Aşkın Dönüm Noktası

Yeşil Gözlü Kız

Buraya sık geliyorsun sanırım.

Hemen arkamı döndüm, o kızdı dünkü kız.

Sayılır, ne işin var burada tekrar mı deneyeceksin şansını ama önceden söyleyeyim ben kalkıyorum seni başkası kurtarsın.

Ondan kaçmaya çalışıyordum çünkü dünden beri aklımdan çıkmıyordu. Sevmeye mi başlıyordum bilmiyorum ama benden uzak durursa ben ona karşı ne hissediyorsam unutacaktım (ya da öyle düşünüyordum) o da benden uzaklaşacaktı. Ayağa kalktım ve yüzüne gözlerine son bir kez baktıktan sonra arkamı döndüm hızlı adımlarla eve doğru yürümeye başladım. Arkamdan koşup kolumu tuttu kafamı omzumun üstünden çevirdiğimde

"Gitme.." dedi. Dün benim dediğim gibi. Biraz sert davranmam gerekecekti sanırım. Gitmesini istiyordum, çünkü onu sevmekten korkuyordum.

İşim gücüm var bırak kolumu.

Az önce öyle gözükmüyordun ama gayet rahat oturuyordun.

Sana hesap vermek zorunda değilim.

Ben özür dilemek için buradayım. Seni bulma ümidiyle geldim ve buldum da. Lütfen özür dileme ve aynı zamanda teşekkür etme fırsatı tanı bana.

Tamam ikisini de aynı anda yap ta gidiyim şuradan.

Kızgınsın sanırım bana.

Ne münasebet neden kızacakmışım sana? Tanımadığım birine. Bastıra bastıra söylemiştim bunu ona karşı bir şey hissettiğimi düşünmesini istemiyordum.

Dün beni takip ettiğini fark ettim.

Eee.

Eesi şimdi de ben kahve içmeye davet ediyorum seni.

Konuşmak istiyordum onunla tanışmak için can atıyordum adını bilmek gözlerine bir dakika daha bakabilmek istiyordum ama neden? Neden ben içimden bunları düşünürken aklımı okuyormuş gibi o muhteşem yeşilleriyle kalbimi delercesine bana bakıyordu? "Ee cevap vermeyecek misin?"

"Tamam, beni takip et." Bu emrivaki halim onun hoşuna gitmemişti belli ki ama gözlerini devirerek peşimden gelmeye başlamıştı bile.

Dün tanışmadık ismin neydi senin? Onu eve götürüyordum bunu neden yaptığımı da bilmiyordum ama gidiyorduk bir şekilde işte oda bana nereye gittiğimizi bile sormuyordu. Eve varana kadar en azından ismini öğrenmek istedim.

İsmim Derin, seninki?

Kuzey ben.

"Çok memnun oldum dünden dolayı özür dilerim biraz psikolojikmen çökmüştüm." Sesimi çıkarmadım çünkü dün ne kadar kötü olduğunu gözlerimle şahit olmuştum zaten.

Adı Derin idi bir insana bir isim bu kadar çok yakışabilirdi ancak. Gözleri mesela o kadar çok derindi ki, gözlerim boğulmamak için çırpınıyordu. Bana geçtik, Emel teyze çirkin imalar yaparken ona kaş göz işaretleriyle içeri gitmesini işaret etsem de yanımızdan ayrılmıyordu.

Ee hanım kızım ne işle uğraşıyorsun?

Haydaa soruya bak hele yaw daha ben sormadım neyle uğraştığını merak da etmiyor değildim hani cevap vermeden önce yüzüme bakıp gülümsedi daha sonrasında Emel teyzeye dönerek.

Psikiyatristim. 

Bu cevap karşısında hem şaşırmış hem de küçük bir kahkaha atmıştım ama bir dirsek yememle kendime geldim. Oha kız bana dirsek atmıştı. Bu hoşuma gitmedi değil aynı evlenecek çiftlere benziyorduk ama neredeee.