Bir tane, iki tane, üç tane derken olmuştu altı tane. Bir bardak su iki bardak su olmuştu üç bardak su. Haplar teker teker gidiyordu, mutluluğu bulabilme ümidiyle ya da mutsuzluktan kurtulabilme ümidiyle hapları teker teker mideme yolluyordum. Normalde bir, en fazla iki tane alabilirdim bu haplardan. Niye böyle düşüncesizce davranıyordum ki. Zararlı olduğunu biliyordum ama etkisi yokmuş gibi davranıyordum. Bir çok araştırma yapmıştım, hem bana yararı olacak, hem bu yaşımda satın alabileceğim reçetesiz bir ilaç ayrıca beni maddi açıdan batırmayacak olan bir ilaç. Sonunda bulmuştum onu. Kendimi kötü hissettiğim zamanlarda onlara başvuruyordum. Acım dinmeyecekmiş gibi hissettiğimde ya da korkunç bir durumun içinde olup o ruh halinden çıkarmıyorsam kullanıyordum. Yani hemen her gün onlara başvuruyordum. Yan etkileri ortaya çıkmaya başlamıştı bile; soğuk terlemeler, titremeler ve geçmeyen baş ağrıları. Ağlamak istediğimde ağlayamaz hale gelmiştim , kötü şeylere üzülemez hale gelmiştim. Her şeye gülüyordum .
İlaç kutusu bitmişti, eczaneye gidip sakin bir şekilde ilacın adını söyledim. Parayı uzattım, adam soru bile sormadan vermişti. Benim kendime karşı duyarsız olduğum gibi o da bana karşı duyarsızdı. Ne de olsa alışmıştı böylelerine.
Nasıl başlamıştım ilaç içmeye? Çok iyi hatırlıyorum, bir sürü şey üst üste gelmişti. Bir çok ayrılık üst üste gelmişti. Eski sevgilimin bana verdiği gelecek hakkındaki sözler, onun iyi biri olduğunu düşünenler kadar yalandı. Güvenim bir çok kez kırılmıştı, arkadaş dediklerimiz, dost dediklerimiz ya da sevdiklerimiz. Ne kadar mutsuzluk yaşadıysam hep insanların marifetiydi.
Sabah iki akşam iki tane.
İlk başlarda kimseye söylememiştim bir gün ağzımdan kaçırıverdim. Çok kızmıştı bir arkadaşım. Kendisi sıra arkadaşımdı. Böyle yollardan belki çok daha kötülerinden geçmiş bir arkadaşımdı . Onun gibi olmamı istemiyordu. Bana Katerina'yı hatırlatıyordu davranışları yüzünden. Ben de Katerina 'ya dönüşüyordum. Ona söz vermiştim bir daha içmeyeceğim hakkında. İlk söz verdiğim gün bir kaç gün daha devam edip sonra bırakmıştım,
uzun bir süreliğine.
Tutamayacağımız sözler vermemeliyiz.
Güçlü olmak o kadar kolay değil, gerekli desteği alamadığımızda böyle şeylere başvuruyoruz. Kendimden iğreniyordum. İlaç içmemin asıl nedeninin sigara içmek istememem olduğunu biliyordum. O zamanlar hala içmiyordum sigara. Sadece vicdanımı rahat tutmak için sigara yerine hapları seçmiştim. Hiçbir doktorun tavsiyesi olmadan, reçetesiz, bu kadar büyük dozlarda ilaç kullanmam yanlıştı. Engel olamıyordum.
Kendime verdiğim ve vereceğim zararların sonuçları umurumda değildi artık.
Her an yıkılabilecek bir bina gibiydim. Temelleri yavaş yavaş çürüyen ve binanın her katına darbe almış yıkılmak üzere bir bina gibiydim. Birkaç sağlam parçası kalmıştı demek ki hala yıkılmamıştı.
İşte bugün ilaç içmeye yeniden başlamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Oda #wattys2022
Non-FictionOdamın büyük olması onun git gide daha da küçüldüğünü hissetmeme engel olmuyordu. Dünya'nın büyük olması benim için yeterli alan olduğu anlamına gelmiyordu. Kötü şeyler yaşamamış olmanız onların var olmadığı anlamına gelmiyor. İstemeyeceğiniz kadar...
