Karanlık Oda #wattys2022

GERÇEK

Çocuk olmanın en güzel yanı hayal kurabilmek. Büyüdüğün zamanı hayal edip istediğin hayatı yaşayabilirsin hayallerinde. Fakat büyüdüğün zaman hayatın gerçekleri yavaş yavaş gün yüzüne çıkmaya başlar. Büyüdüğün zaman sana anlatılan mutlu sonlu masalların yalan olduğunu anlarsın. Güzel olan her şeyin yalan, kötü olan her şeyin ise gerçek olduğunun farkına vararsın.

Ağlıyordum, dört duvar arasında sıkışmış kalmıştım. Odam bir hapisti. Ama bu dört duvar odamla sınır kalmıyordu, hayatım, hayat, yaşamım, yaşam... Hepsi beni sıkıyordu.

Küçükken sevdiğiniz biri oldu mu? Benim oldu. Peki küçükken gelecekte kiminle beraber yaşayacağınızı hayal ettiğiniz oldu mu? Benim o da oldu. Hayal etmek hayatın bize verebileceği en iyi arkadaş ama aynı zamanda en korkulu düşman. Eğer küçükken bana anlatılan masalları dinlememiş olsaydım bugün yeni aşkımdan bu kadar şikayetçi olmazdım.

Umutsuzca sevgilimin bana mesaj atmasını bekliyordum. Neredeyse bir senedir çıkıyorduk. Hikayemiz dışarıdan bir peri masalı gibi görünse de bugüne gelmek için göz yaşlarını hep ben döktüm ve o göz yaşlarını bana o döktürdü.

Acı, kendisinden hiçbir zaman kaçamayacağımız çıkmaz bir kapı. Hayatın boyunca seni her yerde, her köşede sıkıştıracak. O zaman iki seçeneğin vardır; ya acınla barışırsın ve ömrün boyunca acı çekeceğini kabullenirsin, ya da acın ile savaşırsın ama sadece daha çok acı çekmeme sebep olur. Aslında seçeneğin yoktur ve bunun farkına vardığın zaman tek bir şey dilersin
Ölmek...

Bana en güzel sözleri söylese de, ağzından çıkan kelimeler bana bir anlam ifade etmiyordu. Hiçbir şey, hiç kimse beni mutlu etmiyordu. Kendimi mutsuz olmaya alıştırmıştım. Mutlu olmak bana anlamsız geliyordu sanki bedenim bu duyguyu inkar ediyordu. Kendimi mutlu hissettiğim an ağlamaya, acı çekmeye başlıyordum.

Ne yaparsam yapayım, ne seçersem seçeyim çıkmaz yol. Yol, mutsuzluğun yolu. Yol, işkencenin yolu. Bu Dünya'daki bulunan her şey bana sahte geliyor. Bütün duygular, hissettiklerim bana ait değilmiş gibi hissediyorum. İnsan olmak...
Hiçbir zaman insan olmayı sevmedim. Hepimiz aptal birer varlığız.
Basitiz, ilkeliz, egoistiz.
Attığımız her adımı kendimizi tatmin etmek için atıyoruz. Hiçbir zaman mutlu olamıyoruz çünkü elimizdekilerin değerini bilemiyoruz, her zaman daha fazlasını istiyoruz. İnsanlık mutsuz olmaya mahkumdur.

Hiçbir zaman kendim olmadım. Hiçbir zaman ben diye bir şey de var olmadı. Ben dediğin şey senin gördüğünden çok görmediğinden oluşuyor ve ben bile kendimin ne olduğunu bilmezken sen benim kim olduğumu nasıl bilebilirsin?

Ben hiç var olmadım