I protect you ✔

.37.

p.o.v Niall

Rond 5 uur gaan we terug naar het hotel waar de rest ook al is. Alle 4 gaan we naar onze eigen kamer om even uit te rusten voor we gaan eten. Eigenlijk heb ik best wel veel honger. We hebben toch best veel gedaan vandaag. Maar het was wel een leuke dag. Dan krijg ik een berichtje van Emma. 'heey Niall. willen jullie Skypen' staat er. Gelijk stuur ik terug dat het goed is. Ik mis haar toch al wel. Ik start mijn computer op en ga naar Skype waar ik gelijk word gebeld door Emma.

'hooi mam' zeg ik vrolijk. 'heey jongen' zegt ze. 'hoe ging de reis' vraagt ze aan mij. 'goed, ze zijn echt geen last' antwoord ik. 'waar zijn jullie nu' vraagt ze aan me. 'in Amsterdam. vanmiddag zijn we bij de grachten geweest en een doe-museum. Het was echt heel leuk' antwoord ik. 'en waar zijn de meiden' vraagt ze aan me. 'Jade ligt in haar bed en Sofie ligt bij Liam op de kamer. Je kon maar met 2 op een kamer en Liam wou wel met Sofie' antwoord ik.

'bood hij dat zelf aan' vraagt ze. 'ja, hij wou het heel graag. maar hij is al de hele dag heel leuk met Jade en Sofie aan het spelen. Het is echt een kindermens' antwoord ik. 'dat is wel heel lief' zegt Emma.

Na nog 5 minuten te hebben gebeld gaan we eten. Ik haal de nog slapende Jade uit haar bed en loop dan naar de gang waar de rest ook al staat. 'het hele hotel is voor jullie afgehuurd dus je zal geen last hebben van andere mensen' zegt Paul voor we allemaal vertrekken. Tijdens de reis naar de eetzaal word Jade rustig wakker. 'heey sweatheart' zeg ik tegen haar. 'hooi Niall' antwoord ze. 'we gaan eten' zeg ik tegen haar. Helijk glimlacht ze.

Aangekomen in de eetzaal gaan we zitten en krijgen we echt verrukkelijk eten. Na het eten gaat iedereen weer naar zijn hotelkamer. Ik ben zo moe, niet normaal. Ik leg Jade in bed en val dan zelf ook in slaap.

De volgende ochtend word ik wakker gemaakt omdat we moeten repeteren voor het optreden van vanavond. Met een zucht kleed ik mezelf en Jade om en ga daarna in de bus bij de rest zitten. Dan vertrekt de bus naar de Ziggo Dome. Daar aangekomen moeten we gelijk beginnen met repeteren. ik zet Jade en Sofie weer bij Lou neer en zo beginnen we aan een lange maar leuke repetitie.

Rond half 9 stroomt de zaal vol. Nog 5 minuten en dan begint het. De zaal zit al super vol. Tot mijn telefoon gaat. Het is Emma dus gelijk neem ik op.

'heey met Niall' zeg ik. 'hee Niall' zegt ze minder vrolijk als dat ik het deed. 'is er iets' vraag ik gelijk. 'nou uhm' zegt ze. wat is er aan de hand? 'Lars is vermoord. Hij was op slag dood. Papa heeft het gedaan' zegt ze, en vanaf dat moment stort ik in. De tranen stromen over mijn wangen. Mijn beste vriend, mijn helper in nood. Hij is weg, en mijn vader heeft het gedaan. Hoe kun je zo zijn?

'er lag ook een briefje bij van je vader' zegt Emma na een stilte. 'er stond op '' als jullie niet komen, is dit niet de laatste persoon die dood zal gaan''. De politie heeft het net laten zien. Het briefje was voor jullie' zegt Emma. 'maar. hoe' vraag ik. 'hij heeft een wapen' zegt Emma. Hij kan dit niet maken. 'ik moet echt ophangen. De show begint' zeg ik huilend. 'sterkte jongen. hou het vol' zegt Emma voordat ze ophangt.

Hoe kan hij dit doen? Waarom wil hij me kapot hebben? Een dierbaar iemand vermoorden, iemand die helemaal niks met onze ruzie te maken had. 'Niall wat is er aan de hand' vraagt Liam die bezorgd en snel op me af komt rennen. 'papa heeft Lars vermoord' zeg ik huilend. 'wat een monster' zegt Liam boos. 'kom droog je tranen. De fans kunnen er niks aan doen, en we moeten echt op. Sorry man' zegt Liam. Ik droog mijn tranen die er gelijk al weer bij komen.

Bedroefd loop ik achter de jongens aan die allemaal vrolijk het podium op springen. En zo begint het optreden. Tijdens het optreden ben ik heel afwezig. Soms vergeet ik te zingen en dan zingt 1 van de andere mijn stukje. Ik snap het niet. Waarom vermoord hij Lars? Hij heeft er niks mee te maken.

En dan komt Little Things, ons nieuwste liedje. Voor dat het liedje uit was heb ik hem aan Lars laten horen die er tranen van in zijn ogen kreeg omdat hij het zo mooi vond. De jongens beginnen met zingen en ik ga op de rand van het podium zitten. De tranen lopen over mijn wangen. De jongens behalve Liam kijken me raar aan.

Vanuit de backstage ruimte komen Jade en Sofie het podium opgerend die beide het podium op rennen en me in een grote knuffel trekken. 'niet huilen' zegt Sofie. Er volgen steeds meer tranen. 'ik weet je stukje. Ik ga hem zingen. Heb hem goed geoefend' zegt Sofie.

Ze pakt mijn microfoon en zingt mijn solo. Het is zo mooi. Jade blijft me maar door knuffelen. 'alles komt goed' zegt ze in mijn oor. Na het lied lassen de jongens een kleine pauze in. Ze pakken me op en nemen me mee backstage.

Lars is dood. Sorry lars