I protect you ✔

.30.

p.o.v Niall

Daar gaat we dan. Er gaan zo veel zenuwen door mijn lijf heen. Allemaal gaan we op onze plaats staan en dan begint de muziek. Dit is zo geweldig om te doen, met een band optreden. Tijdens het optreden kijk ik de zaal weer door. Ik vind het gewoon leuk om te zien wat voor een mensen er in de zaal zijn. Tot mijn oog bij 1 iemand blijft hangen.

shit, mijn vader zit daar met een grijns in de zaal. We zingen het lied af en dan komt de jury aan het woord. Het lijkt eindeloos te duren. Ik denk alleen maar aan mijn vader. Wat doet hij hier? Na het commentaar ren ik snel het podium af. De rest van de jongens kijken me raar aan. Ik ren naar Emma en val huilend in haar armen. 'Niall, wat is er? Het ging echt heel goed' zegt Emma verbaasd. 'papa, hij zit in de zaal' zeg ik huilend.

Ik hoor Emma slikken. 'het komt goed. Sofie en Jade zitten daar samen te spelen en ik zal ze niet alleen laten' zegt Emma. 'waarom is hij hier' vraag ik. 'ik weet het niet. Maar je moet je er niks van aantrekken' zegt Emma terwijl ze rondjes op mijn rug maakt met haar duim.

Na nog even zo zitten ga ik uit de knuffel en begin ik te praten met Lars over van alles en nog wat. Tot dat we weer terug naar het podium worden geroepen. Emma wenst me nog succes en dan loop ik naar de andere. 'wat was er net' vraagt Zayn bezorgd zodra ik bij hun ben. 'mijn vader zit in de zaal' zeg ik tegen hem. Gelijk kijkt hij me geschrokken aan. 'het komt goed' zegt hij. Nu lijkt hij op Emma want die zei dat net ook.

Met zijn 5e lopen we het podium. Ik ga voor Zayn staan die een arm om me heen slaat. 'het komt goed' zegt hij zodra hij ziet dat ik naar papa kijk. Papa kijkt me met een enge en gemene glimlach aan. Zodra iedereen op het podium staan gaat het licht uit. Niet allemaal, maar wel veel. Er zijn alleen nog lichten op de kandidaten. Er worden een paar namen genoemd en de spanning loopt steeds meer op.

'en wie er volgende week ook nog bij zal zijn is... One Direction' word er gezegd. De tranen lopen nog net niet over mijn wangen zodra ik dat hoor. Gelijk geef ik een knuffel aan Zayn. daarna ook aan de rest. Samen met de andere jongens ren ik het podium af ik de armen van Emma. 'topper' zegt ze gelijk.

Ok glimlach en geef dan ook Lars een knuffel. Na het knuffelen gaan we weer terug naar de ruimte waar ik zit met de familie. Maar zodra ik de deur open krijg ik de schrik van mijn leven. Papa staat daar met Jade in zijn armen. 'pap laat haar los' zeg ik gelijk. 'het is mijn kind loser' zegt hij. Emma loopt boos op hem af maar voor ze iets kan doen pakt papa haar arm vast.

shit, nu moet ik het doen. Wacht ik weet iets. 'Lars hou hem binnen' zeg ik tegen hem. Lars knikt en snel ren ik naar de kleedkamer van de andere jongens. 'jongens snel. Papa heeft Jade en is in de kleedkamer' zeg ik gestrest. Gelijk staan ze op en lopen ze naar mijn kleedkamer. 'was je te slap dat je je vriendjes erbij moest halen' vraagt hij met een grijns. 'ik heb tenminste vrienden die ik erbij kan halen, dat kan jij niet zeggen' zeg ik glimlachend.

'en nu ga je eraan' zegt hij boos. Hij loopt op me af maar gelijk pakken Liam en Zayn zijn armen. Louis pakt Jade en Harry kijkt bij Emma. Ik ren snel naar Sofie toe die ik oppak. 'bedankt guys' zeg ik tegen ze. 'geen dank' zeggen ze terug. Liam en Zayn geven mijn vader over aan een beveiliger en komen daarna weer terug. Zuchtend van geluk zet ik Sofie weer op de grond. Louis doet hetzelfde bij Jade. Harry zit nog steeds bij Emma omdat, ik weet niet waarom.

'mam, gaat het' vraag ik aan haar. 'ja hoor' antwoord ze moeilijk terug. 'ze heeft nog wat ademhalingsproblemen omdat hij haar nek vast had' zegt Harry. 'bedankt dat jullie me hebben geholpen' zeg ik nog eens. 'het geeft niet. Ik weet zeker dat je hetzelfde voor ons doet' zegt Liam. Gelijk knik ik.

Ik laat mijn vrienden niet in de steek, en hun mij niet. Na deze nog al schok gaan we allemaal weer naar huis. Daar aangekomen ga ik gelijk naar bed omdat ik zo moe ben.