İflah Olmazlar

SARMAŞDOLAŞ

Bölüm Şarkısı:Emre Aydın.Model -Bir Pazar Kahvaltısı

Bölüm şarkısı:Kehlani:Gangasta

Bizi büyüten acıların aynı zamanda içimizi çürüttüğünü çok erken yaşlarda öğrendim. Saçlarımın ucundaki kırıkların önemini yoksa eğer şu an benim için ruhumun kırıklığındandı.Hemen dizlerimde uyuyan adam benim dönüm noktam olabilirdi.

Saçları yumuşak fazlası ile güzellerdi.Parmaklarım aralarında kayarken bunu sevmiştim.Bacağımda sızı rahatsız ediyordu fakat asıl rahatsız eden yüreğimdeki sızıydı.Boşa zaman harcıyordum.Barkın Kuzey'i tanıdığım günden beri çok boşa zaman harcıyordum.

Yörüngemden çıkmıştım , önceliklerim değişmişti.Barkın Kuzey beni kendi çekim alanında tutuyordu.Üzerimde uyguladığı güç inkar edilemez bir gerçekti.O dışarıdan bakıldığında çok farklı biri gibi görünse de şu an dizlerimde küçük bir çocuğu andırıyordu.

Aradığım adamın Barkın Kuzey ile bağlantısı neydi ? Aradığım adamı bulmam için ona dürüst olmalı mıydım ? Tabi ya salak kız.O da seni isterdi yanında değil mi ?Ben onun sandığı kişi değildim ki.Kenara kısılmış kalmıştım Barkın Kuzey'den kaçamamıştım. Kaçmak istememiştim.

 ''Neden uyumadın hala? ''

Barkın'ın sesini duyduğumda irkilmiştim.Sakin ol Nefes içinden geçenleri duyamaz.

''Seni izliyordum.''

Barkın yüzünü bana döndüğünde mahmur bir ifade vardı üstünde.

''Ya demek benimle ilgili fanteziler kuruyorsun.''

Omzuna numaradan vurduğumda bu edepsiz hallerinin beni güldürdüğü gerçeği ile yüzleşiyordum.

''Ben öyle bir şey demedim.'' dediğimde kafasını salladı.

''Ama kurduğunu inkar etmiyorsun.''

''Artık içinde sevişmek fantezi ve öpüşmek olmayan konulardan bahsetsek.'' dediğimde bir süre düşünür gibi yapmıştı.

''Emmek ? '' dediğinde onun iflah olmaz bir serseri olduğunu biliyordum.

''Kalk kucağımdan artık.Evine gitsene sen.'' 

''Gidiyorum zaten işlerim var.''

Dizlerimden kalktığında kolunu tuttum.

''Ne işi o ? ''

Barkın saçımı kulağımın arkasına kıstırdığın da gülümsedi.

''Bir kızı arıyoruz şehirde arama başlatacağız.''

Kaçamıyordum bundan asla kaçamayacaktım.

''Sana bir şey söylemem lazım.'' dedim .Barkın'ın eli enseme doğru kaydığında yüzlerimiz yakınlaşmıştı.

''Sonra söyle.''

''Barkın be..''

Cümlemi  yarıda kesen dudaklarımın üzerindeki dudaklarının baskısıydı.Beni öpmüyor sadece dudaklarını dudaklarıma bastırıyordu.Gözleri kapalıydı.Gözlerimi kapatmadım.Kirpiklerini sevdim.Dudağının teması beni bu dünyadan soyutluyordu.

'' Kalbimin böyle atması için ne kadar koşmam lazım ?'' dediğinde mavi gözleri parlıyordu.

''Akşam bir yere gideceğiz hazır ol.'' 

''Nereye ? '' dedim  merakla.

''Akşam görürsün dokuzda alırım seni.''

''Olur .'' dedim halsizce.