I protect you ✔

.4.

p.o.v Niall

*1 jaar later*

Er gaat een jaar voorbij. Het ging wel goed. Ik heb vaak gehuild van de stress. Maar verder ging het goed. Vandaag gaat Jade naar de peuterspeelzaal. Ze kan eindelijk lopen. Alleen heeft ze vaak geen zin om te lopen. Ze is bang dat ze valt omdat ze vroeger dus zo vaak viel. Het is wel echt heel zielig. Dus nog steeds til ik haar vaak op. Maar ze loopt zelf al wel meer.

En praten is wat moeizaam. Ze kan al wel kleine zinnetjes uitspreken maar meer niet. Het schattigste was dat haar eerste echte zin die ze uitsprak 'Niall lieve jongen' was. Al sprak ze mijn naam verkeerd uit. Maar ik kon er uit halen wat ze bedoelde. De buurvrouw had dat met haar geoefend. Het was zo schattig. Ik smolt echt van de woorden.

Ik maak Jade rustig wakker. Samen met haar loop ik naar beneden. Daar maak ik eten voor ons. We eten het op en daarna pak ik wat kleren voor haar en mij.

Eerst kleed ik haar aan en daarna mezelf. Ik vind het nooit ongemakkelijk als Jade erbij is. Ze is nog klein. Daarna kam ik haar haren door. Ik heb altijd alleen de dode punten eraf geknipt. Lang haar vind ik namelijk wel mooi. Daarna poets ik haar tanden en die van mezelf. Samen met Jade loop ik weer naar beneden waar ik haar op de bank zet.

Eerst wil ze me weer volgen maar ziet in dat ze dan onnodige stappen moet zetten. Ik loop naar de keuken waar ik eerst het eten voor Jade pak en daarna dat voor mezelf. Ik had gister al een tas voor haar gekocht. Daar stop ik haar spullen in en dan ga ik terug naar de woonkamer waar ze half op de bank ligt te slapen. Normaal mag ze gewoon slapen. Dit is wel wennen. 'ben je klaar voor je eerste dag' vraag ik aan haar. 'Ja'.

Ik loop naar haar toe en pak haar hand. Ze staat op en samen lopen we naar buiten. Ze is volgens mij wel echt heel erg zenuwachtig. Ze is erg stil en rustig. Daar merk ik het aan.

Aangekomen bij het gebouw gaat ze voor me staan met haar armen gespreid. Ik pak haar op en loop zo naar binnen. Ze klemt zich goed aan me vast.

'hallo' zegt iemand zodra we naar binnen lopen. 'hooi' reageer ik terug. 'uhm dit is Jade en ze is vandaag voor de eerste keer' leg ik uit. 'oke is goed. Je kan hier afscheid nemen en dan een tijd doorgeven wanneer je haar ongeveer komt ophalen' zegt de vrouw. Ik knik en geef de tijd door. Jade heeft nog niet een keer mijn hand losgelaten.

'hee jJadr, ik hoop dat je plezier hebt. Ik kom je straks weer ophalen' zeg ik. Er ontstaan zich tranen in haar ogen. Dat is echt zielig. Ik trek haar in een knuffel en laat haar dan echt los omdat ik naar school moet. 'nee Niall hier blijven' zegt ze met een trillende stem. Ze kan mijn naam niet uitspreken. Meestal zegt ze iets wat erop lijkt. 'Niall moet naar school' antwoord ik terug. Er stromen nu meer tranen over haar wangen.

'Niall mag niet school' zegt ze. 'Niall moet' zeg ik. Dan ga ik de deur uit. Ik kijk nog een keer achterom waar ik Jade tegen het raam aan zie huilen. Ze denkt dat ik haar verlaat. Dat zou ik nooit doen. Vlug loop ik naar school, anders krijg ik medelijden.

Daar aangekomen ga ik snel naar mijn eerste les. Het afgelopen jaar is er niet veel veranderd. Alleen word ik nog een beetje erger gepest.

Na een lange vermoeide schooldag ga ik snel naar de kinderopvang. Daar aangekomen zie ik Jade nog niet. Ik loop naar binnen en zie haar daar op een stoel met rode ogen.

'oo hee, u bent de vader van Jade' vraagt een vrouw gelijk aan mij. 'broer' verbeter ik haar. 'ze had het er zwaar mee. Was vooral heel boos en wou spullen kapot maken door de woede. ook zei de heletijd Niall mij verlaten' legt ze uit.

Ik knik en kijk dan naar Jade die me nog steeds niet gezien heeft. 'Jade' zeg ik. Ze kijkt op en haar ogen worden groot. Ze rent op me af en ik sla mijn armen om haar heen. 'Niall mij niet verlaten' zegt ze zacht. 'dacht je echt dat ik je ging achterlaten' vraag ik. Gelijk knikt ze. 'nooit' zeg ik zacht.

'ze dacht dat ik haar net zoals haar ouders achter ging laten' vertel ik. De vrouw knikt en snel pak ik Jade haar spullen. Daarna loop ik met Jade aan de hand naar buiten.

Zodra we thuis aankomen plof ik op de bank. Ik ben redelijk moe. Jade komt bij me liggen. Ze gaat met haar rug tegen mijn buik aanliggen. Het is echt een schatje. En zo vallen we dan ook beide in slaap.

Een paar uur later word ik wakker. Ik ga vandaag spaghetti koken. Zodra alles klaar is maak ik Jade wakker en beginnen we beide te eten. Na het eten zitten we nog even op de bank en dan breng ik Jade naar bed. Zelf ga ik ook in bed liggen omdat ik kapot ben. En zo val ik na een tijdje in slaap.

Hooi. Weer een nieuw deel