Yeni bölüm.Sonda olan notumu okumayı unutmayın. Resimdeki Merve.Keyifli okumalar:))))
◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆
Hepsi arabadan indikte gözüm yerinden fırlayacak gibiydi. Bu kadar insan neye toplanmışdı yaa?Aslında hepsi sinif arkadaşlarımdı. İşi dahada zorlaştırıyorlardı. Gitmek istemiyordum. Bu manzaranı gördükten sonra nasıl gide bilirdimki?
Ahsen ve Merve koşarak yanıma geldiler. İkiside sıkıca sarılıp beni öptüler. Trio olarak yine bir aradaydık. 7 yıllık bir yakınlığımız vardı. Bir birimizden gizli saklı hiç bir şeyimiz yoktu. Benim yoktu. Onların var mı bilmiyorum.
'Hadi gelin kızlar gidelim.Gideceğimiz yerde vedalaşırsınız. Eylül gidene kadar onu rahat bırakmak yok. Dimi bebek?'
'Cem gidiyorum diye bu lafına katlanıyorum. Yoksa kötü olurdu sonun'
'Uuuuu korkutucu'
'Cem gevezeliği keste gidelim. Merve sen Cem'in arabasında git, biz Burak'la gelelim.'
'Hayır Ahsen bende sizle gidicem. Neden sen gidiyorsun
Eylül'le?'
'Çoçukluk yapmayı bırak Merve. Sen Cem'le git.'
'Ehhhh yeter artık. Beni bisikletimle gitmeye mecbur etmeyin yada hiç gitmemeye.' Gerçekten sinirlenmiştim. Kavgaları boş yereydi çünkü.
'Tamam Cem. Biz gidelim. Görüşürüz.'Cem, Merve ve okuldan çoçuklar arabaya binip gittiler. Ben ve Ahsende Burak'ın arabasına bindik. Nereye gideceğimizle en ufak fikrim yoktu. Burak biraz yavaş kullanıyordu arabanı. Anlaşılan benimle yolun keyfini çıkarmak istiyordu. Müziği açtı. Ortak yanımız vardı. İkimizde Emre Aydın seviyorduk. Emre Aydın-Belki bir gün özlersin şarkısını açtı. Hiç birimiz konuşmuyorduk. Sadece Emre Aydın konuşuyordu. Sesi bütün arabaya hakimdi.
Burak erkeklerden Cem'den sonra en yakın olandı. Başlarda kavgalarımız bayağı oldu. Ama sonra aramız düzeldi. Hatta çok yakın olduk. Anlaşılan oda üzülüyordu gitmeme. Üzülmeliydide o kadar hakkım var,anım var onda. Dikiz aynasından bana baktı. Acıyla gülümsedi. Yeni okula değil ,mezara gidiyorum sanki. Rahatsız olduğumu anlamış olmalı ki, müziği değişti. Şimdide 'Koyver Gitsin'i koydu.Başımı olumlu anlamda salladım. Pencereden dışarı bakmaya koyuldum. Tam o sırada Ahsen başını omzuma koydu.
'Gitmeni hiç istemiyorum Eylül'
'Bende'
'Şimdi kimle gülücem ben? Kimle küsücem? Kim bana trip atacak? Kim deli gibi davranacak bende onu toplayacağım? '. Yüzüne bakmasamda ağladığını hiss ettim.
'Ahsen. Bende özleyeceğim. Hepinizi. Sınıfı,seni,Merve'ni, kavgaları,okulu her şeyi ama gitmeliyim. Annemler yüzünden gitmeliyim. Doğulduğum günden beri kaldığım evden gitmeliyim. Büyüdüğüm sokaktan ayrılmalıyım. Zor benim içinde ama mecburum. ' Ben ağlamadım. Çünkü bu sözleri söylemekten gerçekten yorulmuştum. Aynı şeyler artık canımı sıkıyordu.
'Orda arkadaş bulsan bile bizi unutma nolur'
'Unutmam. Unuturmuyum. Allah çarpar yeminlen'
'İnanamıyorum yaa bu halde bile beni güldüre biliyorsun.'
'Ahsen inan öyle inanacaksınız ki yokluğuma. Alışacaksınız. Zor durumda olsam çağırsam sizi gelmezsiniz. 'Niye gidiyoruz o bizim arkadaşımız mı?' dersiniz. Ben sizi iyi tanırım. Bu duygusallık 1 hafta yaşar ya yaşamaz. Okul başlasın bakın aklınıza geliyorum mu?'
'Çok bencilsin Eylül. Görücez nasıl olacağını. Sen yeni okulunda bizi unutmasan iyi olur. Bakalım sen bizi hatırlayacakmısın?
'Ahsen giderken kavga etmek istemiyorum.' Ahsenle kavgalarım çok olurdu bu yüzden artık kavga etmek istemiyordum.
Ahsen iyi kızdı aslında. Ama bizim karakterlerimiz hiç uymazdı. Ömrüm boyu ondan sıcaklık almadım. Alamadım. Biraz kendini düşünen kızdı. Kendi çıkarlarını. Bu yüzden kavgalarımız çok olurdu. Aramıza girmelerine izin veriyordu. Bu beni üzüyordu. Ama o hiss etmiyordu. Ne yapsada onu çok seviyordum. Seviyordum işte. Kendini sevdirmeyi bilmezdi. Ama ben seviyordum işte
'Geldik' Burak'ın sesiyle düşüncelerimden ayrıldım. Ahsene baktım. Ağlamışdı. Dayanamadım. Sarıldım. Kulağına fısıldadım.
'Merak etme Ahsen. Görüşeceğiz. Benden kurtuluş yok' ayrılıp gülümsedim. Oda karşılık verdi.
Arabadan indim. Burası neresiydi böyle? Hiç bir fikrim yoktu. Merve arkadan geldi
'Gözlerini kapat Eylül. Yada sana güven yok. Kendim kapatırım' deyip elleriyle gözümü kapattı.
'Ne haltlar karıştıyorsunuz siz?'
'Bekle de gör bebek. Fikir benim. Bakalım beyenecekmisin?'
'Senin fikrinse hiç güvenilir değil'. Ekipten bir kahkaha kalktı. Gerçekten başıma ne gelecekti?
'Göreceğiz bebek'
Biraz gittikten sonra Merve ellerini çekti ve gözlerimi açtım. Gördüğüm şey karşısında gözlerim doldu. Gerçekten buna layikmiydim? Merak ediyordum. Ama böyle arkadaşlarım varsa şanslıyım galiba
Yazar notu: İlk önce hikayemi okuyan her kese teşekkürler. Eğer beğeniyorsanız oy verin ve yorum yazın. Bölümler haftada bir ve ya iki kere gelecek. Siz destek olursanız daha çok gelir. Hepinize sevgiler.:***
