Atalay

77 2 0
                                    

Ablamın odasına çıktım.

Nerede kaldın?

Uyumadın mı sen?

Hayır, seni bekledim çalışma odasında yatma diye.

Allah Allah kıyamazmış da kardeşine.

Bir tane kardeşim var olsun o kadar.

Aslında ben sana bir şey soracağım ama biraz tedirginim.

Sor ablacım.

Yarın konuşsak daha mı iyi olur acaba?

Sor hadi bekliyorum.

Abla, bu gün şirkete bir müşteri geldi. Beni görmek istemiş sunduğu proje ve teklif ettiği para büyük bir şans bizim için. Şirket bu proje sayesinde büyük itibar sahibi olabilir. Zaten büyük bir şirketiz ama daha da büyüyebiliriz.

E ne güzel bir haber bu.

Orası öyle de.....proje sahibi Atalay.

Atalay.

Evet, ilk de reddettim ama tekrar geleceğini söyledi. Sana sormak istedim.

Yüzü düştü gözleri doldu camın önüne doğru yürüdü ve dışarısını izlemeye başladı. O zaman pişman oldum işte bunu sorduğuma. Sormaya gerek mi vardı ki sanki?

Abla özür dilerim niyetim seni üzmek geçmişi hatırlatmak değildi.

Biliyorum sadece adını duyduğumda kötü oluyorum.

Seviyor musun hâlâ?

Hayır, daha önce de söyledim sana sevmiyorum.

Yanına doğru yaklaştım omuzlarından tutup. "Neyse kapatalım bu konuyu en iyisi yatalım hadi."

Projeyi kabul etmeni istiyorum Kuzey.

Abla zaten o adamın yüzünü görmeye tahammülüm yok.

Ablacım sen demedin mi şirket için güzel bir fırsat diye. Amcan için yap bunu.

Abla bu konuyu hiç konuşmamışız gibi yapalım unutalım gitsin. Daha güzel fırsatlar çıkacaktır elbet karşımıza.

Hayır ben kabul etmeni istiyorum. Müşteri ayırmaman gerekiyor öyle değil mi?

Orası öyle ama.

Hem ben o adamı hiç görmeyeceğim ki?

Abla senin için bir sorun olmayacağından eminsin öyle değil mi?

Eminim.

Hiç içime sinmiyor ama.

Kabul et en azından amcan için.

Peki.

Yatağa uzanıp tavanı izlemeye başladım. Koluma narin bir kuş kondu sanki belime sarıldı ve "teşekkür ederim haber verdiğin için." diye tatlı bir mırıldanma duydum.

...

Kahvaltıda fark ettim Duygunun gözleri şişmişti akşam ablam gibi o da ağlamıştı belli ki.

"Sesiniz soluğunuz çıkmıyor her zamanki gibi." Bir anda tüm gözler bana çevrildi. "Anladım havanızda değilsiniz. "

Hızlıca kahvaltımı ettikten sonra ablamı öpüp " sohbetinize doyum olmuyor ama çıkmam lazım" dedim ve çıktım. Bu gün şirketin ortağını çalışanlarla tanıştıracaktım ve tabi şu Atalay konusu var.

Aşkın Dönüm NoktasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin