BTS ; TRUST ME

42

Bölümü 637282834829 saat geç attığım
için çok üzgünüm

----

↪️Jimin

"Efendim, aşağıda izinsiz gelmiş biri var!"

"Ne demek izinsiz? Adam yolla ve hemen etkisiz hale getirmelerini sağla, çabuk ol!"

Adam söyleneni yapmak için odadan çıktığında sekiz adam içeri girmiş, mahkeme duvarı suratlı patronları da kapının arkasına geçerek beklemeye başlamıştı.

İçimdeki heyecan ve korku yüzünden bayılacak gibi hissediyordum. Bizimkilerden birinin olmasını ve başına bir şey gelmemesini umuyordum.

Beş dakika sonucu ses çıkmadığında endişeli gözlerle birbirine bakmaya başlamışlardı. Çok geçmeden patronları ve bir adam konuştu.

"Aşağıda birinin olduğunu söylediler efendim, bir kaç adam yolladık."

"Madem öyle neden hala ses yok?"

"Etkisiz hale getirmiş olabilirler."

Onlara bakarken birden kapının önündeki iki beden yere yığıldığında hızla irkilmiş, sandalyeyi bir kaç santim geri itmiştim.

Kapıya baktığımda bana dönük olan tabancayı gördüm ve bu biraz daha irkilmeme sebep oldu. Ancak önüme çıkıp kapıya yürüyen adama kurşun sıktığında asıl kurban olmadığımı anlamıştım.

"KİM VAR ORADA!"

Patronları kapı arkasından yüksek sesle bağırdığında ses gelmemişti.

"Kim var dedim!"

Tekrar bağırdığında dikkatle kapıya baktım. Çok geçmeden kapı hızla açıldı ve karşıma şapkalı ve maskeli biri çıktı. Kim olduğunu anlamadığım için boş boş ona bakmaya başladım.

Önündeki adama silah doğrulttuğunda içerideki dört adam ve henüz yeni gelen kapıdaki adam da silahlarını ona doğrultmuştu.

Patronları yanıma doğru yürürken kim olduğunu bilmediğim kişi başını çevirip saniyelik baktığında bile tanıyamamıştım. Yanıma gelip silahını başıma yasladığında hızla başını yukarı çevirmiş, bu kez patrona bakmaya başlamıştı.

Bir kaç saniye geçmeden bu kez silahını arkamdaki herife doğrulttuğunda az önce hedef aldığı kişide belinden silahını çıkarmış, ona doğrultmuştu.

"Açın şunun yüzünü," arkamdaki herif konuştuğunda kapının önündeki adam silahını beline yerleştirerek gizemli kişiye doğru yürüdüğünde onun sesini duymuştum.

"Eğer adamların silahlarını bırakıp adam gibi dövüşürse yüzümü açarım."

Yüzündeki maskeden dolayı sesi boğuktu ve kim olduğunu anlayamamıştım. Biraz sonra tekrar arkamdan ses geldiğinde bu konuşmaları daha fazla dinlemek istememiş, gizemli kişiyi tanımak istercesine dikkatle yüzüne bakmaya başlamıştım.

Çok geçmeden silahını beline yerleştirdiğinde kaşlarım çatıldı. Aynı anda içerideki adamlar silahlarını camdan aşağı attığında karşı karşıya gelmişlerdi.