Starting Ever After (Sequel of Together Forever) COMPLETED

Chapter 48

Rhian POV

I was still in my bed when suddenly I feel pain. Ang sakit sakit ng tyan ko. Para yatang sasabong na ito.

Suddenly, nararamdaman kong naiihi, najijibs na iwan. Kaya tinawag ko si Glaiza ba kasalukuyang nasa banyo.

"Dumating na ang araw na hinihintay natin." Sigaw ko sa kanya.

May narinig ako nahulog sa banyo. Tapos maya maya lumaba si Glaiza ng nakatapis at may mga bola pa sa katawan.

"Talaga love?" Sabi nya at naglakad papalapit sakin.

"Love, magbanlaw ka muna. Kaya ko pa naman." Nakuha ko pang tumawa kasi alam kong nagpanic si Glaiza.

"Ay oo nga pala. Saglit lang love." Bumalik sya sa banyo. At hindi ko alam kung pano nya nagawa na bumalik kaagad ng hindi pa umabot ng dalawang minuto.

Mabilis syang nagbihis, and I can tell that she's really in hurry.

Napasigaw ako sa sakit na nararamdaman ko. At nakita kong napatalon si Glaiza.

"Wait lang love." Sabi niya at tumakbo sya palabas ng kwarto.

Pagbalik nya kasama na nya si mama at papa.

Agad akong binuhat ni papa at dinala papunta sa kotse. Tapos si Glaiza naman ay pumunta sa driver's sit. At agad nya ito pinaandar.

Tapos mabilis niya itong pinatakbo. Habang nagdadrive sya, panay ang tingin nya sakin. Natakot naman ako kasi baka mabangga kami.

"Pwede sa daan ka muna magfocus love? Baka mabangga tayo." Sabi ko sa kanya.

"Sorry. Sorry. Okay po love. Okay ka lang ba?" Sagot nya sakin.

"I'm fine. Masakit lang talaga sya." Sagot ko.

Sa sobrang bilis ng pagmamaneho ni Glaiza, nakarating kaagad kami sa hospital. Lumabas sya sa driver's sit at pinagbuksan ako ng pinto. Inalalayan nya ako at may dumating kaagad na may dalang wheel chair umupo ako dito at dinala ako sa loob.

Si Glaiza nasa tabi ko lang, dahil magkahawak kamay kami. Ayaw kong bumitaw sa kanya. Gusto kong maramdaman na kasama ko lang sya, na malapit lang sya sakin.

Nakapasok na kami sa E.R. at tiningnan ng doctor kong malapit na ba talaga akong manganak. Pero hindi pa daw.

Kaya nilipat na muna nila ako sa magiging kwarto ko, habang hinihintay ang time ng panganganak ko.

Nakangiti lang sakin si Glaiza.

"Love, alam mo, para ka ng baliw dyan, kanina ka pa nakangiti,  nahihirapan na nga ako dito." Sabi ko sa kanya.

Nawala naman ang ngiti sa mukha nya.

"Sorry love, masyado lang talaga akong excited sa babies natin." Sagot nya sakin.

Lumapit sya sakin at niyakap ako.

"I love you love." Sabi nya sakin.

"I love you too." Sagot ko sa kanya.

Then sumakit na naman ang tyan ko.

Tapos, dumating si mama at papa na dala ang mga gamit ng babies namin. Pati na rin yong sakin.

Masyado talagang excited ang grandpa at grandma.

And then dumating si Alvin. Oh diba? Excited din ang bestfriend ko.

Yong parents ni Glaiza dadating na bukas.

Sobra akong masaya na completo kami sa araw ng panganganak ko. Napaka supportive nila samin ni Glaiza.