adar." Adar öfkesini nasıl tarif etsin bilmiyordu ki, Mardin'de gezen bu mutsuzluk uydurması da kendisini ayrı sinirlendirmişti. Aniden elinde telefonla ayağa kalktı. Şimdi gösterecekti o ite.

"Nereye Adar?! Lütfen bir delilik yapma. Bak numarayı değiştiririz"  Adar istemeden de olsa karısına sertçe baktı.

"Zaten bundan sonra değişeceksin Bejin! Bu pezevenkle konuşmak lazım. O ne hadle benim karıma böyle bir mesaj atar!? Sen evli bir kadınsın! Bu ne şerefsizlik?! Şimdi konuşurum ben o itle. Mardin'e gidemesem de bir telefon açışımla bunu ona ödetirim Bejin!"

Bejin korkuyla hemen Adarın yanına giderek ona sarıldı. Gözleri dolmuştu.

"Yapma bir şey Adar lütfen? Arama kimseyi. Tamam Ahmetle..."

"Alma o itin adını ağzına!" Bejin gözlerinden akan yaşlarla

"Ta-tamam" diye mırıldandı.

"O-onunla konuş,ama Mardindekilerle konuşma Adar. Lütfen. Uğraşma. Be-benim hatrım için."

Adar karısının ağlamaklı sesiyle ne yapacağını bilemedi. O Ahmet'e ödetmesse içinde kalırdı. Ama Mardin'e gittiğinde bu işi kendisi görecekti. Unutmak söz konusu bile değildi.

"Ta-tamam mı Adar?" Adar karısının saçlarını okşayarak iç çekti.

"Tamam,ama sen şimdi ağlama ve hadi git uzan. Ben de bu itle konuşup geliyorum." Bejin kocasından ayrılarak ona yaşlı gözlerle baktı.

"Söz ver...", Adar karısının bu görüntüsüyle gülümsemek istedi.

"Söz delalamın söz." Bejin tebessüm ederek koluyla gözlerini sildi.

"Teşekkür ederim. Onun gibi biriyle uğraşmanı istemiyorum. Hakk ettiğini bulacak o zaten."

"Tabiki de bulacak Bejin. Hadi git sen uzan şimdi. Ben de onunla konuşup yanına geleceğim. Geçmişte  yaşananları  etraflıca anlatırsın  bana. Yarın bir hat alırım." Bejin başını hızlıca sallayarak yatağa gitti ve uzandı. Adar da karısına tebessümle baktıktan sonra elinde telefonla Kenanın odasına gitti.

Üstü cıplaktı bu halde aşağıya inemezdi. Belki de Semiha hanım gitmemişti daha. Karısının yanından ayrıldığı andan itibaren öfke bedenini ele geçirmişti.

Mesaj gelen numaraya hemen  tuşlayarak aradı. Çaldı... Çaldı... Ve sonunda açtı.

"Bu kadar erken karar vereceğini bilmiyordum Bejin..." Karşıdan gelen sesle ve dediği şeyle her yeri yakıp yıkmak istedi Adar.

"Lan puşt! Sen ne hadle benim karıma böyle bir mesaj atarsın sikik?! Yürek mi yedin şerefsiz! Sen kimsin!? Ha kimsin!?"

"Adar?" Adar öfkeden delirmiş gibi güldü. Ahmetin böyle bir şey beklemediği belliydi.

"Adar ya... Seni ilk ve son defa uyarıyorum Ahmet! Karımın adını ne ki ağzına al,aklından bile geçirme! Bir daha Bejine karşı bir şey yaparsan sülaleni sikerim,anladın mı?! Sikerim!" deyip Adar elinde olmadan telefonu duvara fırlattı. Telefonun paramparça olması umrunda değildi.

Söylediklerinin verdiği rahatlıkla odalarına geri döndü. Karısı aynı pozisyonda uzanıyordu. Işıkları kapatarak karısının yanına uzandı ve onu göğsüne çekti.

Bejin onun konuştuğunu anlamıştı. Şimdi konuşma sırası kendisindeydi. Derin nefes alarak kocasının kokusunu içine çekti.

"Ahm.."

"Onun adını ağzına alma demedim mi Bejin!? İlla küfür mü edeyim?" Adardan böyle küfürler ilk defa duymuştu ve bir daha da duymak istemiyordu.

"O beni çarşıda görmüş. Ondan sonra da beni takip etmiş,ailemi falan öğrenmiş. Dışarı çıktığım zaman dibimde biterdi. İnan ona pesimden gelmemesini çok söyledim. Günler böyle devam etti. Ben mesele büyümesin diye kimseye bir şey demedim. Onun böyle bir şey yapacağı aklıma gelmezdi. O gün yediğim dayaklar beni yıkmadı Adar. Beni yıkan ailemin bana  inanmaması oldu. Sen de bunu bir daha yapma tamam mı?"

Adar duyduklarıyla birlikte karısını yanına yatırarak kendisi de ona dönerek gözlerine odaklandı. Saçlarını okşayarak dikkatle onu izledi.

"O hatayı bir kez yaptım delalamın. Bir daha öyle bir şey olamaz. Teşekkür ederim. Bunu bana bildirdiğin için teşekkür ederim." Adar karısının alnına öpücük kondurduğunda Bejin gülümsedi.

"Bu sorunu da hall ettiğimize göre yemekte de dediğim gibi tatlımı yemeye geçe bilirim." Adar ciddi bir ifadeden çıkarak eğlenen yüz ifadesine büründü ve karısının dudaklarına kapandı. Karısını doya-doya öperken çalan kapıyla Bejinden ayrıldı.

"Bu serserinin anahtarı yok mu ya!?  Tam da havaya girmişken. Semiha hanım da gitmiştir şimdi." Bejin Adarın dedikleriyle güldü ve onu kenara iterek yataktan kalktı.

"Kardeşin senin o Adar." Adar karısının elinden tutarak onu yatağa otuzdurdu.

"Nereye gidiyorsun!? Ben açarım."

"Ben giderim Adar. Belki açtır. Yemek hazırlarım." Adar kaşlarını kaldırarak Bejine alayla baktı.

"Yok ya?! Aklı vardıysa yeyip geleydi." Bejin Adarı böyle ikna edemeyeceğini anladığında tatlı-tatlı gülümsedi.

"Ama benim canım dondurma çekti. Onu yemek istiyorum." Adar bir an çekerek yataktan çıkarak tişörtünü giydi ve karısının elinden tutarak odadan çıktı.

"Peki senin o tatlı canın beni neden çekmiyor? Beni dondurma niyetine yesen? Okşasan,yala..." Bejin kaşlarını çatarak Adarın eline vurdu.

"Sapıtma Adar!"

"İçimdekileri bir bilsen Bejinim. Ah jinamın ah." Bejin Adarın derin ah çekmelerine gülümsedi. Salona geldiklerinde elini çekerek kapıya yöneldi. Adar da arkasından geliyordu. Gülümseyerek kapıyı açtığında gördüğü yüzle yutkundu. Onun burada ne işi vardı?

• Sizce gelen kim ola bilir?

Tahminlerinizi bekliyorum...