His tattoo

Κεφάλαιο 9

Είναι σε ένα κρεβάτι. Καλωδιομένος με ένα σωληνάκι που του παρέχει οξυγόνο. Μοιάζει με νεκρό τόσο άσπρος που είναι. Τα μαλλιά του γκρίζα μοιάζουν πιο ατημέλητα από ποτέ. Είναι περίεργο να τον βλέπω έτσι, απαθή σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου ανήμπορος να αντιδράσει και επίσης ανήμπορος να αντιληφθεί τα όσα συμβαίνουν γύρω του. Τα μάτια μου με τσούζουν λίγο αλλά πρέπει να φανώ δυνατή. Είναι άνθρωπος που δεν τα βάζει εύκολα κάτω, δεν θα το βάλει κάτω. Είναι το είδωλό μου και ο καθηγητής μου στην σχολή. Ο πραγματικός καθηγητής μου και πατέρας του Αλέξανδρου.

Αναστέναξα λυπημένα και έσφιξα λίγο περισσότερο το χαρτί από την τυρόπιτα που μου έφερε ο Λύτρας από το κυλικείο. Την καταβρόχθισα κατευθείαν.

Δεν περίμενα να με αφήσει να έρθω μαζί του. Δεν περίμενα ότι ο πατέρας του θα ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση. Δεν περίμενα να είναι τόσο δυνατός. Νομίζω ότι τώρα θα έχω δύο είδωλα.

Έκατσε δίπλα μου στον καναπέ απέναντι από το κρεβάτι όπου κοιμόταν ο πατέρας του. Άκουγα την ανάσα του σταθερή και βαθιά. Δεν μπορούσα να ξεπεράσω ακόμα το πρώτο σοκ.

<<Μίλησα με τους γιατρούς.>>

Αστραπιαία κέρδισε και πάλι την προσοχή μου.

<<Χειροτέρεψε χθες το βράδυ.>>

Ότι και αν έλεγα θα ήταν λίγο. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα τον έβλεπα σε τόσο άσχημη κατάσταση

<<Λυπάμαι πολύ.>>

Όχι. Δεν πρέπει να αφήσω την φωνή μου να σπάσει τώρα.

<<Ναι, και γω.>>

Μαζεύτηκα λίγο περισσότερο στη θέση μου και ξανακοίταξα τον άνδρα απέναντι μου.

Παρέμενε ακίνητος.

<<Πάμε.>>

Σηκώθηκε και στάθηκε απέναντι μου περιμένοντας να κάνω το ίδιο.

Ήμασταν ώρα εκεί και εγώ δεν είχα φύγει τρέχοντας όπως και θα έκανα οποιαδήποτε άλλη φορά βρισκόμουν σε νοσοκομείο. Αυτά τα κτίρια πραγματικά με κάνουν να ψυχοπλακώνομαι, και αυτή η μυρωδιά τους είναι αίσχος. Όταν του ζήτησα να πάω μαζί του δεν ήξερα ότι θα ερχόταν εδώ, δεν είχα ιδέα ότι ο πατέρας του είχε τόσο σοβαρό πρόβλημα υγείας και πόσο μάλλον ότι αυτός θα είναι τόσο δυνατός ώστε να το αντιμετωπίζει τόσο ψύχραιμα.

Όσο τον έβλεπα να προχωράει μπροστά μου και να με οδηγεί αυτοκίνητο χάζευα την πίσω όψη του. Το βήμα του είναι σταθερό και το σώμα του δείχνει δυνατό. Δεν είναι όμως μόνο το σώμα του που σε τραβάει πάνω του. Είναι φυσικά το βλέμμα του,αυτό το τόσο έντονο και συνάμα ερωτικό που πλημμυρίζει από αλαζονεία και αυτοπεποίθηση. Είναι ωραίος και το ξέρει, ο άτιμος! Αναρωτιέμαι αν ποτέ χρειάστηκε να προσπαθήσει για να κερδίσει κάποια γυναίκα. Άνδρες σαν του λόγου του έχουν τρομερή εμπειρία στο αντίθετο φύλο και κάνουν πάταγο στα σκορ κατακτήσεων.