Sulat 20

55 1 0
                                    

Di ko akalaing sasaya ako ng panandalian kagabi. Akala ko panaginip lang lahat kagabi but i was wrong all was real.

Masamang mag assume but i choose to assume. Akala ko di ko na mararamdaman at mada dama ang ganon.

Alam ko mang mali pero I have to follow my heart. Gusto ko maging masaya kahit ngayon lang ulit.

Gusto ko lang madama ang matagal nang di ko na madadama ngayon.

Alam kong may mahal na syang iba pero wala akong magagawa kundi mahalin din sya.

Wala namang masamang magmahal.

Wala namang nagsabi na bawal magmahal.

Mahal ko sya at wala akong pake alam kong may mahal syang iba.

Alam kong ang tanga tanga ko pero masisisi nyo ba ang puso ko.

Kung kayo ang nasa posisyon ko pipiliin nyo ba ang isip  kesa sa puso nyo?

Kung kaya ko lang ibalik ang nakaraan pero di ko kaya tao lang ako.

At di ako bato para di ko maramdaman ang pag ibig nato.

And now naghahanda na ako ng almusal namin. Naging mas close na kami ngayon nagbibiroan kaso madalas ang bangayan.

Boooooooooogshhhhhhhhhh

Napahinto ako sa paghahanda ng  plato sa mesa. Nasundan pa iyon ng pagsigaw ni Alexer.

"ARRRRRRGHHHHHHHH!!!! ANG SAKITTTTT" tumakbo na kaagad ako sa kwarto nya.

Naabutan ko syang hawak hawak ang ulo nya ginugulo ang buhok nya at nasa sahig sya nakahiga. Tinatabig nya rin ang mga gamit sa kwarto nya.

"Alexer! Alexer! Alexer! Shhhhhhhhhh I'm here"

Niyakap ko sya kaagad sapo sapo nya parin ang ulo nya umiiyak sya sa sakit.

Balak nya pa sanang tabigin ang gamit nya sa kwarto kaso hinawakan ko ang mga kamay nya at niyakap sya ng mahigpit.

"AHHHHHHH!!!!! TAMAAAA NAAAAA ARGHHHHHH ANG SAKIIITTTTT" umiiyak na rin ako I can't seeing him in pain like this.

"Shhhhhhh Alexer I am here" pero sigaw parin sya ng sigaw sa sakit.

I kiss his forehead. At pinupunasan ang mga pawis sa mukha nya yakap yakap ko pa rin sya.

"Ang sakit na ng ulo ko" pabulong nyang sabi sa akin.

Balak nya sanang iumpok ang ulo nya sa sahig ng napigilan ko sya kaagad. Basa na ang damit ko sa pawis at mga luha nya.

Kung kaya ko lang alisin ang sakit na dinadama nya ngayon. Kung kaya ko lang agawin ang sakit na niraranasan nya ngayon gagawin ko.

Tinulak nya ako di ako nakailag sa cabinet kaya don ako tumama. Hawak nya parin ang ulo nya at tinatabig nya ang mga gamit nya.

Napaka kalat ng kwarto nya. Pilit akong tumatayo pero di ko kaya masakit ang likod ko at nahihilo.

"Lexer" bulong ko na sabi sa kanya.

"Oh! My! God! Alexer?!" Wala na akong makita blurred na lahat tanging naririnig ko lang ang pangalan ko at pag yugyug sa katawan ko.

Pinikit ko ang mata ko di ko kakayanin ang sakit na nararamdaman ko ngayon masakit ang ulo ko dahit natamaan ito ng parte ng metal sa cabinet at ang likod ko na sumsakit.

Di ko na kinaya at pumikit nalang ako di ko na maalala ko ano ang nangyari sa akin at sa amin.

Dear ExTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon