İflah Olmazlar

Ninni

Ve ölümün o eşsiz ninnisini söylerken melekler , ruhumuzu bir düşmüş meleğe bağışladık.Onu daha masum olabileceğine inanarak, onun için ölmeyi göze aldık.

Böyleydi insanoğlu.İşte bu yüzden merhamet tehlikeli sularda yüzen köpek balığının bir numaralı dostuydu.Çünkü o merhamet edeni kapmaktan çekinmedi.Çünkü merhamet eden kendinden önce bir şeyleri düşünen olurdu.

Ben asla iyi bir insan nasıl olurum diye düşünmemiştim.Hep nasıl ayakta kalırım nasıl zarar görmem diye düşündüm.Belkide bu yüzden bencil , duygusuz ve düşüncesiz olarak  sınıflandırıldım hep .Önemi yoktu .

İnsanların benim hakkımda düşündüklerinin hiç bir önemi yoktu.Canları cehenneme.Sadece hayatın bana verdiği olanak ve imkanlar dahilinde yaşıyordum.

Parmak uçlarım Barkın'a uzandığında onu uyandırmaktan çekinerek alnına düşen saç tutamlarına dokundum.Uyurken masum gözüküyor diyemezdim çünkü her an kabuslarla cebelleştiği belli oluyordu.

Onu uyurken izlemek güzel şeymiş doğrusu.Ona bakınarak düşünmek.Çıplak omuzlarında küçük küçük daireler çizerken bir taraftan uyansın beni sevsin istiyordum diğer taraftan da uyusun.Yorgun gözüküyordu.

Sonunda parmaklarımı ondan çektiğim de Barkın beni göğsüne çekti ve sıkıca sarıldı.Uyandı sansam da hala daha uyuyordu.Beni sıkıca kavramıştı.Çıplak göğsüne dayadığım yanağım ısınmıştı.Barkın sıcaktı .Beni ısıtıyordu bunu seviyordum.

Gecenin kendini güne menfa ettiği zaman diliminde dahi uyanıktım.Sadece bir an dahi gözlerimi kapatsam onu kaybetmekten korkuyordum.Bu yüzden biraz daha sıkı sokuldum ona.Bacaklarımı bacaklarının arasına almıştı uyurken tuhaf bir pozisyondaydık fakat rahattık.

Yanımdaydı beni hatırlıyordu.Beni arzuluyordu.Benimle uyuyordu.Bana aitti.Birinin sonsuza dek size ait kalmasını istemenin ne denli tehlikeli bir duygu olduğunu az çok tatmıştım.Ben onun yanında bir başkasını görmeye dayanamıyordum.Ben birinin ona dokunma ihtimalinden çok onun birine benim gibi dokunma ihtimalinden korkuyordum.

Sevgi , şefkat , arzu doluydu onun temasları.Öperken küçük bir kızmışım gibi nazik davranıp aynı zamanda bana arzunun en karanlık tonlarını yaşatabiliyordu o.

''Günüm aymış.''

Saçlarımda hissettiğim dudakları ile gülümsedim.Gülümserken korktum.Kötü şeyler olur diye.Hiç iyi şeyler olmuyordu ki ...

''Merhaba.''

Mahmur gözleri bir süre yüzümde dolandı.

''Sabahları görmeye katlanılacak tek yüz senin yüzün.''

Utançla kafamı koluna gömdüğüm de güldü.Kafasını arkaya yatırıp erkeksi bir kahkaha attığında bu anı belleğime kaydetmek için onu izledim.

''Pancar sanki dün gece ki kadın sen değildin  ?'' dediğinde sinirle omzunu dişledim.

''Sus be .'' dediğimde gülümsedi.

''Daha hızlı Barkın , ah evet barkın...'' Ya arsıza bak.Benim taklidimi yapan haline şaşkınca baktım.Sen Barkın Kuzey'sin kendine gel diye sarsmak istedim onu .

''Edepsiz şey.'' dediğimde gülümsemesi durulmuştu.

''Bu gün ne yapmak istersin  ? '' dediğinde biraz düşünüp omuz silktim.

''Yatakta kalsak.'' dediğimde kafasını olumsuzca salladı.

''Daha iyi bir fikrim var .'' dediğinde meraklı bakışlarımı ona çevirdim.