Προσοχή: Προτείνω να ακούσεις ανεπιφύλακτα το τραγούδι⤴
Καλή ανάγνωση 😉
Με τράβηξε πάνω του χωρίς να σταματήσει να με κατακτά. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω από τη μέση του και τον ένιωσα να τσιτώνεται.
Όχι, δεν ήμουν η μόνη που επηρεάζεται.
Τα χείλη του άφηναν τα δικά μου κατά διαστήματα, αυτό του έδινε την ευκαιρία να εξετάσει το πρόσωπο μου. Δεν διαρκούσε όμως πολύ, σύντομα τα χείλη μας ενώνονταν ξανά με περισσότερο πάθος.
Πάλι μου το έκανε αυτό. Με παρέσυρε σε ένα μονοπάτι που έβλεπα για πρώτη φορά. Αντιμετώπιζα αισθήσεις που δεν ήξερα ότι υπάρχουν. Το σώμα μου πονούσε για το δικό του και το εκπληκτικό είναι ότι τώρα δεν δίσταζα να του δείξω πως με κάνει να νιώθω.
Τα χέρια του ανέβαιναν αργά από την κοιλιά μου στο στομάχι μου και μέχρι το τελείωμα του σουτιέν. Μια γλυκιά προσμονή φώλιαζε στο πιο σκοτεινό κομμάτι του εαυτού μου και οι αναστεναγμοί που έβγαιναν από το στόμα μου, το μαρτυρούσαν απροκάλυπτα. Τα χείλη του ακολούθησαν μια διαδρομή μέχρι τον λαιμό μου. Όταν η γλώσσα του ήρθε σε επαφή με το ζεστό από την έξαψη δέρμα μου ανατρίχιασα ολόκληρη. Δάγκωσα τα χείλη μου και έγυρα το κεφάλι μου πίσω, όλα όσα ένιωθα εκείνη την στιγμή είχα ανάγκη να τα νιώσω περισσότερο. Πριν το καταλάβω κουνούσα την λεκάνη μου μηχανικά μέχρι να ακουμπήσει όλο το σώμα μου πάνω του. Τον είχα τόσο κοντά μου αλλά δεν μου έφτανε. Γιατί δεν μου έφτανε;
<<Γαβριέλα.>>
Γρίλησε ξεψυχισμένα αλλά δεν του άφησα περιθώριο να πει τίποτα άλλο. Πέρασα τα δάχτυλα μου στα μαλλιά του και έφερα τα χείλη του πάνω στα δικά μου. Ούτε αυτό με ικανοποίησε όμως. Ήθελα περισσότερα, χρειαζόμουν περισσότερα.
Χάναμε και οι δύο τον έλεγχο. Δεν έπρεπε, αλλά εκείνη την ώρα ήταν το τελευταίο πράγμα που είχα στο μυαλό μου.
Όταν το περίμενα λιγότερο το κράτημα του έγινε πιο επιθετικό.
Τα σώματα μας γύρισαν στο πλάι και δεν χρειάστηκε πολύ για να βρεθώ ξαπλωμένη στην μοκέτα με τον Λύτρα από πάνω μου. Τα πόδια μου εξακολουθούσαν να αγκαλιάζουν τη μέση του, μόνο που τώρα τα σώματα μας εφάπτονταν τέλεια.
Πρώτη φορά τον ήθελα τόσο πολύ.
Το ένα του χέρι στάθηκε στον μηρό μου και το άλλο παρέμεινε στο στομάχι μου. Η μπλούζα μου πλέον δεν κάλυπτε όσα κάλυπτε πριν και η έξαψη τύλιγε τα σώματα μας. Ζεσταινόμουν απίστευτα πολύ. Τα χέρια του βρέθηκαν στο σημείο που κουμπώνει το τζιν μου και τα μάτια του έψαξαν τα δικά μου. Για πρώτη φορά εδώ και ώρα τα άνοιξα και συναντήθηκαν με τα δικά του. Τα μάτια του είχαν σκοτεινιάσει, εύκολα διέκρινε κανείς μέσα τους τον πόθο.
YOU ARE READING
His tattoo
RomanceΓαβριέλα Παπαστεφάνου. Μια καλοκαιρινή νύχτα σε ένα κλαμπ της Κέρκυρας. Ένας τύπος με τατουάζ. Ένα φιλί. 《Έλα Γκάμπι, χαλάρωσε λίγο.》 Φώναξε η Ελβίρα. 《Δεν πίνω.》 Φώναξα αλλά προφανώς και δεν με άκουσε. Χριστέ μου ποιος ξέρει τι μου έχει...