.10.

287 11 2
                                    

p.o.v Niall

De volgende dag word ik vroeg wakker. Rustig loop ik naar beneden. Het is half 6. Ik weet niet hoe laat Sofie meestal wakker word maar Jade zal nog niet wakker worden. Rustig begin ik met het maken van een uitgebreid ontbijt. Ik maak eieren, tosti's en broodjes.

Zodra ik klaar ben kijk ik boven waar ik zie dat Sofie al wakker is. Alleen ze durft niet alleen de trap af. Ik pak haar hand vast en loop samen met haar naar beneden. Daar aangekomen zet ik haar voor de tv en kijk zelf ook mee. We zijn een of ander kinderprogramma aan het kijken. Sofie gaat er echt helemaal in op.

'hee Sofie, maar is mama wel heel lief' vraag ik voorzichtig aan haar. 'ja. Mijn mama is altijd heel lief' antwoord ze. Dat is mooi om te horen. Als ze gemeen was had ik Sofie gewoon gehouden. Sofie is zo'n lief kind. Ik zou me niet voorstellen dat ze iemand iets aan zou doen.

Na nog veel gepraat te hebben over Sofie hoor ik Jade boven. Ook zij kan niet de trap af dus dan gaat ze huilen, zodat ik naar boven kom.

Snel loop ik naar boven waar ik Jade oppak en de trap afloop. Beneden zet ik ze beide in de keuken waar we beginnen met eten. Een half uur later zijn we klaar met eten. Met zijn 3e gaan we naar boven waar ik eerst Sofie aankleed en daarna Jade. Snel pak ik nog een tas met broodjes, drinken, Jade haar knuffel en speen en het geld. Zo, klaar.

Op naar de dierentuin. 'Sofie en Jade, komen jullie? We gaan wat leuks doen' roep ik. Gelijk komt Sofie hard aanrennen. Jade doet het op een net wat rustiger tempo. Samen met Sofie en Jade stap ik de wagen in waar de buurvrouw achter het stuur zit. Ze zou ons brengen. Eerst vroeg ik of ze ook mee wou maar vandaag zou eindelijk haar familie komen.

Haar familie heeft haar een paar jaar geleden verlaten. Ze was er kapot van maar nu gaat het weer beter. Daarom ging ze ook niet mee.

Na dat de buurvrouw ons heeft afgezet loop ik samen met de meiden naar een loket waar ik kaarten koop. Daarna ga ik samen met ze naar binnen. We hebben veel plezier samen. Ook heb ik een foto gemaakt bij het raam van de panters. Ze vonden die dieren echt heel cool. De foto heb ik doorgestuurd naar Sofie haar moeder. Op dit moment zitten we met zijn 3e een ijsje te eten.

Ook heb ik besloten Sofie niet halfzusje te noemen. Ze voelt voor mij als mijn echte zusje, ze lijkt ook op ons dus ik noem haar gewoon mijn zusje. Dat voorkomt ook weer al dat gedoe waar ik geen zin in heb. En ik vind halfzusje gewoon niet leuk klinken. Ik vind het niet als familie klinken. Ik hoop dat ik haar wel vaker zie als alleen deze dag.

'zijn de ijsjes lekker' vraag ik aan ze. Beide knikken ze. 'Niall lieve jongen' zegt Jade weer. Dat is echt een standaard zin van haar. 'Niall geweldige broer' zegt Sofie blij. Ik ben blij dat ze me dus wel leuk vinden. Wie weet vind ze me wel stom. Dan wou ze me misschien niet zien.

Na het ijsje kijken we nog naar een paar dieren en daarna gaan we naar de shop. We hebben nog genoeg geld over. Beide kiezen ze een knuffel uit. Sofie een van een tijger en Jade een van een aapje. Daarna loop ik met ze naar de uitgang waar een blije buurvrouw staat.

'en hoe ging het' vraag ik gelijk. 'ze willen contact houden' zegt ze blij. Ik geef haar een knuffel en met zijn 4e stappen we in. 'en hoe ging het bij jullie' vraagt de buurvrouw aan ons. 'Niall is geweldig' zegt Sofie blij. 'Niall lieve jongen' is het enige wat Anne zegt. Het begint me lichtelijk te irriteren. Zodra we thuis zijn gaan we met zijn 3e naar binnen. Jade is echt kapot. Gelukkig doet ze er nooit lang over om weer fit te zijn.

Ik geef haar de fiep en haar knuffel en leg haar op haar bed. Ik leg haar aapje erbij en loop dan naar beneden waar Sofie met haar knuffeltje zit. Ik ga bij haar zitten en gelijk kruipt ze op mijn schoot. Ze legt haar hoofd op mijn borst en valt zo in slaap. Zo schattig.

Rond 5 uur gaat de bel. Snel maak ik Sofie wakker. En ren naar boven waar ik Jade uit haar bed haal. Daarna loop ik samen met Sofie en Jade naar de deur waar een vrouw staat die echt sprekend op Sofie lijkt. 'hoi, jij moet de moeder van Sofie zijn' zeg ik. Ze knikt en Sofie springt in haar armen. 'heb je het leuk gehad bij Niall' vraagt ze. Sofie knikt. 'Niall is geweldig' zegt ze. Ik glimlach en samen lopen we naar binnen.

Jade is ondertussen ook al wakker geworden. Samen gaan we op de bank zitten waar we een heel gesprek hebben. Ook vertel ik wat er is gebeurt. En dan komt er een onderwerp die ik liever niet had. 'maar waar is jullie moeder' vraagt Sofie haar moeder. 'die is bij papa' zeg ik droevig. 'en jullie dan' vraagt ze bezorgd.

'wij leven hier samen met toezicht van de buurvrouw' antwoord ik. 'dat kan echt niet, kom bij ons wonen. Dan kun je ook vaker met Sofie spelen' stelt ze voor. 'over een tijdje kan dat wel maar ik ken u nog niet zo goed' zeg ik. 'ik begrijp het' antwoord ze. 'nog een rare vraag' begin ik mee. Ze knikt.

'mag Sofie morgen mee naar school. Jade gaat dan ook mee' vraag ik. Misschien vind mijn mentor dat wel leuk. Ik denk het wel. Sofie haar moeder, Emma, knikt. Gelijk glimlachte ik naar haar. 'waar wonen jullie eigenlijk' vraag ik. 'we wonen 2 straten verder' verteld ze. Blij knik ik. Na nog veel gepraat te hebben gaan ze naar huis. Jade en Sofie moeten beide naar bed en ik ben ook moe. Sofie trekt haar jas aan en pakt haar knuffeltje goed vast.

Ik ga op mijn hurken zitten en ze springt in mijn armen waardoor ik achterover val. 'zorg goed voor mama, ik zie je morgen weer' zeg ik. Jade komt aan kruipen en gaat bij Sofie zitten. Luilak dat ze is. Jade geeft Sofie een knuffel. Wat schattig. Daarna loopt Sofie naar haar moeder die me echt heel erg bedankt. Ik open de deur, zwaai ze uit en loop dan met Jade naar boven. Daar leg ik haar in haar bedje en val zelf ook in slaap.

*

I protect you ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu