8.bölüm:YALNIZ

144 4 0
                                    

Yeni bölüm. Bölüm biraz kısa oldu. İki yada üç güne yeni bölüm ekleyeceğim. Keyifli okumalar

 Müzik var. Keyifli dinlemeler

◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆

Eve gitmedim. Derste oturdum. Tabi ki bay egonun yanında. Zaten 1 ders kalmıştı. Kalıp dersi dinlemek daha iyi olurdu. Ela'yla konuşmamıştım. Zor durumda bırakmak istemiyorum onu. Sınıfta her kesle soğuk davranmaya başlayacaktım. En yakın Ela'ydı. Ama artık onlada uzak olucam. Sınıftaki kızlar oldukça hoş ve iyi niyetli kızlar. Begüm, Şebnem, Derin, Maya, Ayşegül, Gülsüm. Bunlar kızlardı. Bakıyorum ki hepsi benimle konuşmak istiyor. Zamanla oda olacak. Ama ben eski sınıfımı özlüyorum.

Arkadaşlarımı,öğretmenleri,şakaları,bazen duygusal anları. Çok özlemişim okulumu

Bioloji dersiydi. Pek sevmem bu dersi. En çok sevdiğim tarih,türkçe ve edebiyyat olmuştur. Her zaman. Acaba yanımda oturanın en sevdiği ders hangisi? Normal konuşunca sorurum. Gerçekten benim bunla bütün konuşmalarım kavga. Normal ne zaman konuşacam acaba?

Sonunda zil çaldı. Her kes zili bekliyormuş gibi ayağa kalktı. Yanımdakı varlık hariç. Başını masaya koymuştu. Her halde ciddi anlamda uyumuş. Çoçuklar gitmeye başlayınca ve egoyu umursamayınca ben uyandırdım. Uyandırmaz olaydım. Bela arıyordum bela

'Hey kalk. Gidiyoruz'

'Nereye?' dedi uykulu sesiyle

'Eve'

'Bu gece seninle olmayacağım Bade. Sonra' ne sapıklıyordu bu? Gerçekten sinirlendim

'Bana bak ego manyağı. Kalk def ol git evine. Ha birde kiminle konuştuğuna bak. Ben Bade değilim.' deyince başında şimşek çakmış gibi yerinden fırladı.Gözlerimi devirmiştim. Gözüm yuvalarından çıkacak diye korkuyordum

'Şey ben çok...'

'Sonra görüşürüz. Sana Bade'yle iyi geceler' ne diyodum ben? Ondan da sapık çıktım

Hızlı adımlarla sınıftan çıktım. Bu gün şoför yoktu. Yalnız gidecektim. İyi olurdu zaten. Sinir atmış olurdum. Acaba geliyor mu diye merak edip arkaya baktım. Ama gelmiyordu. Pis sapık. Ama arkadan Ela bağırıyordu. Onu umursamamaya çalıştım. Yoksa iyi şeyler olmayacaktı

'Eylül beklesene' koşa-koşa gelip kolumdan tutup beni geri çevirdi.

'Neden benimle konuşmuyorsun? Benden kaçıyorsun?'

'Duymamışım sesini'

'Eylül farkında mısın bilmiyorum ama 3 dersti benimle konuşmuyorsun'

'Her halde konuşulacak bir şey yokmuş'

'Emir geldi beni aldı diye mi sinirlisin?'

'Hayır alakası yok.

'Ne o zaman Eylül? Bana doğruyu söyle'

'Doğrunu mu duymak istiyorsun? ' söylecektim. Daha çok içimde saklamanın manası yok

'Evet'

'Ela aranıza girmek istemiyorum. Anlaşılan çoçukluğunuza dayanan bir arkadaşlığınız var. Bunu bozmak istemiyorum'

'Eylül açık konuş. Anlamıyorum'

'Anlaşılmayacak bir şey yok. Seni çok seviyorum. Bu yüzden benle en yakın arkadaşın arasında kalmanı istemem. '

'Arada kalmıyorsun. Hem bunları sana kim söyledi?' Emir mi? O benim işime karışamaz Eylül. Hiç kimse karışamaz. Benim kendi hayatım,fikirlerim,arkadaşlarım var. Ben özgürüm. Yaptığım ve yapacağım şey hakkında hiç kimseye hesap vermek zorunda değilim. Hiç kimin fikride benim için önemli değil. Anladın mı? '

'Eeevet'dedim kekeleyerek. Konuşması beni etkilemişti

'Güzel. Sevindim. Bir yere gidelim mi?'

'Ela söz veriyorum bir gün senle her yeri gezicez. Söz'

'Tamam ya sorun değil. Git eve dinlen.' dedi gülümseyerek

'Görüşüz' deyince bana gelip sarıldı. Kulağıma fısıldadı

'Sebebeni bilmiyorum ama seni çok seviyorum.  Kardeşim gibi'

'Bende' o kadar da çok sevmiyordum ama seviyordum

'Hadi çok duygusallaşmayalım. Görüşürüz' deyip ayrıldı benden. Bende evin yolunu tuttum. Eve yalnız gidecektim. Yalnız

Anlarsan BenimsinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin