What If

Five

" What? No need... I can drive my own car. Saglit lang naman ako, babalik din agad ako dito..." I explained.

Tyron cleched his jaw. "Delikado sa 'daan. You should come with me. Don't worry, I already have a licence. I know how to drive."

I gave up. If he wants to drive for me? Then, go for it! Gaya ng sabi ko, masyado pa akong maraming bagay na iintindihin bukod rito. Sa dami at laki ng naging problema ko ay walang wala lang ito.

"Which car?" Tanong niya.

"The Montero is coding. We need to use my personal car..." Sagot ko.

Tumango siya sa sinabi ko. Inabot ko sa kanya ang susi. Pinauna niya akong pumasok sa front seat at sumunod naman siya driver's seat. Nung binuksan niya ang makina ay halos hindi ko na maamoy ang aircon na nanggaling sa sasakyan. His scent filled the whole car and filled my nose.

Nakita kong nasa gate si Manager Celestine at pinagbuksan kami ng gate. She waved at me bago kami tuluyang makalabas ng gate.

"Where exactly at Manila?" He asked.

"Ronzeval Corp. That's our building..." Lumingon ako sa kaniya at seryoso lang kaniyang mukha na nakatingin sa daan.

"You must be very very rich..." He murmured.

Ngumisi ako. "No... Gaya mo. I work as an individual. I don't rely to my parents 'too much."

Natahimik kami nang ilang minuto. Ang kaliwang kamay niya ay pagod na nakapatong sa manibela. I wonder how people will react if they saw Tyron Del Valle? Hindi ko inakalang makikita na mga tao ang kaniyang mukha sa unang pagkakataon.

"Do you wanna eat? We can stop over." Napatingin ako nang mag-salita siya.

Umiling ako. "No. No. It's okay."

"We will going to ride for atleast 2 hours. You should eat. We can order through drive thru..." He insisted.

Wala akong nagawa kundi sumunod sa gusto niya. Narinig kong nag-order siya ng burger,  fries, at water nang napadaan na kami sa Mcdo.

"Here..." Abot ko sa kaniya ng one thousand peso bill. Umigting ang panga niya.

"Ako na..."

"Tyron, that's my food. I should pay for that one ."

"I don't let a girl pay for me. Keep that..." Mariin niyang sinabi.

Itinago ko ang pera sa wallet ko. Wala akong magawa kundi ang sumunod sa gusto niya. Teka, bakit nga ba ako ang sumusunod sa gusto niya? Tss. Nakita kong ngumiti ang babaeng nag-abot sa kanya ng supot. Hindi siya nilingon ni Tyron. Sinarado niya ang bintana at pinaandar ang sasakyan.

"You should eat..." Halos bulong nalang ang pagkakasabi niya.

This time. Nilingon ko na siya. Seryoso ang pagod niyang mata sa daan. Sa bawat pag-ikot niya ng manibela ay mas lalong bumabalot ang damit niya sa katawan niya.

"I don't follow commands..."

Hindi siya sumagot. Iniliko niya ang sasakyan at kitang kita rito ang paglabas na namin ng probinsya. Hindi ko na rin siya tinignan ng oras na iyon. Pakiramdam ko'y bawat salita niya ay makakapagpa-atras sa akin.

"Sorry for the last last night..." Naalala ko yung gabing nasabihan ko siya ng masasakit na salita. "Sorry for being rude. I'm just pre-occupied that time."

Tinignan niya ako saglit at nagpakawala ng hininga. "I don't accepet apologies. It's not my thing."

Natahimik ako 'doon. He won't accepet my apoligies? Fine! I just want to go to Manila ang finish everythint. I don't have time for shits. I don't have time for fucks. I don't have time for him.