Karşısındaki bilmem kaçıncı sorusunu sorduğu psikoloğun sorusuyla genç adamın yüzünde memnun gülümseme oluştu.
"Karınızla aranız nasıl?Yani sizin bu durumunuzdan sonra size karşı olan tavırları?!"
"Hem uzağız,hem de yakın.Benim bu durumum onun i...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Adar sonunda uyuyamayacağını anladığında karısına baktı.Kendisine dönmüş gözlerini de kapatmıştı.Adar 'acaba uyuyor mu?' diye düşünmeden edemedi.Kendisi de uyumam istiyordu,ama Bejinin hali gözünün önünden gitmiyordu ki!? Bejine kıskançlıkla bakarak seslenmeye karar verdi.
"Bejin?"
"Efendim?"
"Uyuyor musun?" Soruya birlikte Bejin gözlerini açarak sitemle kocasına baktı.Sırtını yatak başlığına dayamış melül-melül kendisine bakıyordu.
"Evet uyuyorum Adar ve kabusumda seninle konuşuyorum!" deyip Bejin gözlerini yeniden kapattı.Kararlıydı Adarı süründerecekti.Bundan da büyük bir hazz almaya başlamıştı Bejin.İçinden gülerek uykuya girme planına devam etti.
"Ben senin için kabusun muyum?"
Adarın fısıltısıyla onu kırdığını anladı,ama geri adım atmadı.O da kendisini çok kırmıştı.Adarsa bu cümle karşısında gerçekten kırılmıştı.Kalbi incinmişti bir kere.Suratı asık şekilde uzanarak tavana baktı.Beyniyse sürekli 'sen karının kabususun..' diye bağırıyordu.
Hak etmişti bu sözleri fazlasıyla ama yediremiyordu kendisine.Bejinin de bir şey dememesi üstüne gelmişti.Karısına tekrar baktığında onun mışıl-mışıl uyuduğunu gördü.Bu nefes alıp-verişinden belliydi.Kendisi nasıl uyuyacaktı!? Her gözlerini kapayışında o sözler aklına gelecekti.Bir plan yapmalıydı hemen...Bejini kazanmalıydı...
... Sabah Adarın banyoya girmesiyle Bejin de topladığı yatakta oturarak giysileri katlamaya başladı.Uyandığından beri kocası kendisiyle konuşmak için çaba sarf ediyordu ve Bejin ona kısa cevaplar vererek deli ediyordu.
Onun her sinir oluşunda kalbine ferahlık çöküyordu.Adarın banyodan çıkmasıyla ona baktı.Dikkatle kendisine bakıyordu.Gözlerini ondan kaçırarak giysilere yöneltti.
"Özür dilerim..." Kocasının yine pişmanlıkla söylediği cümleyle ona bakmadı.Alışmıştı artık ve bu cümle kendisine basit gelmeye başlamıştı.Duygu barındırmayan sesiyle
"Tamam.." dediğinde Adar ona göz atmayan karısına acıya baktı.
"Bejin...Böyle yapma..Ne olur..."
"Tamam dedim ya Adar.." Adar karısına yaklaşıp sarılacaktı ki,çalan kapıyla durmak zorunda kaldı.
"Gel" diye seslendikten sonra içeriye giren Kenana sorgularcasına baktı.Karısına kendisini burada aff ettirmeye çalışıyordu,ama izin vermeyeceklerdi anlaşılan..
"Ne var Kenan!?" diye terslercesine konuştuğunda Bejin gözlerini devirdi.Kibar olamıyordu azıcık.
"Şe-şey abi..."
"Geveleme Kenan.!" Abisinin ikinci tersleyişiyle Kenan içinden 'sinirlenirse sinirlensin canım.Biraz da o korksun' diye geçirerek
"Ağalar avluda toplanmış seni bekliyorlar.." dediğinde Bejin kayınbiraderine merakla baktı.Ağalar neden toplanmıştı ki!?Sonra bakışları kocasını bulduğunda kaşlarını çattığını,yumruklarını sıktığını gördü.Kendisinin de içini endişe kaplamıştı.
