Karanlık Oda #wattys2022

GÖRÜLMEYEN

Bir şarkının size hissettirdikleri kadar taşıdığı anlam da önemlidir . İşte tanıma şansına ulaşmış olduğum bir çocuk var, aklıma geldikçe beni neşelendiren. Her düşündüğümde beni mutlu eden. Bu şarkının sözleri de bana o çocuğu hatırlatıyor işte. Ya da onu düşündüğüm zamanki hissettiklerimi. Klişe bir aşk hikayesine dönüşmeyecek bizim hikayemiz. Bizim hikayemiz diye bir şey olmayacak çünkü. Geçen sene okul benim için çok zorlayıcıydı. Liseye ilk defa adımını atmış olan her genç gibi ben de çok zorlanıyordum. Ama bizim bir grubumuz vardı. Daha doğrusu onların grubuydu ve ben daha çok çıkıntı gibiydim. Onlar üç kişiydi. Ben ve iki kız daha vardı, bizse onların grubuna arada katlan ayrı bir gruptuk. Ama grubun tek çıkıntısı bendim. Her grupta kendimi çıkıntı olarak görürüm aslında. Dünya 'daki bir lekeyim sadece. Silinmesi gereken varlığı rahatsız edici bir leke. Bu grupta olabilmemin tek nedeni onlarla aynı dili konuşuyor olmamdı. Annem Fransız babam Türk. Bütün arkadaşlarımı hâlâ şaşırtan bir durumdur bu. Herkesten aynı şeyleri duymaya devam ediyorum; orası mı daha güzel yoksa burası mı? Türkçe kadar Fransızca konuşabiliyor musun? Fransızca bir şeyler söylesene? Hiç Fransa 'ya gittin mi? Bu liste uzuyor da uzuyor. Hayatımda şuana kadar üç yüz kişi ile tanıştım diyelim. İki yüz kişi böyle sorular sormuş olurdu. Ama bilmiyorlar ki çift vatandaş olmak gerçekten zor. Ailemin yarısı bir ülkede diğer yarısı başka bir ülkede. Bazıları beni akraba olarak bile görmüyor. Haklılar da, ne de olsa dört yılda bir görüyorlar. Kuzenlerimi ne kadar özlediğimi anlatamam bile. Melisa diye bir kuzenim var. Fransa'ya iki yılda bir gidiyorum. Her görüştüğümüzde büyümüş oluyor, değişimiş oluyor. Ama sanki daha önce tanışmamışız gibi aramız ilk soğuk oluyor. Tam alışmışken, ısınmışken birbirimize, beş gün bitmeden ayrılma vaktimiz geliyor. İşte o çocuk belkide bana uzaktaki ailemi hatırlatmıştır. Onlara uzak olsam bile o vardı yanımda. Mavi gözlere olan sevdamı anlatmıyorum bile. Herkesin bir zayıf noktası vardır illa ki. Benim de mavi gözlerdi işte bu zayıf noktam . Grupta ilk olarak sadece benimle yaşıt olan fransız çocukla konuşabiliyordum. Bütün yaşıtlarım yakışıklı buluyordu onu. Aslında ben de onu öyle buluyordum. Fakat başka biri vardı. Büyük Fransız çocuk. Grubun ikinci üyesi. Her küçük olan çocukla konuştuğumda bana tip tip bakıyordu. İlk önce abisi olduğundan öyle bakıyor zannetmiştim. Kardeşi ile flörtleştiğimizi falan zannediyor olmalıydı diye düşünüyordum. Ama sonradan bunun bir dedikodu oluğunu ve aslında onun abisi olmadığını öğrenmiştim. Büyük olan çocuk beni ürkütüyordu. Bakışları soğuk ve keskindi. Oysa şimdi bana mutluluk veriyordu. Neden bu kadar değiştim? Kafayı yiyordum bütün bu düşünceler aklımı alıyordu. Çocuğun yüzünü bile hatırlamıyordum. Sadece anısı vardı. Ne sesi ne yüzü ne de kokusu. Ama gözlerini hatırlıyordum. Parlak mavi gözleri ve her sözüyle beni hayallerimin aslında bana o kadar da uzak olmadığını hatırlatıyordu. Çünkü o beni anlıyordu. Kibardı, yardım etmek istiyordu bana. Aslında benim şu zamanlarki halimden,o bana daha çok benziyordu. Olmak istediğim kişiydi ve beraber olmak istediğim . Böyle bir bakışın hayatınızdan çıktığını düşünün. Size yol gösteren pırıltılı mavi ışığın yok olduğunu ve belkide şuan başkalarına parıltı saçtığın düşünün. Kırılan kemik iyileşebiliyordu. Belki de kırılan kalp da iyileşebilir. Kafam yerdeydi ben de öyle. Saçlarımı yolluyordum, saat sabah altıyı gösteriyordu ve daha uyumamıştım bile. Tek düşündüğüm şey oydu. Bu halimi görse benden korkardı muhtemelen. Beni bir sapık zannedebilirdi. Saatler boyunca onu düşünmüştüm hayaller kurmuştum. Boştu, hepsi yalandı. Sağa sola doğru yuvarlandım yerde. Yataktan düşmüştüm ama yerlerin soğuk olması bu cehennem sıcağında beni rahatsız etmiyordu . Kurtulamıyordum bu düşüncelerden. Ne kendimden kaçamıyordum ne de hatırladığım onca yaşanmışlıktan.Her şey çok ağır geliyor artık. Kafamı yaslayabileceğim bir, omuz belki de yardımcı olabilirdi... Kimi kandırıyordum ki. Ben hep yalnız savaştım ve hep yalnız savaşacağım.