Panikle girdiği korku girdapında savrulan genç bir kız...
Hayalleri olmayan bir insan ne kadar yaşayabilir?
Üstelik tek başına iken.
SANTERİA'da herkes sıradan,calista farklı idi.
Yaşadığı dünya onun için akıl almaz olaylarla dolu,her uyandığı yeni...
Mutlu sonlara inanmıyordum. Her zaman için, sondan "sonrası" vardır.yinede şimdilik mutluluğa inanabiliyordum. Yüzleştiğim şeyleri düşününce, bu yeterliydi. Geleceğimle yüzleşmeye hazırdım.
"hey! Cal!"
Genç kız hemen dibinden gelen güçlü sesle aniden gözlerini açtı. Kai tam başucunda durmuş onu dürtüklüyordu. Panikle etrafına bakındı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"tanrı aşkına uyuklamanın zamanı mı?"
"na-nasıl? Ben uyuyor muydum?"
"evet, yaklaşık bir saattir."
Genç kız az önce ki her şeyin bir rüya olduğunu anlayınca derin bir nefes aldı. Ama o kadar gerçekti ki, neredeyse kai her şeyi öğrenmiş ve onu öldürecek diye düşünüyordu.
"başkan bekliyor. Gidelim."
Calista kalkıp elbisesini ve saçını düzenledi. Hala kai'nin yüzüne bakamıyordu. Kai kızın tuhaf davranışları karşısında şaşkınca ona bakarken uykuluyken bile ne kadar hoş göründüğünü fark etti.bu düşünceyi hemen defetmezse ona aşık olduğunu düşünecekti.kafasını sallayıp;
"önden."dedi.
calista onu geçip koridorda ilerlerken az önce ki kabusun etkisinden henüz kurtulamamıştı.eğer daha dikkatli olmazsa o gördüğü şeyler gerçek olacaktı.korkuyla titreyerek geldiği apının önünde durdu.büyük ahşap,siyah kapı açılırken heybeti karşısında dumura uğramıştı.kai,hemen onun yanında durup;
"ağzını kapamazsan herkes senin buraya ilk kez gelen bir vampir olduğunu anlayacak ve bu hiçte normal bir şey sayılmaz."
calista ağzını kaparken ona korkunç bir bakış attı.her konuda haklı olmasından sıkılmıştı.kapıda beliren zayıf,yaşlı adamın içeriye girmelerini işaret etmesiyle yürüdüler.başkan koltuğunda oturmuş içeri giren iki genç vampire bakıyordu.kai'yi gayet iyi tanısada yanında ki kızı ilk defa gördüğünü fark etti.
"hoş geldiniz genç vampirler."
"artık pekte genç sayılmam."deyip sırıttı kai.
calista,sessizce etrafı süzdü.büyük kütüphane rafları binlerce vampirin dosyası ile doluydu.
"oturun."
yavaşça oturup ellerini dizine yerleştirdi calista.böyle bir ortamda gergin olmamak pek mümkün değildi.başkan despot,kibirli ve birazda egolu olabilirdi ama bundan çok alacakları cevap endişelendiriyordu genç kızı.ya yardım etmezse?o zaman ne olacaktı?
"evet sizi dinliyorum."
"gazeteyi görmüşsünüzdür."diye söze girdi kai,"onun hakkında konuşacaktık."
"evet gördüm fakat onun hakkında konuşulacak pek bir şey olduğunu düşünmüyorum.bunu gidip sun times ile halletmeniz gerekecek."
"oraya birilerini yolladık fakat asıl söylemek istediğim her hangi bir durumda bize savaş izni verip vermeyeceğiniz."
