Τι θες να μου πεις και εσύ ρε καημένε;
<<Να κάτσω;>>
<<Αφού δεν είναι εδώ το μάθημα σου.>>
<<Ε και; Θέλω να παρακολουθήσω μαζί σου.>>
Έκατσε εκεί που καθόταν πριν η Αναστασία και με κοίταξε χαμογελώντας.
<<Συγνώμη για την Παρασκευή.>>
Δεν του απάντησα απλά κάρφωσα τα μάτια μου στον Λύτρα που μπήκε στην αίθουσα και τακτοποιούσε τα πράγματα του στο γραφείο. Αυτή τη φορά φορούσε ένα σκούρο μπλε κουστούμι, τον προτιμούσα σίγουρα με μαύρο κουστούμι. Είχα την ευκαιρία να χαζέψω την πλάτη του. Έμοιαζε πολύ στον πατέρα του. Είχαν το ίδιο ανάστημα.Πήρε μια βαθιά ανάσα και βάζοντας τα χέρια του στις τσέπες πλησίασε πιο κοντά στις πρώτες θέσεις.
<<Δεν ήξερα ότι σε ενοχλούσε. Θα ήταν καλύτερο να μου το έλεγες, θα σε έπαιρνα από εκεί.>>
Μου ψιθύρισε ο Ανδρέας από δίπλα αποσπώντας μου την προσοχή.
<<Θα έπρεπε να καταλάβεις!>>
<<Πως θα μπορούσα;>>
Χτυπούσα τα δάχτυλα μου ρυθμικά στο ξύλινο επίπεδο παλεύοντας την βαθιά επιθυμία μου να ξεσπάσω πάνω του. Δεν μου έφταιγε για να δεχτεί αυτός το βρίσιμο της Αναστασίας.
<<Γαβριέλα->>
<<Σκάσε!>>
Φώναξα ίσως λίγο περισσότερο και προσέλκυσα κάποια αδιάκριτα βλέμματα μαζί και του Λύτρα. Ξεροκατάπια ελπίζοντας να το προσπεράσει. Το βλέμμα του έντονο όπως ήταν πέρασε στον Ανδρέα δίπλα μου που ακόμα χαμογελούσε.
<<Εσείς οι δύο.>>
Όχι πάλι Χριστέ μου!
<<Θέλω μια εργασία για το Φαινόμενο Φόρερ (Forer Effect), δεκατέσσερις σελίδες από τον καθένα.>>
<<Τι!;>>
Μου ξέφυγε ενώ τον κοιτούσα τρομοκρατημένα.
Δεν μπορεί να μου το κάνει αυτό!
<<Δεν ακούς Παπαστεφάνου;>>
<<Εγώ δεν σπουδάζω εδώ.>>
Πετάχτηκε και ο Ανδρέας από δίπλα ολοκληρώνοντας το τσίρκο.
<<Τότε τι δουλειά έχεις στην αίθουσα μου;>>
Ο Λύτρας σταύρωσε τα χέρια του και τον κοίταξε απειλητικά.
VOUS LISEZ
His tattoo
Roman d'amourΓαβριέλα Παπαστεφάνου. Μια καλοκαιρινή νύχτα σε ένα κλαμπ της Κέρκυρας. Ένας τύπος με τατουάζ. Ένα φιλί. 《Έλα Γκάμπι, χαλάρωσε λίγο.》 Φώναξε η Ελβίρα. 《Δεν πίνω.》 Φώναξα αλλά προφανώς και δεν με άκουσε. Χριστέ μου ποιος ξέρει τι μου έχει...