Karanlık Oda #wattys2022

SANCI

Küçük tuvaletimdeki aynaya bakıyordum. Yüzüm kıp kırmızı olmuştu ama sinirden değildi. Burnum tıkanmıştı, soğuktan değildi. Başım ağrıyordu, migrenimden dolayı değildi. O adamla yine kavga etmiştik. Nedenini bile hatırlamadığım bir kavga. Zaten kavganın nedeni önemli değildi, sonuçlarıydı önemli olan. Bana şişmiş gözler, terlemeler ve daha kötüsünü vermişti. Sonuçları buydu, sağlığımdı. Mutsuz bir insan bile eğer sağlıklıysa mutlu olmalıydı. Sağlıklı insanlar mutsuz olmamalıydı. Sağlık dediğiniz şey çok büyük bir lüks. Herkesin sahip olamayacağı bir şey. Günlük hayatımızda eğer hasta biri yoksa bunun kıymetini bilemiyoruz maalesef. Siz kıymetini bilin diye etrafınızdaki insanlar hasta oluyor. Midem boştu. Boş olmasaydı kusmuştum bile fakat kusacakmışım gibi sesler çıkartmama engel olmuyordu. Midem çok kötü ağrıyordu. Kendimden iğreniyordum. Salya sümük içerisinde lavaboma doğru tükürüyordum. Neden bu kadar kötü olmuştum, yaşımdan dolayı mı bu kadar çok etkilenmiştim? Okuma yazmayı birkaç sene önce öğrenmiş olduğumdan dolayı mı bu kavga beni bu kadar etkilemişti? Büyümemiş miydim hala? O adama göre o her zaman haklıydı ve haklı çıkana kadar bağırırdı. Hala da haklı çıkana kadar bağırır. Hiçbir zaman haklı olmasa bile. Bazen diyorum keşke opera sanatçısı olsa da bu bağırmalar bir işine yarasaydı. Belki de bize biraz para kazandırabilirdi düzgün bir işi olsaydı. Eskiden düzgün bir işi vardı aslında fakat ben doğduktan sonra bırakmış. Bana daha yakın olabilmek için diyor hep. Ben ise ondan uzaklaşmanın yollarını arıyorum şimdi. Eğer o işini bırakmamış olsaydı belki daha fazla paramız olurdu. Evimizin yakınında bir dükkan açmıştı. Ondan önce sürekli geziyormuş,çok mutluymuş öyle diyor. Ama işinden ayrılmış olması benim suçum değil kendi tercihiydi. Ben hiçbir zaman bana daha yakın olmasını ondan istememiştim. Şimdi o çok gezdiği süslü işi olsaydı...Para, daha fazlası olsa ne güzel kullanırdık. Daha fazla paramız olsaydı belki de bu kadar çok kavga ediyor olmazdık. Belki küçüklüğümden beri biriktirdiğim parayı bu sefer ona ben kendim verirdim ve o benden izinsiz almış olmazdı. Harçlık aldığımdan beri biriktirdiğim o parayı bir gün kumbarama bakıp bulamamıştım. Yetişkinler için bile belki büyük olan bir para 1544 TL o zamanlar bir çocuk için çok daha büyük bir paraydı. Tam olarak 1544 TL Bir çocuk onunla neler alırdı neler. Şimdi ise okuma yazmayı öğrendiğimden çok zaman geçti. Ve hala o borcunu ödemedi ,benim için hala önemli aslında. Sadece artık bunu belli etmiyorum. Her konusunu açtığımda kavga açılıyor olsa bile emek vermiş olduğum bir şeyin elimden alınmış olması benim için çok kalp kırıcı. Bugün uyumadan önce The Neighbourhood'dan bir müzik dinlemeye karar verdim. Kulaklıklarımı çıkartmayı unutup uyuya kaldım.