İflah Olmazlar

Bir Yabancı

Bölüm Şarkısı:Sezen Aksu-Git.

Bölüm Şarkısı:Haluk Levent-Elfida

Acı oradaydı.Orada bir yerlerde  fakat hep bizimle.Bil gölge gibi adım adım peşimizde.Ben acılarından güç olan onlarla ayakta kalan insanlardandım.Acıdan korkanlardan asla olmamıştım .

İnsan zaten hep onla olandan korkar mıydı ? Bu yüzden de mutluluktan korkmuştum.Şimdi bu korkularımın sebebini daha iyi anlıyordum.Keşke Barkın Kuzey kalbimi ilk hızlandırdığında oradan kaçabilmiş olsaydım şu an kalbim bin bir parçaya ayrılmış olmazdı.

Mutluluk beni yaralamıştı.Ona kucak açtığım için şu an böyleydim.Nasır bağlayan kalbimi fetih etmesine izin verdiğim için bu kadar korunmasız kalmıştım.Ben ona kucak açacak cesareti kendimde bulmuştum fakat kollarım koparılmaya çalışıyordu.

Barkın Kuzey beni hatırlamıyordu.İçimde ki ufak umutlarda o şu an karşımda oturmuş beni izlerken kaybolmuştu.O acımı görüp susuyordu.O acımı görüp sadece izliyordu.O beni bilmiyordu.Ben onun Nefes'i değildim artık.Benim için canı yanan adam yoktu karşımda.

Boş bakışlarını üzerime dikmiş bir yabancıya bakar gibi bakıyordu bana.

''Tekrar yapın.'' dedi Sude Barkın'ın yanında oturmuş çehresi çatık bir vaziyette beni izlerken.Ve tekrar önümde diz çöktü bir adam.Elinde ki kağıt bacağımda on dördüncü çiziği açtığında ufak sızlama canımı asla yakmadı.Aksine iyi geldi.Acı vardı acı varsa yaşıyordum.

''İnsan değil bu.'' diye mırıldandı Sude sinirle.Yarım saattir hiç bir acı belirtisi göstermiyordum acımıyor değildim acıyordum kanamıyor değildim kanıyordum fakat içim acıyordu içim kanıyordu.

Kahverengi gözlerim kabuk kabuk bağlanmış yaralarla onun mavi gözlerine dikilmişti.Topuklu ayakkabıların tıkırtısı yankılandığında bakışlarımı Barkın'dan çektim.

''Ona bakmaya nasıl cüret edersin  ?''

Sesi kadifemsi bir tondaydı.Bakışlarımı ona kaldırdığımda dudaklarımda alaylı bir tebessüm vardı.

''Sen benim olana dokunmaya nasıl cüret ettiysen öyle.''

Yanağımda yankılanan tokat fazlası ile sertti fakat sakin kaldım.Ben umursamamayı yeri geldiğinde iyi bilirdim.

'' Bu sert kız ayaklarını ellerim bağlı değilken de bir ara görüşelim.'' dediğimde Sude sinirle soludu.

''Görüyorsun değil mi tehlikeli bu kız Barkın  hatta hasta.'' dediğinde güldüm.Soğuk ama sağlam bir kahkaha attım.Sesim yankılandı ve duruldu.

''Yeter bu kadar kızı çözün .''

Barkın Kuzey'in sesi kararlıydı.Bağırmak istedim.''Beni hatırlamadın mı Barkın benim Nefes ?'' demek istedim fakat zordu çok zor.

''Hayatım bu kız tehlikeli bir şey yapabilir.'' 

''Neden yapsın  ?'' Barkın'ın bakışları sorgulayıcı idi.Sude susmak zorunda kaldı.

Arkama geçen bir adam kollarımda ki ipleri çözdüğünde bileklerimi dizlerime düşürüp ovdum.Bacağımda ki kesikler kalkarken dengemi bulmamda beni zorlasa da ses etmeden kalktım.

Böyleydi işte siz acı çekerdiniz ve boyutunu sadece siz bilirdiniz.Bu yüzden bırakınız acınız yaranızda kalsın.Siz kanayın fakat yalan acımalara göz yummayın.

Bileklerimi ovuşturup karşımda duranlara baktım.Canımdan can vardı ve canımdan canı alan bir yabancı.Aslında iki yabancı .Birisi tanıdık bir yabancı.