His tattoo

Κεφάλαιο 30

Το αμάξι έτρεχε με 150 και εγώ είχα κολλήσει στην θέση μου με τα μάτια ευθεία μπροστά. Ο Λύτρας από δίπλα μου εντελώς χαλαρός. Ανακατευόμουν και δεν είχα το κουράγιο ούτε να μιλήσω.

<<Σε πόση ώρα φτάνουμε;>>

<<Σε αρκετή. Σε λίγο μπαίνουμε Λαμία.>>

Σκατά.

Το στομαχάκι μου δεν θα άντεχε τόσο. Προσπάθησα να σκέφτομαι αισιόδοξα, αλλά εκείνη την δύσκολη ώρα, το μόνο που ερχόταν στο μυαλό μου ήταν ότι δεν θα έβλεπα την οικογένεια μου μέχρι το Πάσχα και ότι ήμουν στο αυτοκίνητο του Λύτρα, επιστρέφοντας στην Θεσσαλονίκη. Οι σκέψεις μου ήταν οτιδήποτε άλλο εκτός από αισιόδοξες.

Το αυτοκίνητο τραντάχτηκε, μαζί και εγώ, όταν ο Λύτρας πήρε απότομα μια στροφή. Πιάστηκα ξανά από τον μοχλό στην πόρτα και πήρα βαθιές ανάσες. Η ταχύτητα μειώθηκε και μάλλον ο Λύτρας πρόσεξε την κατάσταση μου. Δεν με βοήθησε καθόλου. Συνέχισα να παίρνω βαθιές ανάσες με το κεφάλι κολλημένο στη θέση, συνέχισα να έχω στάση εγκύου στην κοινή.

<<Ξερνάω!>>

Φώναξα και το αυτοκίνητο σταμάτησε στην άκρη του δρόμου με έναν απότομο ελιγμό. Δεν κατάλαβα πότε έλυσα την ζώνη και πότε πετάχτηκα έξω από το αμάξι. Δεν έκανα όμως πάνω από δύο βήματα και άδειασα το περιεχόμενο του στομάχου μου στην άσφαλτο. Το κεφάλι μου βούιζε και το μόνο που άκουγα ήταν ο βήχας που έβγαινε από τον στεγνό λαιμό μου. Για αυτό μάλλον δεν άκουσα και τον Λύτρα που τώρα πια στεκόταν δίπλα μου.

<<Θες βοήθεια;>>

Έλα να ξερνάμε μαζί...

<<Μπορώ και μόνη.>>

Έβηξα λίγο ακόμα και μετά πήρα μια βαθιά ανάσα. Ένιωθα μεγάλη ανακούφιση παρόλο που το κρύο μου προκαλούσε τρέμουλο. Σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά, ο ουρανός ήταν χάλια, είχε σύννεφα και ήταν επόμενο να βρέξει. Μια σταγόνα έπεσε στο μέτωπο μου, με έκανε να τρεμοπαίξω τα βλέφαρα μου και έπειτα να κοιτάξω τον Λύτρα. Με παρατηρούσε.

<<Είμαι έτοιμη.>>

Μου έδωσε ένα χαρτομάντιλο που κρατούσε στο χέρι του.

Το πρόσωπο του είχε σκοτεινιάσει σαν τον ουρανό. Έμοιαζε ανήσυχος. Μάλλον εγώ ευθύνομαι γι' αυτο.

Μπήκα ξανά στο αυτοκίνητο και έβαλα τη ζώνη μου αλλά εκείνος δεν ήρθε αμέσως. Τι στο καλό τον έπιασε; Εγώ ξέρασα όχι αυτός...Έβαλε τη ζώνη του και έβαλε μπρος πριν με εξετάσει με τα μάτια του.