BTS ; TRUST ME

36

Bayramınız mübarek olsun Pandalarım ♡

----

↪️Taehyung

"Hyung ben gideyim, geç oldu."

Masadan kalktığımda hepsinin gözü bana dönmüştü.

"Nereye?" Namjoon hyunga dönerek cevap verdim.

"Nida'nın yanına. Bir kaç işinde yardım edeceğim."

"Pekala, kendine dikkat et ve fazla geç kalma."

Ufak bir baş onayı vererek onlar da ayaklandı. "Bizde gidelim artık, hadi."

Onlar kalkarken maskemi ve hırkamın şapkasını takarak yanlarından ayrıldım. Restorandan ayrıldığımda saat gecenin sekizi olmuştu. Pekala, geç olmamıştı ama kızın evine gecenin bir yarısı gidemezdim.

Dışarı çıkmamla Nida'yı aramam bir olmuştu. İlk çalışta açmasına şaşırmıştım.

"Alo?"

"Oh, çok çabuk açtın."

"Evet, aramanı bekliyordum."

"Ne?"

"H-hiç bir şey. Ne zaman geliyorsun?"

"Bunun için aradım, bana evinin konumunu atar mısın?"

"Peki, görüşürüz."

Telefonu kapattığımda iki dakika içinde adresi yollamıştı. Neyse ki taksi durağı olduğum yere yakındı. Ufak bir yürüyüşten sonra taksi durağına gelmiş, herhangi bir taksiye binerek Nida'nın evine doğru yol almıştım.

~

Evine vardığımda saat dokuz olmuştu. Bu saatte zile basıp basmamak arasında kararsız kalmıştım. Geç olmuştu, daha erken çıkmadığım için pişman olmuştum.

Derin bir nefes alarak elimi zile götürdüm. Bunaldığım için beklerken şapkamı ve maskemi çıkarmıştım. Bir on beş saniye bekledikten sonra kapı açılmış, karşıma pijamalı, pofuduk terlikli ve saçını topuz yapmış Nida çıkmıştı. Ev hali çok tatlıydı.

"Selam." Elimi kaldırıp yavaşça salladığımda gülümseyerek kapının önünden çekildi.

"Hoşgeldin."

İçeri girdiğimde sıcacıktı. Dışarısı soğuk olduğu için hırkama iyice sinmiştim. Kapıyı kapatıp yanıma geldiğinde beni bir güzel süzmüştü. Sonra elimi tutmuş gözlerime bakmıştı.

"Üşümüşsün." deyip elimi avuçları arasına almıştı.

"Evet, dışarısı içeriye göre soğuktu."

Mahcup bakışlarla bana bakmaya başlamıştı. "Benim yüzümden. Eğer yardım etmek istediğinde kabul etmeseydim gelmeyecekt-"

Elimi çekip parmağımı dudaklarının üstüne koyduğumda susmak zorunda kalmıştı. Kocaman gözlerle bana baktığında sessizce konuştum.

"Unutma, bunu isteyen bendim. Ayrıca sorun değil, şu an ısınıyorum zaten."

Gözlerini kapatıp yavaşça başını salladığında gülerek elimi çektim. Hızla elimi tutup beni bir yere çekiştirirken konuştu. "Gene de ısınman gerekiyor. Gel benimle."

Salon olduğunu düşündüğüm odaya geldiğimizde beni şöminenin önündeki yastıklara oturtmuş, salondan çıkmıştı. Çok geçmeden elinde battaniye ile geri döndüğünde gülmeden edemedim. "Cidden bu kadar ilgilenmene gerek yok. Koca adamım ben."