İflah Olmazlar

Kurdeleler

Bölüm Şarkısı: Model-Sarı Kurdeleler

Bak burası adam...Burası ölüler mezarlığı.Tam şakaklarım , oradalar.Diri diri gömmedim asla kimseyi yaktım , yıktım.Belkide bu yüzdendi beynimde dolanan birden fazla ses.Katlini yaptığım her ruh benimle gidiyordu belki de.

Bilmiyordum.Tek bildiğim artık pek ses edemiyorlardı.Yanımda sen varken susuyorlardı.Bana iyi geliyordun kendini kötü ettiğini bilmeden.

''Nereye  gidiyoruz ? '' dedim . Barkın'ın arabasında idik.Şehre girene kadar uyumuştum fakat hala daha uyumak istiyordum.

''Seni götürmek istediğim bir yer var.'' 

Yer meçhuldu.Onunla olduğumda fark etmezdi.

''Yorgunum eve gitmek istiyorum.'' dedim dilimin içime tersliğine şaşarken.Barkın cevap vermedi.Gece saatleriydi.Artık gün kavramım kalmamıştı.Akışa yetişemiyordum.Canım az da olsa yanıyordu.

''Ağrı kesici al.'' 

Barkın'ın yandan profiline bakıp bana bakıp bakmadığına baktım.Bakmıyordu.

''Bakma öyle aval aval.Tırnaklarını avucuna geçiriyorsun oradan anladım.''

Onun demesi ile bakışlarımı avuçlarıma indirdiğimde tırnaklarımın derime kenetlendiğini gördüm.Avuç içim tırnak izleri ile dolmuştu.Arabanın torpidosunda ki ilaç poşetinden bir ağrı kesici çıkardığımda Barkın bir su şişesi  uzatmıştı.

Hapı yutup arkama yaslandığımda tuhaf bir şekilde huzurlu hissediyordum.Sanki normal biriydim.Endişelenmem gereken bir şey yoktu.Fakat öyle değildi.

Barkın arabayı bir evin önünde durduğunda bakışlarımı evremde gezdirdim.Genelde tek katlı müstakil evler vardı etrafta.

''İn.''

Kaba bir şekilde ne yapmam gerektiğini söylediğinde fazla düşünmeyerek kulpa asılıp bacaklarımı aşağı sarkıttım ve bedenimi yere bıraktım.Barkın hemen bir adım önünde yürürken sessizce onu takip ettim.

Önünde geldiğimiz evin dış çelik kapısını kotunun cebinden çıkardığı anahtarla araladığında üzerinde anlayamadığım bir ifade vardı.

''Geçsene.'' dediğinde kaşlarımı çattım.Bir şeyden çekiniyor gibiydi.Adımlarımı ilerletip eve geçtiğimde  kesinlikle beklediğim tablo bu değildi.

Etrafta plastik poşetler kutu duvar boyaları çeşit çeşit fırçalar ve bazı yerleri boyanmış duvarlar vardı.Kaşlarım çatıldı ve biraz daha dikkatli baktım fakat sadece buydu.

Arkamda duran Barkın'a döndüğümde onun bakışları zaten benim üzerimdeydi.

''Burası kimin evi neden geldik ? '' dediğimde Barkın sıkıntı ile saçlarını çekiştirdi.Sonra da ummadığım bir şey yaparak kahküllerimi iri parmakları ile düzeltip nefesini saçlarıma üfledi.Birkaç saç telim uçuştu ve tekrar düzeltti.Bunu ne kadar yapmaya devam etti bilmiyordum ben onun göğsüne bakmaya devam ettim.O bunu yapmaya.

Sonunda parmaklarını yüzümden çektiğinde daha sakindi.

''Benimle yaşamanı istiyorum.'' dediğinde yaşadığım anın doğruluğunu sorguladım.

''Hemen hayır deme.'' Elimden tutup beni salona doğru ilerletip etrafa bakındı.''Eğer boyayı beğenmezsen değişir ve burayı istediğin gibi düzeltebilirsin.Hepsine gücüm yeter.Eğer evi beğenmezsen başka bir ev alırım.İstersen bir site bile satın alırım.Sadece seni yanımda tutmak için gücüm sen istemedikçe yetmez.''