.6.

291 9 0
                                    

p.o.v Niall

Na een paar minuten gaat de bel. Jade word niet wakker dus pak ik haar op en loop zo met haar het lokaal uit. Zo snel als ik kan loop ik naar het andere lokaal. Ik ben nu zo kwetsbaar met Jade erbij. Als er iets met haar gebeurt ben ik al kapot. Als ze huilt raak ik al in de stress, dus ik moet nu echt niet gepest worden. En al helemaal niet omdat ze in mijn armen ligt te slapen.

Zo vredig. Zo lief. En dat knuffeltje maakt het echt helemaal af. Het is een konijn met hele lange oren die ik haar heb gegeven bij de geboorte. Ze heeft het konijn losjes tegen haar kin aangedrukt. Niet helemaal op haar kin maar half op haar kin en half op haar nek. Echt heel schattig.

Bij het lokaal aangekomen zie ik de opper pestkop weer staan. Hij kijkt me raar aan zodra hij me ziet. 'wat is dat nou weer voor een ding' vraagt hij wetend dat ik er boos om word. 'dit is mijn ontzettend schattige zusje' zeg ik terwijl ik haar dichter tegen me aandruk. 'schattig, laat me niet lachen. Eerder gezegd lelijk' zegt hij gemeen. Met Jade in mijn armen trap ik hem boos in zijn ballen. Daarna loop ik gelijk het lokaal in.

Jade is gewoon niet wakker geworden.

Na 5 minuten zit iedereen in de klas en kan de les beginnen. Vandaag hebben we nog geschiedenis, waar ik nu zit, de grote pauze en dan nog gym. Ik denk dat Jade gym wel leuk vind want bewegen houd ze wel van. Ook al kan ze qua lopen echt een luilak zijn. 'oke, jullie gaan met je gezin de geschiedenis van je gezin opschrijven' zegt de meester.

Hij geeft iedereen een blaadje en na even na te hebben gedacht heb ik besloten eerlijk te zijn.

Zo begin ik dan aan mijn verhaal. 'ik werd geboren. We waren een gelukkig gezin al kreeg ik geen aandacht en kon ik veel zelf leren. Toen ik 13 was kreeg ik een klein zusje erbij, Jade. ik was zo blij. Maar ik wist niet dat ik Jade kon verzorgen. Mijn ouders deden niks. Na een jaar heb ik ze weggestuurd van ons. Dat deden ze ook. Nu leven we al een jaar alleen. De buurvrouw helpt ons' maak ik ervan.

Ik ben vrij trots. Net als ik het wil inleveren word Jade wakker. Ze brabbelt wat en opent dan haar ogen. Ik til haar op en neem haar mee naar het bureau van de geschiedenis docent waar ik mijn verhaal neerleg. Hij leest het door en kijkt me dan raar aan.

'kun je dit even naar je mentor brengen' vraagt hij. Ik knik en samen met Jade loop ik naar het lokaal toe waar mijn mentor nu is. Ik pak voorzichtig Jade haar knuffel en doe die terug in de tas. Alleen wil ze dat niet dus begint ze hard te huilen. Snel haal ik de knuffel weer uit mijn tas en geef het aan haar. Gelijk stopt ze weer met huilen.

Bij het lokaal van mijn mentor aangekomen klop ik voorzichtig op de deur. 'binnen' word er gezegd. Rustig loop ik naar binnen waar ik haar het briefje geef. 'dit moest ik geven van geschiedenis' zeg ik. Ze glimlacht naar me en kijkt dan naar Jade. 'hee kleine, heb je lekker geslapen' vraagt ze terwijl ze over Jade haar wang heen wrijft. Ik weet dat ze het goed bedoelt, alleen vind Jade het minder leuk. Ze legt haar hoofd op mijn wang. 'het is echt een schatje, als ze zo rustig is mag ze wel vaker mee' zegt de mentor. Dat is fijn.

Misschien is het fijn haar soms mee te nemen. 'ik zal haar soms meenemen en dan kunt u op haar letten als ik werk' zeg ik. Gelijk verschijnt er een glimlach op haar gezicht. Ik weet dat ze dit graag wil. Ze heeft zelf nooit een vriend gehad dus ook geen kinderen. Maar toch wou ze altijd kinderen. En adopteren leek haar ook niks. Dan voelde het niet van haar. Dus besloot ze ook dat niet te doen. Ik heb een goede band met mijn mentor. Ik vertel veel, behalve over thuis. Ik mag haar ook echt. Ze probeert het voor iedereen goed te doen. 'dan zie ik u morgen weer' zeg ik. 'je weet dat je je mag zeggen' zegt ze lachend.

Ik knik en loop met Jade aan mijn hand terug naar geschiedenis. Net als ik binnen loop gaat de bel. Samen met Jade loop ik naar buiten. We hebben buiten een klimrek, dat is het dan ook, en daar loop ik met Jade naartoe. Ik zet haar op het klimrek en gelijk begint ze met klimmen. Na veel op het klimrek te hebben gespeeld gaan we naar de gymzaal.

Ik had al wat gymkleding voor haar meegenomen. Die trek ik bij haar aan en ook doe ik mijn eigen gymkleding aan. Dan gaat de bel. Deze les heb ik met de pestkoppen dus daarom wil ik altijd al klaar zijn.

Snel loop ik naar de gymzaal waar de meester al klaar zit. Ik ga met Jade op mijn schoot op de bank zitten. 'hee Niall, wie is dat schattige kleintje wat je bij je hebt' vraagt de meester. 'Jade, mijn kleine zusje' zeg ik. Gelijk komen de pestkoppen binnen en gaan ze naast me zitten. 'hee daar hebben we lelijke Niall met zijn zusje' zegt 1. 'Niall lieve jongen' zegt Jade met een boos gezicht. Dit is echt te grappig. 'bek dicht kleine' zegt een ander. Ik draai me om en zonder erbij na te denken sla ik hem in zijn gezicht waardoor zijn neus begint te bloeden.

'Niall waar sloeg dat op' vraagt de meester. 'op zijn neus' antwoord ik terug. Na een lang gesprek hoef ik niet weg en mag ik blijven. We gaan vandaag iets van trampoline springen en over de kasten lopen. Soort van free run. Ze hebben mij samen met Jade bij de ouders gezet door het voorval van net. Eigenlijk is het niet erg. Veel ouders springen zo erop. Daarna is Jade. Ik loop samen met haar naar de trampoline waar ze vrolijk opspringt. Dan springt ze met mijn hulp op de mat.

Dat vervolgd zich een tijd. Dan zijn we aan de beurt bij het free run gedeelte. Alle ouders gaan er behendig overheen. Daarna mag Jade weer. Ik houd haar goed vast terwijl ze over de kasten loopt. En ook dat herhaalt zich een paar keer. daarna mag iedereen zich omkleden.

Ik wacht een heletijd tot iedereen weg is. Daarna kleed ik Jade en mij om. Eindelijk klaar. Samen met Jade loop ik naar huis. Daarna gaan we nog even tv kijken, eten en daarna naar bed. Ik ben zo moe. Maar het was wel echt veel leuker met Jade. En ik mag haar meenemen van mijn docent. Alleen moet ze ook gewoon naar de peuterspeelzaal. Ik zal haar soms meenemen voor de mentor. Ze vind het wel leuk. Ik denk 1 keer in de week gewoon. Op de dag dat ik haar nu ook had meegenomen. Die docenten kent ze nu al, dus dat is handig.

Na een lange tijd denken over van alles en nog wat val ik in slaap.

I protect you ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu