Aşkın Dönüm Noktası

5 Ay sonra

Abla bu hafta çıkıyorsun hastaneden nasıl hissediyorsun?

Bu günü iple çekiyordum sonunda geldi.

Artık evimize gideceğiz.

Bu geçen 5 ay içinde soy ismimi değiştirmiştim ama ablama bunu daha söylememiştim. Bunu ona yaptığım sürprizle taçlandıracaktım. Ablam yetimhanede büyümüştü ve orada bir sürü can dostu kader arkadaşları vardı. Ulaştım onlara sordum en yakınlarını buldum. Okuldan yetimhaneden kim varsa onu seven sağolsun kırmadılar beni geldiler. Bizim evimizde bekliyorlar. Derin ve Burcu da onlarla ilgileniyor. Ablam o kadar iyi bir insanmış ki, onu o kadar çok seven varmış ki oldukça şaşırdım. Bu kadarını ben bile beklemiyordum. Hepsi de o kadar cana yakınlar ki. Tek bir şey çekti dikkatimi ablamın hiç bir erkek arkadaşı yoktu kime sorsam muhattap olmazdı diyorlar. Ablama çekmişim bu konuda demek ki.

Derin nerede, beni almaya onunla geleceğini sanıyordum.

Hayır evde yemek hazırlıyor sana özel. Tutturdu ben yapacağım diye. Mutfağa kapattı kendini.

Canım ya, hadi gidelim o zaman ben de yardım ederim ona.

Aaa abla sana iş yaptırmam işte evin hanımısın bırak Emel teyze yapar.

Bunları evde tartışırız çıkalım artık buradan.

Doktorla da son konuşmamızı yaptıktan sonra çıktık hastaneden. Arabaya bindiğimizde ablam da yanıma oturdu.

Kuzey.

Efendim meleğim.

Eve gitmeden sahilde biraz dolaşsak mı Derin alınır mı?

Evde bekleyenler vardı ama ablamın da hastaneden çıktığında yapmak  istediği ilk şeyi yerine getirmezsem olmazdı.

Ablam benim alınmaz alınmaz dolaşalım biraz.

Sahile yanaştırdım arabayı, ablam heyecanla arabadan indi. Durup önce sahildeki sakin küçük dalgalara baktı. Gözlerini kapadı derin bir nefes aldı. Hafif rüzgar saçlarının arasından geçiyor ve o mis kokusunu etrafa yayıyordu. Hava sıcak ama hafif rüzgarlıydı. Yavaş yavaş denize doğru yürümeye başladı. Arkasından seslendim.

Bir şey unutmadın mı?

Koşarak yanına gittim ve koluma girmesi için sağ kolumu ona uzattım. Suratıma gülümseyerek isteğimi yerine getirdi. 

Şuan ne kadar mutluyum anlatamam. Yanımda biricik kardeşim var daha ne olsun?

Ben de bir o kadar mutluyum. Ama şimdi eve gidelim. Yemek yiyelim tekrar çıkarız istersen.

Tamam tamam gidelim bende acıktım zaten.

Derin'e 5 dakikaya evdeyiz diye mesaj attım...

Eve vardığımızda sofra acayip güzel gözüküyordu. Derin kapıda karşılamıştı bizi. Sofrayı bahçeye kurmuş son dokunuşları yapıyordu.

Abla sen üstünü değiştir istersen ben de elimi yıkayayım geliyorum.

Tüm misafirleri Derin ablamın odasına doluşturmuştu. İçeri girdiğindeki tepkisini o kadar çok merak ediyordum ki. Derinle ikimiz ablamın arkasından koşarak yukarı çıktık. Ablam kapıyı açar açmaz herkes "sürpriiz" diye hep bir ağızdan bağırdılar. Ablam elleriyle ağzını kapadı sonrasında tek tek tüm arkadaşlarına sarıldı. Sarılırken de "siz nereden çıktınız?", diyordu. Mutluluktan hem ağlıyor hem de tüm arkadaşlarına özlemle bakıyordu. Derinle ikimiz kapının girişinden onu izliyorduk. O anda ablamın gözleri bizim üzerimizde durdu ayağa kalktı " siz ayarladınız değil mi?", deyip ikimize de aynı anda sarıldı. Biz de karşılık olarak ona sarıldık.