I protect you ✔

.41.

p.o.v Niall

'je snapt wel dat we je nu niet alleen zullen laten he' zegt Liam. Ik knik begrijpelijk. 'dus Sofie en ik komen mooi met ons matras bij jullie op de kamer liggen' zegt Liam blij. Ik grinnik en samen met de andere jongens lopen we het gebouw uit waar niet normaal veel politie staat. 'meneer we hebben u even nodig' zegt een politieagent tegen mij.

ik geef Jade en Sofie aan Liam en loop dan met de politieagent mee. 'de man is nog niet gevonden. Mogelijk zit hij ergens ondergedoken. Jullie zijn het doelwit voor hem dus pas goed op. Zorg dat er altijd iemand bij jullie is' zegt de man. Ik knik en loop dan weer terug naar Liam. We lopen met zijn alle naar het hotel waar iedereen gelijk naar zijn kamer gaat. Liam komt na 2 minuten terug met 2 matrassen die hij in onze kamer neer legt. 'zo Niall, wij gaan samen op de grond liggen' zegt Liam.

Ik grinnik en leg Sofie en Jade beide in bed. Daarna ga ik zelf ook in bed liggen waar ik gelijk in slaap van.

2 dagen later moeten we er vroeg uit voor een interview. Eigenlijk heb ik er wel zin in. Ik vind interviews altijd leuk. We lachen dan veel met elkaar.

Rond 10 uur staat iedereen klaar op de gang. Jade en Sofie gaan ook beide mee. Natuurlijk laat ik ze niet achter. maar ik ben wel zo bang dat ze iets over ons eerste concert zullen vragen. Ik weet het eigenlijk wel zeker. Ik zag overal op internet dat het over mij ging, over ons rare optreden. Maar je zag nergens dat de fans boos waren, Meer dat ze medelijden hadden met mij en de andere jongens.

Allemaal lopen we naar buiten waar weer een hele rij aan fans staan. We lopen er veel af die we een handtekening of foto geven. Na dat we er veel hebben gedaan stappen we in de auto op weg naar het interview. Dit keer zit Harry bij ons in de auto. Hij zit allemaal gekken bekken te trekken naar Jade en Sofie die dan weer helemaal in een deuk liggen.

Zodra we aangekomen zijn bij het gebouw stapt iedereen uit en lopen we snel naar binnen. Daar word ons haar en kleding gedaan. Zodra iedereen zit begint het interview. Eerst gaat het wat over hoe we het nu vinden als beroemdheid, en hoe het met ons gaat. Maar dan komt een foto in beeld van het eerste optreden in Nederland.

'en nu naar dit optreden' zegt de man. 'voor veel mensen wat het een raar maar ook een beetje schokkend optreden' begint de man. 'ten eerste dat jij aan het huilen was meerder keren. Er waren veel fans bezorgd' zegt de man. 'ja, uhm, mijn beste vriend was net voor het optreden vermoord en ik werd dus gebeld. Die vriend was alles voor mij en ik kon de tranen niet stoppen op het podium. Het spijt me echt' leg ik uit.

'het maakt niet uit hoor want jullie hebben het goed opgelost met het excuus concert van vandaag' zegt de man waardoor iedereen knikt. 'maar na ik denk een uur moesten ineens alle fans het gebouw uit. Kan daar meer over verteld worden' vraagt de man. Gelijk kijkt iedereen mij aan. 'ja, sowieso wou ik niet meer door. Ik wou wel voor de fans maar het lukte niet om in goede bui te komen. En ja, uhm' zeg ik.

Gelijk kijk ik naar onze crew die gelijk knikken dat ik het moet zeggen. Waarschijnlijk weten hun wel dat dit een publiciteitsstunt word. Ik neem nog eens goed adem en begin dat te vertellen. 'ik wou ook niet door omdat ik werd gebeld door mijn moeder die zei dat mijn vader onderweg was om een eind te maken aan mijn leven. Ik wou geen fans in gevaar brengen dat hij op een van hun schoot dus hebben we ze laten gaan' zeg ik eerlijk.

De man kijkt me geschokt aan. 'hoezo wil hij je vermoorden' vraagt die man. 'ja dat zou je aan hem moeten vragen. Vanaf mijn 15de vlucht ik samen met mijn zusje voor hem. Daarvoor mishandelde hij ons en nu ik beroemd ben wil hij ons ineens terug' antwoord ik. 'dat is best wel heftig' zegt hij. 'ja' antwoord ik.

'maar is hij ook langs geweest' vraagt de man. 'ja, we hebben hem wijsgemaakt dat we in Italië zitten' zeg ik. 'en hoezo wist je moeder ervan dan' vraagt de man. 'nou het is een vrij ingewikkeld verhaal. Ik weet alleen dat mama ons moest mishandelen van papa, deed ze dat niet zou ze eraan gaan. Ze wou het nooit maar ze is altijd bij papa gebleven. Wij hebben altijd bij Emma gewoond, de moeder van Sofie. En Sofie is dan weer mijn halfzusje. Ze behandelde ons als een echte moeder maar mijn moeder vond dit te ver gaan en heeft ons gewaarschuwd. Ik weet echt niet waar ze nu is. Ik heb haar al heel lang niet meer gezien' antwoord ik.

'dat is ja vrij ingewikkeld. Maar je moeder mishandelde jullie dus ook' vraagt de man. 'ze moest het van mijn vader' antwoord ik. Anders klinkt het weer of dat zij het heeft gedaan. 'maar ze heeft ons ook gered van papa' zeg ik. 'het is een ingewikkeld en vooral zielig verhaal' zegt de man. 'en waar zijn je zusjes nu dan' vraagt de man. Ik roep ze en gelijk komen ze aanrennen.

Met zijn 2e duiken ze op mijn schoot. 'wat een schatjes' zegt de man. 'ja. ze heten Jade en Sofie. Jade is 4, en Sofie is 6' zeg ik. 'dat je hun iets aan kan doen. Ik smelt echt van ze' zegt de man. Jade vind het allemaal niet heel fijn echt gaat dicht tegen me aanzitten met haar armen om mijn buik heen. Sofie kruipt van mijn schoot naar Liam toe waar ze bij gaat zitten. 'en zo te zien zijn de andere ook aardig voor ze' zegt de man.

'ja, iedereen van het team is zo aardig voor Jade en Sofie. Niet normaal' antwoord ik. Na nog even kort wat vragen te hebben beantwoord gaan we weer naar huis. Gelijk krijg ik een boks van een van die management mensen dat ik het goed heb gedaan.