BTS ; TRUST ME

32

Bölüm 2400 kelimelik oldu, sıkılabilirsiniz.
Dilerseniz ikiye ayırarak okuyun, size kalmış. Gözlerinizi ağrıtmayın yeter yavrularım ♡

Birde, gidişatı unutmuş olabilirsiniz gidip bakıverin Pandalarım ♡

----

↪️Yağmur

Duyduğum zil sesi ile hızla yerimden kalkarak kapıya koştum. Sıla gittiğinden beri haber vermemişti ve çok merak ediyordum. Kapıyı açmamla sırıtan Sıla hızla kendini düzelterek bana baktı.

"Selam."

"Tanrım, neden haber vermiyorsun! Ne kadar merak ettim," diyerek onu içeri aldım ve sıkıca sarıldım.

Kıkırdayarak kollarını bedenime sardığında tüm endişem yavaşça uzaklaşmış, yerini huzura bırakmıştı.

Geri çekildiğimde onu kapının önünden uzaklaştırarak kapıyı kapatmak için uzandım, fakat bir şey engel oluyordu.

"Sıla kapı kapanmıyor."

"Ah söylemeyi unutt-"

"AAAHH!"

Duyduğum acı inleme sesi ile yerimde irkilerek kapıyı ittirmeyi bıraktım. Hızla başımı eğerek baktığımda kapıyı neden kapatamadığımı anlamıştım.

Biri ayağını kapının pervazı ve kapı arasına koymuştu!

"Sıla biri var!"

"Evet, ben varım! Biz varız!"

Ayağını çekip kapının önüne çıkan bedene şaşkınlıkla bakıyordum. Tanrım, az önce sevdiceğimin ayağını kırıyordum!

"Yoongi! Ah, şey... Özür dilerim!" Hızla kolundan tutup içeri çekmiş ona da sıkıca sarılmıştım.

"Ayağımı kırıyordun." Homurdanarak sarılmama karşılık verdiğinde kendimi mahcup hissediyordum.

"Çok çok çok çok özür dilerim. İsteyerek olmadı. Ben de kapı neden kapanmadı diyorum. Ayağının orda ne işi var?"

"Bizi resmen görmedin ve kapıyı yüzümüze kapatıyordun." Geri çekilerek konuşmasıyla yutkunarak başımı arkasına doğru uzattım. Hayattan bıkmış ve anlamaz gözlerle bize bakan 6 çift gözle hızla kafamı geri çektim.

"Biraz körüm."

Göz devirip içeri giren Yoongi'nin arkasından diğerleri de içeri girmeye başlamıştı. Her biri laf atmayı ihmal etmiyordu.

"Ben biliyordum zaten."

"Ben de anlamıştım."

"Belliydi."

"Hyungcuğumu üzmezsen çok mutlu olurum."

"Kız! Kaptın taş gibi çocuğu ha!"

"SUSAR MISINIZ!?"

Namjoon sunbae bir şey diyemeden içeri girdiğinde kapının önündeki valizlerle bakışmaya başlamıştım.

"Madem yengenizim, bari bavullarınızı içeri alın!"

Hiç biri beni takmayıp salona girdiğinde oflayarak hepsini tek tek içeri aldım. Kapıyı kapatarak derin derin nefesler eşliğinde salona girdiğimde her birini koltukta ve yerde yatarken görmüştüm. Onları takmayarak sevdiğimin yanına gittim ve oturdum.