İflah Olmazlar

Ruhumla Seviş

Araba Barkın'ın bana aldığı evin önünde durduğunda hava kararmak üzereydi. Barkın'ın kafası hafif dumanlıydı fakat arabayı hiç bir hataya meyletmeden kullanabilmişti. 

''Gel istersen bir kahve içersin.''

Barkın sırıtıp bana doğru çapkın bir bakış attığında yine neden böyle güldüğünü anlayamamıştım.

''Bu gel kahve bahanesi ile sevişelim demek mi ?'' dediğinde omzuna çok ağır olmayacak şekilde bir yumruk attım.

''Sapıksın işte aklın fikrin orada.''

Kafasını bunu kabul etmediğini belirtir bir şekilde sallayıp ''Hayır bebeğim aklım fikrim senle sevişmekte.'' dedi.Bu adam neden bu kadar açık sözlüydü ki ?

''Barkın zıkkım iç .''

Kapının kulpuna asılıp kendimi soğuk gecenin bağrına attığımda Barkın'da arabadan indi.

''Sen nereye teklifimi geri çevirdim.''

''Barkın Kuzey evine geliyor daha ne istiyorsun ki ? '' Ona inanamayarak bakıp gözlerimi devirdim.''Kendini fazla beğenmişsin .'' dediğimde kolunu omzuma atıp beni kendine çekti.

''Ama seni daha çok beğeniyorum .''

''Sarhoş oldun iyice.'' Kolunun altından kurtulmak istesem de buna müsaade etmedi ve beni daha sıkı sardı.

''Sarhoş değilim ben.'' dediğinde onunla inatlaşmak istemedim.Sitenin ağır demir kapısını iteleyerek açtığımda bana yardım için el uzatmaya gerek duymadı.

''Asansör ile çıkalım bari.'' Omzumu silktim.

''Çok istersen kendin çık bay sarhoş tabi çıkabilirsen.'' dediğimde merdivene ilk adımımı atmıştım.Benim Barkın'ın kolları tarafından havalandığında dudaklarımdan bir hayret nidası döküldü.

''Hey bırak beni yuvarlanacağız şimdi.'' 

Çırpınsam da fayda etmiyordu Barkın bu halime gülerek tepki verip merdivenleri çıkmaya başladı.

''Çok zayıfsın dolgun seviyorum ben.'' dediğinde beni saran eline çimdik attım fakat pek etkilenmişe benzemiyordu.

'' Ben kendim yürüyebilirim.'' dediğimde Barkın ''Bla, bla , bla .'' dedi.

''Bahaneyle beni elliyorsun değil mi ?'' 

'' Çok da isteksiz değilsin .'' dediğinde sıkıntı ile ofladım.Bu adama laf yetişmiyordu yahu.

Barkın hiç duraksamadan kapının önüne geldiğinde anahtarımın olmadığını fark ettim.

''Benim ceketimin cebinde sağ tarafta anahtarlar.''

Ceketinin cebinden biraz zor da olsa anahtarı çıkarıp kapıyı açtığımda Barkın kapıyı dizi ile ittirerek bizi içeriye soktu.

''Artık indir istersen.'' dedim gözüm Kömür'ü ararken.

''Yatak odasına taşısaydım.'' dese de beni orada indirdi.Barkın ceketini çıkarıp asmaya gerek duymadan kenara attığında dağınıklığı hoşuma gitti.

''Kömür oğlum.Barkın nerede o  ?''

''Buralardadır o it .Sapasağlam merak etme.'' Salona geçip kendini koltuğa attığında gözleirmi devirdim.Kömür yatak odasından doğru zıplayarak koştuğunda eğildim.Kendini kucağıma attığında onun iyi olmasına sevinmiştim.

''Oğlum bir kere daha canını tehlikeye atmak yok .'' dediğimde buna itiraz eder bir şekilde havlamıştı.Belkide sadece havlamıştı bilemiyordum.