BTS ; TRUST ME

17

↪️Sıla

"Kız yerinde değil!"

Aniden depoda birinin bağırmasıyla irkildim. Kameralara uzun süre bakmadığımı fark edince içimden kendime küfürler yağdırmaya başladım.

Kameralara bakınca deponun demir kapısının açık olduğunu, fazla iri olmayan bir adamın kaldığım odada dikilip telefonda biriyle hararetli bir şeyler konuştuğunu gördüm.

"Anlaşıldı. Kameralara bakıp yanına geliyorum. Bir daha bu kızı tek bırakmak yok!"

Telefonunu kapatıp kameraların olduğu odaya yürümesi sadece bir kaç saniye sürmüştü.

Panik içinde kullandığım bilgisayarı eski haline getirdikten sonra saklanacak bir yer bulmaya çalıştım. Çok geçmeden kapının yanında sıra sıra dizilen varillerin arkasına saklandım. Önümdeki varilin üstünde ekstradan bir varil daha vardı. Bu da varlığımın belli olma olasılığını düşürüyordu.

Yanımdaki kapı ani bir hızla açılınca irkildim. Gene de ses çıkarmamaya özen gösteriyordum.

Adam hızlı adımlarla bilgisayarlara yöneldi. Kamera kayıtlarını başa sararak izlemeye başladı.

O anda ise kamera kayıtlarını silmediğimi hatırladım. Üstelik hala bu odadaydım ve lanet olası kamera her şeyi gösteriyordu.

Odadaki kişi kayıtları izleyip aniden sandalyeden kalkınca korkuyla irkildim. Gelip varillere tekme atmasıyla kalbim boğazımda atmaya başlamıştı sanki.

Önümdeki varil yana devrilince bir çığlık attım. Sonradan fark edip ağzımı kapatınca bir şey değişmemişti. Adam beni görmüş ve alayla sırıtıyordu.

Ani hızla beni kolumdan çekerek varillerden kurtardı. Kolumdan çekmeye devam ederek karşıdaki duvara hiç acımadan ittiğinde sırtımdaki acı yüzünden acı bir inleme bıraktım. Adam önüme geçerek ense saçlarımdan hızla çektiğinde kafamı yukarıya kaldırmayı sağladı.

"NE HALT YAPTIĞINI SANIYORSUN SEN!"

Sinirle tıslaması bir yana, cidden korkunç görünüyordu. Hiç bir cevap veremedim. Canım acıdığı için konuşma gücü bulamıyordum kendimde. Bu da adamın saçlarımı daha sert çekmesine sebep oluyordu.

"CEVAP VER! NASIL KURTULDUN VE NE HALTLAR KARIŞTIRDIN!"

Sonunda ne zaman kapattığımı hatırlamadığım gözlerimi açarak ona baktım. Cevap vermeyi düşünmüyordum. Daha başka şeyler yapacaktım.

Bir anda gelen güçle ayağımı kaldırıp, diz kapağına sert bir tekme attım. Karşımdaki saçımı gevşetip acı bir inleme ile iki büklüm olduğunda bunu fırsat bilerek dirseğim ile sırtına vurdum

Geri çekilip, tepkisine bakarken hiç beklemediğim bir şeyle karşılaştığım için olduğu yerde kalmıştım. Adam ayağa kalkıp psikopatça gülerek belinden çıkardığı silahı bana doğrultmuştu.

Silahı gördüğüm an ani refleksle elimi belime attım. Silahımu hissedemeyince içimden lanetler okudum. Silahımı düşürmüştüm, siktir.

Sinirle tekrar adama döndüm. Sağ kolu beyaz sargıdaydı. Sargının üzerinden kan belli oluyordu. Düşündüm, sandalyede bağlı iken iki kişinin konuştuğunu hatırladım.