Aşkın Dönüm Noktası

Mutluluk kapıdaysa

Derin cevap versene nerede ablam iyi mi Derin bir şey söyle. Derin lütfen bana iyi bir şey söyle. 

Derin oturduğu yerden kalktı ve boynuma sarıldı. Cevabımı alamamıştım, ablam neredeydi? Boynuma sımsıkı sarılırken "seni çok seviyorum" diye sayıklıyordu. Bir şey olmuştu kötü bir şey Derin sayıkladıkça ağlıyordu ağladıkça da daha sıkı sarılıyordu.  Tek düşünebildiğim ablamdı o da ortalıkta yoktu, Burcuyu da göremiyordum. Derin'i kendimden uzaklaştırıp ellerini tuttum.

Derin ablam nerede?

Bilmiyorum.

Nasıl, nasıl bilmiyorsun? Ablama bir şey olamaz ablam yaşıyor.

İstemsizce tüm kapıları açmaya başladım her yerde hastalar vardı ama hiç bir odada ablam yoktu. Sonunda bir doktor çıktı karşıma. 

Doktor bey, doktor bey.

Buyurun.

Nil.. Nil Demir nerede yatıyor acaba.

Kusura bakmayın bir bilgim yok.

Nasıl bir bilgin olmaz doktor değil misin sen! 

Bey efendi kendinize gelin burası hastane ve bende bir doktorum sizin özel problemlerinizle uğraşamam.

Arkamdan Derin gelip doktordan özür diledi. Neden diliyordu ki? Doktor bilmeyecekse ablamın nerede olduğunu kim bilecekti? Ablamın nerede olduğunu bilmiyordum hayatta mıydı bunu bilsem yeterdi benim için. Bir hemşire koşarak geldi.

Kuzey bey yataktan kalkmamalıydınız serum daha bitmemiş. Tekrar bir damar yolu açmamız gerekecek.

Ablamın nerede olduğunu öğrenmeden şuradan şuraya gitmem. Bu kadar mı zor söylemesi.

Ablanız kim ismini alayım ben bulurum.

Nil. Kanserdi ameliyata girdi.

Tamam ben öğrenirim şimdi.

Hemşire elindeki dosyalarla koşarak gitti.

Olduğum yere oturdum kafayı yiyecektim neredeydi bu kız. İyi miydi? Yaklaşık 10 dakika sonra hemşire tekrar koşarak geldi.

Nil Çetinkaya isminde hiç bir kayıt yok. Bir de morgtaki kayıtlara bakacağız sizi bilgilendireceğiz.

Ne morgu ya iyi misin sen? Hemşire ablam yaşıyor git tekrar bak bul onu yaşıyor o.

Kuzey bey lütfen odanıza geçin.

Ablam buraya gelecek biliyorum yaşıyor yalan söylüyorsunuz onu buraya getirin.

Diğer doktor bozuntularına işaret yaparak.

Arkadaşlar buraya bakın hastaya sakinleştirici yapın lütfen.

İstemiyorum hiç bir şey yapmayın ablamı bulun sadece onu getirin bana. 

Sakinleştiriciyi zor bela yaptılar. Deliriyordum herhalde. Yoktu bulamıyorduk onu.  Göz kapaklarım ağırlaşıyordu. Uyumak istemiyordum ama daha fazla direnemedim. 

Hayat ne kadar saçma bir düzen içerisinde öyle değil mi? Yaşadıklarımın hepsi yalan. Annem sandığım insan yalan babam yalan onların yanında çektiğim onca ızdırap yalan. Canımdan çok sevdiğim amcam yalan. Para yalan hayat yalan sanki bunca zamana kadar rüyadaydım yeni uyandım. Yeni uyandım fakat acılar ızdıraplar peşimi bırakmadılar. Daha ne kadar oldu ki Derin'in hayatıma girmesi onunla değişti her şey ona anlattığım annem babam bile daha doğrusu anne ve babam sandığım değersiz insanlar bile aslında hiçbir şeyimmiş. Sonra ablam girdi hayatıma hiç beklemediğim bir anda, toz duman etti her şeyi değişen hayatımı biraz daha değiştirdi ama ben buna hazır değildim. İnkar ettim, kırdım, ezdim geçtim. Şimdi köpekler gibi pişmanım ona yaşattıklarıma. Ablamdı o benim öz mü öz ablam. Gözlerimi açtığımda Derin vardı yanımda çok halim yoktu. Kafasını yatmakta olduğum yatağın kenarına yaslamış uyuyordu. Boynu tutulacaktı ama söyleyemiyordum sesimi çıkaracak takatim yoktu. Kalkacaktım ablamı bulmam lazımdı ama kalkamıyordum.